Η "Ελευθερία" του Τζόναθαν Φράνζεν ήταν, μακράν, το πιο πολυσυζητημένο μυθιστόρημα του 2010, μια φιλόδοξη και διερευνητική ματιά στη ζωή της Αμερικής τον εικοστό πρώτο αιώνα. Στο "New York Times Review", ο Σαμ Τάνενχαουζ το χαρακτήρισε "αριστούργημα της αμερικανικής πεζογραφίας" και εγκωμίασε τον τρόπο που "μέσα από τη σταθερή ακτινοβολία της βαθιά ηθικής ιδιοφυΐας του συγγραφέα του [φώτισε] τον κόσμο που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε".

Στο "Ακόμα πιο μακριά", όπου συγκεντρώνονται δοκίμια και ομιλίες που έχουν γραφτεί κατά το πλείστον την τελευταία πενταετία, ο Φράνζεν επιστρέφει με ανανεωμένο ζήλο στα ανθρώπινα όσο και λογοτεχνικά θέματα που τον έχουν για καιρό απασχολήσει. Είτε αφηγούμενος το βίαιο συναπάντημά του με τους λαθροκυνηγούς άγριων πουλιών στην Κύπρο είτε εξετάζοντας τα ανάμεικτα συναισθήματά του από την αυτοκτονία του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, φίλου και ανταγωνιστή του, είτε προσφέροντας μια συγκινητική και ευφυή θεώρηση του πώς η τεχνολογία έχει αλλάξει τον τρόπο που οι άνθρωποι εκδηλώνουν την αγάπη τους, αυτά τα κείμενα τηρούν την αδήλωτη υπόσχεση του Φράνζεν να μην αποκρύψει τίποτα. Σ’ ένα ταξίδι στην Κίνα, προκειμένου να δει από κοντά την περιβαλλοντική καταστροφή εκεί, δεν παραλείπει να τονίσει τον ενθουσιασμό και το δέος του για τους ρυθμούς της οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας· το ταξίδι γίνεται περιπέτεια πέρα από τη δική του προκατάληψη και ηθική καταδίκη. Όλα μαζί, τα δοκίμια αυτά χαρακτηρίζουν την εξελικτική πορεία ενός μοναδικού και ώριμου μυαλού που παλεύει με τον εαυτό του, με τη λογοτεχνία και με κάποια από τα σημαντικά ζητήματα των ημερών μας. Το Ακόμα πιο μακριά είναι σημαντικό, προκλητικό και ουσιώδες.