Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789605277697
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η `Ιδέα μιας Χριστιανικής Κοινωνίας` (1938) είναι η κορυφαία έκφραση της αναζήτησης αυτής στον πνευματικό χάρτη της Ευρώπης. Η στροφή του στον πηγαίο και σταθερό δυναμισμό της χριστιανικής πνευματικότητας για τη μορφοποίηση της εικόνας μιας ανανεωμένης ευρωπαϊκής κοινωνίας ήταν ο καρπός ενός ώριμου και κριτικού διαλογισμού με σαφείς αποστασιοποιήσεις όχι μόνο από τις συγκεκριμένες εκκλησιαστικές ή ομολογιακές εκφράσεις του Χριστιανισμού, αλλά επίσης και από τις λανθασμένες τους επιλογές στην κοινωνική πράξη. Το όραμά του για μια καινούρια και ανανεωμένη χριστιανική κοινωνία κτίσθηκε σταδιακά με τη συνεχή εμβάθυνση όχι μόνο στο πνευματικό περιεχόμενο της χριστιανικής πίστης, αλλά και στον ήδη ορατό κίνδυνο της μετάπτωσης των ευρωπαϊκών λαών σε έναν πρωτόγονο ή απολίτιστο παγανισμό.
Μια τέτοια απειλή, την οποία διέβλεπε στο Μηδενισμό, στον Κομμουνισμό, στο Ναζισμό, στην ανθρωποκεντρική κοινωνική εκκοσμίκευση, στις ακραίες συντηρητικές ή και φιλελεύθερες κομματικές εκφράσεις κ.λπ., μπορούσε να εξουδετερωθεί μόνο με την άμεση κοινωνική ανανέωση της εκκλησιαστικής ταυτότητας του Χριστιανισμού, η παρακμή της οποίας κατά το 19ο αιώνα τροφοδοτούσε ή δικαιολογούσε τις παγανιστικές εκρήξεις της ευρωπαϊκής διανόησης. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Γεννήθηκε στον Άγιο Λουδοβίκο του Μισσούρι το 1888 από πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού του που ήταν θεολόγος. Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασσαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο στα λατινικά από την Milton Academy. Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ, το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία. Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση. Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd΄ s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια. Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1909-1919) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ", "Το πορτραίτο μιας κυρίας", "Πρελούδια", κ.ά. Η δεύτερη περίοδος (1920-1925) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά. Στην τρίτη περίοδο ανήκουν "Οι άδειοι άνθρωποι", ενώ στην τέταρτη περίοδο (1927-1934) περιλαμβάνονται τα ποιήματα: "Το ταξίδι των Μάγων", "Ένα τραγούδι για τον Συμεών", "Animula", "Βράχος", κ.ά. Στην πέμπτη περίοδο (1935-1942) ανήκουν τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Τα θεατρικά του έργα είναι τα "Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the cathedral"), "Sweeny Agonistes", "Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά. Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα. Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική. Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν: "Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο", 1919, "Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής", 1933, "Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας", 1948, "Ποίηση και δράμα", 1951, κ.ά. Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτριος Βαμβακάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1943, όπου μεγάλωσε και σπούδασε. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και στην EHESS του Παρισιού. Εργάστηκε ως έκτακτος υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών στη διοίκηση του Αγίου Όρους, κατ΄ αρχήν ως γραμματεύς (1994-1996) και αργότερα ως αναπληρωτής διοικητής (1994-1996). Σήμερα εργάζεται ως διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων, ενώ διδάσκει ελληνικά στο εκκλησιαστικό λύκειο Αργυροκάστρου.
