Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789605762469
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Γιώργος Μπλάνας γεννήθηκε στο Αιγάλεω Αττικής το 1959. Σπούδασε ηλεκτροτεχνία και βιβλιοθηκονομία. Εργάστηκε ως ταχυδρόμος, βιβλιοθηκάριος, βιβλιοϋπάλληλος και κειμενογράφος στη διαφήμιση. Συνεργάστηκε με πολλά πολιτικά και λογοτεχνικά περιοδικά.
Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία ποίησης:
"Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή", Υάκινθος, 1987,
"Η αναπόφευκτη ανθηρότητά σου", Διάττων, 1990,
"Νύχτα", Νεφέλη, 1991,
"Παράφορο!", Δελφίνι, 1997,
"Άννα", Ερατώ, 1998,
"Η απάντησή του", Νεφέλη, 2000,
"Επεισόδιο", Νεφέλη, 2002, και
"Τα ποιήματα του προηγούμενου αιώνα" -επανέκδοση των τεσσάρων πρώτων συλλογών, Ερατώ, 2004)
"Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη", Γαβριηλίδης, 2010
"Στασιωτικά [1-50]", Γαβριηλίδης, 2011,
καθώς και μεταφράσεις σύγχρονων και παλαιότερων αμερικανών και άγγλων πεζογράφων και ποιητών, ελλήνων κλασικών και ποιητών της τέχνης του χαϊκού.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο κριτικός και ιστορικός της λογοτεχνίας Αλέξανδρος Αργυρίου (1921-2009) γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αλέξανδρος Κουμπής. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ. Ταυτόχρονα, φανέρωσε τις λογοτεχνικές του αρετές συνεργαζόμενος ως κριτικός βιβλίου με τα περιοδικά "Ελεύθερα Γράμματα" (Νοέμβριος 1947 έως Ιούνιος 1949) και "Ποιητική Τέχνη" (1947-49). Το 1950 πήρε το απολυτήριο του (Βασιλικού) Ναυτικού "άνευ κυανής λωρίδος". Έκτοτε δούλευε επαγγελματικά σε μελέτες "φερόντων οργανισμών" (1950-1992). Συγχρόνως άρχισε να γράφει κριτικές βιβλίων στις εφημερίδες "Δημοκρατικός Τύπος" (1950), "Δημοκρατική" (1951). "Ημέρα" (1952) και στα περιοδικά "Στόχος" (1951), "Αγγλοελληνική Επιθεώρηση" (1953-54, περίοδος Γ. Π. Σαββίδη), "Καινούρια Εποχή" (1957-58), "Εποχές" (1963), "Ταχυδρόμος" (1965), "Νέα Πορεία" (1959-2009), "Κριτική" (1961) και "Η Συνέχεια" (1973). Έγραψε την "Εισαγωγή στη μεταπολεμική ποίηση" στην "Ανθολογία μεταπολεμικών ποιητών" των Ντίνου Γιωργούδη και Κ. Γεννατά (1957). Δημοσίευσε τακτικά επιφυλλίδες στην εφημερίδα "Το Βήμα" (1971-73 και 1979-85), και αραιά στις εφημερίδες "Μεσημβρινή" (1965) και "Η Καθημερινή" (1976-1980). Υπήρξε υπεύθυνος στο δεκάτομο λεξικό της "Εκδοτικής Αθηνών" για τα λήμματα λογοτεχνών του εικοστού αιώνα. Δίδαξε ιστορία λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου, επί εξάμηνο, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο Ρέθυμνο (1963-64). Μετείχε στη συντακτική επιτροπή που εξέδωσε τα "Δεκαοχτώ κείμενα" (1970), τα "Νέα κείμενα 1 και 2" (1971) και το περιοδικό "Η Συνέχεια" (1973). Έχουν εκδοθεί τρία αντίτυπα μελετών του "εκτός εμπορίου" (1957-1962), τρία βιβλία με "επιμέλεια" και "εκτενείς εισαγωγές" του σε ανθολογίες-γραμματολογίες (1969-1988) και πέντε τόμοι δοκιμίων-μελετών του (1984-1996). Συγκέντρωσε, επιμελήθηκε και "ανέσυρε" την ύλη των ετών 1929-1939 στον τόμο: "Νικόλας Κάλας: κείμενα ποιητικής και αισθητικής", 1982. Συμμετείχε σε είκοσι επτά "Σύμμεικτους" τόμους, για διάφορα θέματα λογοτεχνίας και ιστορίας της (1961-1997). Καρπός της μεγάλης πείρας του και της συνεχούς μελέτης είναι η οκτάτομη "Ιστορία της Ελληνικής Λογοτεχνίας και της Πρόσληψής της (1918-2000)" που αποτελεί βασικό βοήθημα για τη σπουδή των ελληνικών γραμμάτων. Αντίθετα από ό,τι συμβαίνει με τις άλλες σημαντικές Ιστορίες της Λογοτεχνίας, η δική του δίνει λιγότερη έμφαση στην αφηγηματικότητα και περισσότερη στη βιβλιογραφική πληρότητα. Η πρωτοτυπία της έγκειται στο ότι καθρεφτίζει την εικόνα της ελληνικής λογοτεχνίας στα μάτια των συγχρόνων της μέσα από πλήθος παραθέματα. Μειλίχιος ως άνθρωπος, συναινετικός και καθόλου των άκρων, βοήθησε αναρίθμητους ερευνητές και λογοτέχνες στα πρώτα τους βήματα. Η ευρεία αποδοχή του αποτυπώθηκε στις πολλές τιμητικές διακρίσεις, ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1999), έλαβε το Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου για το βιβλίο του "Διαδοχικές αναγνώσεις Ελλήνων υπερρεαλιστών" (1984), το Μέγα Βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού και για την συνολική προσφορά του το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2004). Πέθανε στην Αθήνα από επιπλοκές της υγείας του, στις 22 Μαΐου 2009, σε ηλικία 88 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Τάκης Σινόπουλος (1917-1981). Ο Τάκης Σινόπουλος γεννήθηκε στην Αγουλινίτσα Ηλείας, πρωτότοκος γιος του φιλολόγου Γιώργου Σινόπουλου και της Ρούσας - Βενέτας το γένος Αργυροπούλου και βαφτίστηκε Πάικος. Το 1920 η οικογένεια Σινόπουλου εγκαταστάθηκε στον Πύργο Ηλείας. Εκεί γεννήθηκαν ο αδερφός του ποιητή Νούλης (Αθανάσιος) και οι δίδυμοι Παύλος και Μαρία. Στον Πύργο ο Σινόπουλος πέρασε τα μαθητικά του χρόνια και το 1934 έφυγε για την Αθήνα για να σπουδάσει ιατρική. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δημοσίευσε ποιήματα, πεζά, κριτικά σημειώματα και μεταφράσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας. Το 1941 επιστρατεύτηκε ως λοχίας υγειονομικού. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος σε ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, συνέχισε να γράφει και να δημοσιεύει μεταφράσεις και ποιήματα, φυλακίστηκε από τους ιταλούς ως αντιστασιακός (1942) και πήρε το πτυχίο του από την Ιατρική Σχολή (1944). Στον Εμφύλιο πήρε μέρος ως γιατρός του πεζικού και παρέμεινε για δυο χρόνια (1946-1947) με το τάγμα του σʼ ένα χωριό έξω από την Καλαμπάκα. Στην Aθήνα επέστρεψε το 1948 και από το 1949 άσκησε για πολλά χρόνια το ιατρικό επάγγελμα. Πέθανε στο Πύργο Ηλείας.Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1934 με τη δημοσίευση του ποιήματος "Προδοσία" και του διηγήματος "Η εκδίκηση ενός ταπεινού" στην εφημερίδα του Πύργου "Νέα Ημέρα" με το ψευδώνυμο Αργυρός Ρουμπάνης, ενώ η πρώτη του ποιητική συλλογή είχε τίτλο "Μεταίχμιο" και εκδόθηκε το 1951. Η ποιητική πορεία του Τάκη Σινόπουλου χωρίζεται από τη λογοτεχνική κριτική σε δύο φάσεις. Στην πρώτη (1940-1965) κυριαρχούν το περιγραφικό και λυρικό στοιχείο και η στοχαστική γραφή, καθώς επίσης οι επιρροές από τους Έλιοτ, Σεφέρη και Έζρα Πάουντ, στα πλαίσια της προσπάθειας για μια οριοθέτηση του ποιητικού σύμπαντος σʼ έναν αντιποιητικό και απογοητευτικό κόσμο. Η δεύτερη (γύρω στα 1965 και ως το τέλος της ποιητικής του παραγωγής) κινείται στα ίδια θεματολογικά πλαίσια της φθοράς και του θανάτου, παρουσιάζει όμως μια μεταστροφή στη χρήση του γλωσσικού υλικού προς έναν αντιποιητικό, επιθετικό και συχνά ειρωνικό λόγο. Από το 1963 ως το 1967 συνεργάστηκε με το περιοδικό "Εποχές", όπου δημοσίευσε κείμενα βιβλιοκρισίας. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου πήρε μέρος στις αντιδικτατορικές εκδόσεις "18 Κείμενα" και "Κείμενα" 1 και 2, ενώ υπήρξε συνιδρυτής της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων και συνεργάτης του περιοδικού "Συνέχεια". Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, "Τάκης Σινόπουλος", στο "Η ελληνική ποίηση· η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982, σ.134-157, Αλέξης Ζήρας, "Σινόπουλος Τάκης", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 9α, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1988, και Μιχάλης Γ. Μερακλής, "Σινόπουλος, Τάκης", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα: Πατάκης, 2007, σ. 2017-2018.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μάριος Μαρκίδης (1940- 2003) γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Λύκειο το 1957 και σπούδασε ψυχιατρική στα πανεπιστήμια Αθηνών και Λονδίνου (υπήρξε μαθητής του Δ. Κουρέτα και του Κ. Στεφανή). Οι πρώτες του ποιητικές δοκιμές φιλοξενήθηκαν στη "φιλολογική σελίδα" της "Βραδυνής". Με το ποίημα "Εκμαγείο" απέσπασε έπαινο στον ποιητικό διαγωνισμό που προκήρυξε το 1962 το περιοδικό "Πανσπουδαστική" σε συνεργασία με τον "Ταχυδρόμο" (στην κριτική επιτροπή συμμετείχαν ο Νικηφόρος Βρεττάκος και ο Γιάννης Ρίτσος). Με την ποιητική σύνθεση "Πρόλογος στο σπαθί" εμφανίστηκε την ίδια χρονιά στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (τεύχος 92, σσ. 179-180). Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας των περιοδικών "Μαρτυρίες και Προτάσεις" και συμμετείχε στην ίδια ομάδα του περιοδικού "Σημειώσεις". Εκτός από την ποίηση, ασχολήθηκε με το δοκίμιο, τη λογοτεχνική κριτική και τη μετάφραση (υπήρξε ο πρώτος μεταφραστής γλωσσολογικής εργασίας του Noam Chomsky στα ελληνικά). Στα ποιήματά του και τα άλλα κείμενά του χρησιμοποίησε πολλές φορές το ψευδώνυμο Μάριος Αφεντόπουλος. Στις τέσσερις δεκαετίες λογοτεχνικής του δραστηριότητας συνεργάστηκε πυκνά με ποιήματα, δοκίμια και κριτικές αναγνώσεις στα περιοδικά "Επιθεώρηση Τέχνης" και "Ιδίοις Αναλώμασιν", όπως και στον καθημερινό Τύπο ("Αυγή", "Ελευθεροτυπία"). Επίσης, επιμελήθηκε τη σειρά "Ψυχολογία και επιστήμες της συμπεριφοράς" στις εκδόσεις "Έρασμος". Το 2002 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Παρά ταύτα".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά της Περιφέρειας. Από το 1985 μέχρι το 1991 δούλεψε ως κριτικός λογοτεχνίας στην εφημερίδα "Αυγή", ενώ συνεργάστηκε και με τις εφημερίδες "Πρώτη" και "Καθημερινή". Στη συνέχεια, εργάστηκε για μία εικοσαετία στην "Ελευθεροτυπία", ενώ μεταξύ 1998 και 2009 υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας του ενθέτου "Βιβλιοθήκη". Από το 2005 μέχρι το 2011 ήταν υπεύθυνος, μαζί με την Κατερίνα Σχινά, της τηλεοπτικής εκπομπής "Βιβλία στο κουτί", για λογαριασμό της ΕΤ1. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το "Βήμα της Κυριακής" και εργάζεται στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ως συντάκτης βιβλίου. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού περιοδικού "Ο αναγνώστης" και συνεργάζεται με τη μηνιαία επιθεώρηση "Books’ Journal".
Έχει δημοσιεύσει δοκίμια και κριτικές μελέτες σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους και έχει επιμεληθεί λογοτεχνικές ανθολογίες. Μελέτες: "Μίλτος Σαχτούρης: Η παράκαμψη του υπερρεαλισμού" (εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1992) και "Οδόσημα: Στοιχεία προσανατολισμού στο τοπίο της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (εκδ. Καστανιώτη, 1999). Ανθολογίες: "Σύγχρονοι έλληνες πεζογράφοι, 1974-1990" (μαζί με την Ελισάβετ Κοτζιά, εκδ. Πατάκη, 1995) και "Ανθολογία της ελληνικής ποίησης: 20ός αιώνας" (μαζί με τον Κώστα Γ. Παπαγεωργίου, τέσσερις τόμοι, εκδ. Κότινος, 2007-2013).
Έχει διδάξει κριτική λογοτεχνίας στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, και έχει διατελέσει μέλος της συντακτικής ομάδας του αγγλόφωνου περιοδικού "Ithaca", που εκδιδόταν από το ΕΚΕΒΙ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Παντελής Μπουκάλας γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι Μεσολογγίου Αιτωλοακαρνανίας. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Από το 1989 επιμελείται την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "Η Καθημερινή", όπου επίσης δημοσιεύει καθ΄ εκάστην επιφυλλίδες κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού. Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Από το 1980 έχει δημοσιεύσει στις εκδόσεις "Άγρα" τα βιβλία ποίησης "Αλγόρυθμος", "Η εκδρομή της Ευδοκίας", "Ο μέσα πάνθηρας", "Σήματα λυγρά", "Ο μάντης", "Οπόταν πλάτανος", "Ρήματα", τους τόμους δοκιμίων και βιβλιοκριτικών "Ενδεχομένως: Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου", "Υποθέσεις" και "Υποθέσεις ΙΙ", καθώς και τις μελέτες για το δημοτικό τραγούδι "Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η ΄Αγαπώ΄ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών" (2016) και "Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση" (2017). Έχει μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο, τον ελληνιστικό "Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου", τα ποιήματα του τόμου "Επιτάφιος λόγος: Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα" και τα "Συμποτικά Επιγράμματα" από το ενδέκατο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας. Το 2010 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή "Ρήματα" και το 2017 (2018) με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το δοκίμιο "Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η ΄Αγαπώ΄ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιάννης Πατίλης (1947- ) είναι ποιητής, φιλόλογος, εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού "Πλανόδιον".
(φωτογραφία: Κώστας Ορδόλης)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Χ. Θεοχάρης γεννήθηκε το 1951 στη Δεσφίνα Φωκίδας. Από το 1965 διαμένει στην Αντίκυρα Βοιωτίας. Συνταξιοδοτήθηκε από τη βιομηχανία παραγωγής αλουμινίου, στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας, όπου εργάστηκε ως τεχνικός μηχανολογικής συντήρησης. Είναι ποιητής. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και αλβανικά. Δημοσιεύει επίσης δοκιμιακά σημειώματα και κείμενα λογοτεχνικής κριτικής. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Διευθύνει το λογοτεχνικό περιοδικό "Εμβόλιμον" που εκδίδεται στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας. Συμμετείχε, επίσης, στη σύνταξη της έντυπης εφημερίδας "Book Press". Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης: "Πτωχόν μετάλλευμα" (έκδοση του περιοδικού "Εμβόλιμον", 1990), "Αμειψισπορά" (Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λεβαδείας, 1996), "Ενθύμιον" (Καστανιώτης, 2004), "Πιστοποιητικά θνητότητας" (Σύγχρονη Έκφραση, 2014), "Πλησμονή οστών" (Μελάνι, 2018) και έχει επιμεληθεί τον συλλογικό τόμο ιστορικών μαρτυριών "Δίστομο, 10 Ιουνίου 1944: Το Oλοκαύτωμα" (Σύγχρονη Έκφραση, 2010), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Χρίστος Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1954 στο Βόλο. Εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Ιατρική και εργάστηκε ως βιβλιοπώλης, κριτικός λογοτεχνίας και διορθωτής κειμένων. Έχει δημοσιεύσει με την παρούσα εννιά ποιητικές συλλογές και έχει γράψει πλήθος κριτικών. Υπήρξε συνεκδότης του βραχύβιου περιοδικού Σχήμα λόγου. Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε αρκετές ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, αγγλικά, εβραϊκά, ιταλικά και γαλλικά. Τέλος, συνεργάστηκε για μεγάλα χρονικά διαστήματα με τις εφημερίδες Αυγή της Κυριακής και Μακεδονία. Ζει στην Αθήνα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Βικτωρία Καπλάνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1961. Σπούδασε Φιλολογία στο Α.Π.Θ. Ποιήματα και μεταφράσεις της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μιχάλης Μπαρτσίδης σπούδασε Φιλοσοφία. Η διδακτορική του διατριβή αφορούσε το έργο του Μπαλιμπάρ (Φιλοσοφία και Πολιτική στο έργο του Etienne Balibar), όπως επίσης το Μπαλιμπάρ Ε. (2005), "Πολιτική και αλήθεια", /μτφρ. Μιχάλης Μπαρτσίδης και Τάσσος Μπέτζελος.
Διδάσκει φιλοσοφία στο ΕΑΠ, δίδαξε στον Τομέα Φιλοσοφίας του ΑΠΘ καθώς και στα μεταπτυχιακά του Παντείου, του ΠΑΜΑΚ, κ.ά. Οι δημοσιεύσεις του και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο πεδίο της Πολιτικής Φιλοσοφίας και της Σύγχρονης Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας (Spinoza, A.Smith, Kant, Merleau-Ponty, Marcuse, Foucault κλπ). Ο πυρήνας τους αφορά τις έννοιες της διατομικότητας και του εσωτερικού ορίου στο φιλοσοφικό πεδίο συγκρότησης της υποκειμενικότητας ειδικά στο Διατομικότητα, Κείμενα για μια οντολογία της σχέσης, /μτφρ. Λουκία Μάνο, της ηθικής του χρέους "Subjects in Crisis: Indebtedness, Money, Life", Phasis 3, 2015, της αξιοπρέπειας "΄Dignity΄ as glocal civic virtue: Redefining democracy in the era of neoliberal governmentality", (με Fotini Tsibiridou ) in Crisis, Resistance, and Prospects: The Arab Revolutions and Beyond, Palgrave 2016.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Βαλεντίνη Καμπατζά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει. Τελείωσε τη Γαλλική Φιλολογία του Α.Π.Θ., την Ελληνική Φιλολογία του Α.Π.Θ., κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη Γαλλική Λογοτεχνία και διδακτορικού στη Συγκριτική Γλώσσα και Λογοτεχνία του Α.Π.Θ. Έχει δημοσιεύσει αρκετές μελέτες σε λογοτεχνικά-φιλολογικά περιοδικά. Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, καθώς και πολλών λογοτεχνικών περιοδικών. Από το 1990 και εφεξής υπηρετεί ως επίκουρη καθηγήτρια Ε.Π. Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Α.Τ.Ε.Ι./Θ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κώστας Θ. Ριζάκης γεννήθηκε το 1960 στη Λαμία, όπου ζει μέχρι σήμερα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Ο βυθός μου τα πράγματα" (1985), "Με τον τρόπο του Αινεία" (1986), "Τα επόμενα πένθη" (1997), "Χωρίς χρονολογία" (2004), "Ο κυρίως ναός" (2006), "Τα τελευταία ονόματα" (2010), "Επιτάφιος δρόμος" (συγκεντρωτική έκδοση των έξι ποιητικών συλλογών του των ετών 1985-2010), Εκδόσεις των Φίλων (2011), β΄ έκδ. Γαβριηλίδης (2015).
