Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789605244811
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Tο κύμα των φιλελεύθερων ιδεών και των πολιτικοκοινωνικών αλλαγών που έφεραν ο Διαφωτισμός, η Γαλλική Επανάσταση και η πρωτοφανής οικονομική ανάπτυξη του 19ου και του 20ού αιώνα γέννησε ισχυρότατες αντιδράσεις. Τι επιχειρήματα χρησιμοποίησαν οι εκπρόσωποι των ρευμάτων αυτών, οι αποκαλούμενοι αντιδραστικοί;
Ο Άλμπερτ Ο. Χίρσμαν μελέτησε τρία κύματα αντιδραστικής σκέψης: ενάντια στη Γαλλική Επανάσταση κατά τον 18ο αιώνα, ενάντια στη δημοκρατία στον 19ο αιώνα και ενάντια στο κράτος πρόνοιας στον 20ό. Διαπιστώνει ότι η αντιδραστική ρητορική επιστρατεύει πάντοτε τα εξής τρία επιχειρήματα: 1) το επιχείρημα του αντίστροφου αποτελέσματος - κάθε απόπειρα βελτίωσης των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών στην πραγματικότητα προκαλεί το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα· 2) το επιχείρημα της ματαιότητας - καμιά προσπάθεια αλλαγής της κοινωνίας δεν επηρεάζει έστω και ελάχιστα το status quo· 3) το επιχείρημα της διακινδύνευσης - οι νέες μεταρρυθμίσεις πρέπει να αποτρέπονται, γιατί θέτουν σε κίνδυνο σημαντικά επιτεύγματα του παρελθόντος.
Με εύστροφο πνεύμα και λεπτή ειρωνεία, ο Χίρσμαν ανατέμνει την αντιδραστική ρητορική που επιστρατεύει η συντηρητική σκέψη εδώ και 200 χρόνια. Τέλος, με μια απροσδόκητη αντιστροφή, δείχνει ότι και οι προοδευτικοί συχνά υιοθετούν στάση εξίσου άκαμπτη. Το βιβλίο αποτελεί έναν μοναδικό -και άκρως απολαυστικό- πιλότο στα θολά νερά του δημόσιου διαλόγου του καιρού μας.
Ο Albert O. Hirschman γεννήθηκε το 1915 στο Βερολίνο. Μετά την άνοδο του Hitler στην εξουσία εγκατέλειψε τη Γερμανία. Μετέβη αρχικά στο Παρίσι και στη συνέχεια στο Λονδίνο. Σπούδασε στην Ecole des Hautes Etudes Commerciales και στο London School of Economics and Political Science. Μετά το τέλος των σπουδών του πολέμησε ως μέλος των Διεθνών Ταξιαρχών στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στην Ιταλία και το 1940 επέστρεψε στη Γαλλία και κατετάγη εθελοντής στο γαλλικό στρατό. Στη διάρκεια του πολέμου συμμετείχε στην αντίσταση και βοηθούσε γερμανούς διανοούμενους και άλλους δημοκράτες να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ. Ο ίδιος μετέβη στις ΗΠΑ το 1941. Μετά από σύντομη παραμονή του στην Κολομβία ως οικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης, εκλέχτηκε το 1956 καθηγητής Οικονομικής στο Yale University (New Haven). Το 1958 δέχτηκε μια πρόσκληση του Columbia University (Νέα Υόρκη) να αναλάβει την έδρα των Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων. Από το 1964 δίδαξε στο Harvard (Βοστώνη) και ακολούθως το 1974-84 στο Princeton.
Το 2003 τιμήθηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης με το Βραβείο Benjamin E. Lippincott, ενώ το 2007 το Ερευνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Επιστήμης θεσμοθέτησε ετήσιο βραβείο προς τιμήν του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κώστας Σπαθαράκης γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και συγκριτική φιλολογία. Δούλεψε ως διορθωτής και επιμελητής, συνεργαζόμενος με το περιοδικό "Νέα Εστία" (από το 2007 έως το 2013) και με πολλούς εκδοτικούς οίκους, ενώ ταυτόχρονα ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Το 2008 ίδρυσε μαζί με τον Θοδωρή Δρίτσα τον εκδοτικό οίκο Αντίποδες. Πιο πρόσφατες μεταφράσεις του είναι: Max Weber, "Το χρηματιστήριο" (ΠΕΚ 2014), George Steiner, "Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι" (Αντίποδες 2015), Alexander Pope, "Περί βάθους" (Αντίποδες, 2015), Erich Auerbach, "Ο Τζανμπαττίστα Βίκο και η ιδέα της φιλολογίας" (ΜΙΕΤ 2016), Albert O. Hirschman, "Η αντιδραστική ρητορική" (ΠΕΚ, 2017), Pierre Bourdieu, "Εικόνες της Αλγερίας" (μαζί με τον Θ. Δρίτσα, Αλεξάνδρεια, 2017).
