Από μικρή, η ζωή μου είναι ένα ταξίδι. Είχα το θείο δώρο να μπορώ να ζήσω την περιπέτεια της ζωής ταξιδεύοντας. Να ταξιδέψω σε τόπους μακρινούς, σε χώρες πολλές, αλλά και να «διαλογιστώ» σε τόπους παράξενους όπως η ψυχή και το «πέραν». Αυτό το ταξίδι είναι η αιώνια, η νυν και αεί χαρά μου για τον έρωτα, την τρυφερότητα, την κατανόηση, καθώς και πρόσφορο από μένα για τον καθένα για το καθετί.
    Και πώς αλλιώς να κάνω αυτούς τους άλλους να καταλάβουν με πόσο άπειρο μέτρο μετρώνται τα πράγματα που γεύομαι και να τα μοιραστώ μαζί τους, παρεκτός κι αν έγραφα ποιήματα που με μια έκδοση μπορεί να με δέχονται στην παρέα τους. Όχι ότι μ’ ένοιαζε και πολύ. Αλλά η ζωή θέλει δύο ανθρώπους για να γεννηθεί. Η προσφορά θέλει πολύ περισσότερους ανθρώπους για να πάρει αξία. Και η ανθρωπότητα πολύ πολύ περισσότερους ακόμα για να γίνει ο ύμνος της χαράς. Γιʼ αυτό και μόνο γράφω και εκδίδω από καιρό τώρα.