[...] Ο 35ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι είναι αναμφισβήτητα ο πιο διάσημος αμερικανός πολιτικός του 20ού αιώνα. Στη σύντομη προεδρική σταδιοδρομία του (1961-1963) αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει αλλεπάλληλες κρίσεις, όπως την ενορχηστρωμένη από τη CIA εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του, και την Κρίση των Πυραύλων, έναν χρόνο αργότερα. Ο Πρόεδρος Κένεντι ήταν σίγουρα ένας χαρισματικός άνθρωπος, κατ΄ αρχήν προοδευτικός στις πολιτικές του πεποιθήσεις, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τη δημόσια εικόνα του και τη ρητορική του δεινότητα. Στη δημιουργία του μύθου του ασφαλώς συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό η δολοφονία του, στις 22 Νοεμβρίου 1963, η οποία ακόμη και σήμερα προκαλεί ερωτήματα και δίνει έδαφος για τις πιο απίθανες θεωρίες συνωμοσίας. Η ομιλία που ακολουθεί είναι ο Εναρκτήριος Λόγος που εκφώνησε ο Τζον Φ. Κένεντι, στις 20 Ιανουαρίου 1961, μετά την εκλογή του στο προεδρικό αξίωμα. Είναι ίσως ο πιο διάσημος λόγος της σύντομης ζωής του. Μεγαλώνοντας στην πόλη Λάνσινγκ του Μίσιγκαν, ο νεαρός Μάλκολμ Λιτλ είδε την Κου Κλουξ Κλαν να καίει το σπίτι του και να δολοφονεί τον πατέρα του. Με τη μητέρα του έγκλειστη σε άσυλο ψυχασθενών, ο Μάλκολμ πέρασε το υπόλοιπο της παιδικής του ηλικίας σε αναμορφωτήρια. Το 1946, όσο βρισκόταν στη φυλακή για διάρρηξη, ασπάστηκε τη μουσουλμανική πίστη μέσω της ερμηνείας που διεκήρυττε το΄Εθνος του Ισλάμ. Αυτή η ακραία οργάνωση πίστευε στην ανωτερότητα της μαύρης φυλής και ότι όλοι οι λευκοί είναι εκ φύσεως όργανα του κακού. Οταν αποφυλακίστηκε το 1952, ο Μάλκολμ Λιτλ ταξίδεψε στο Σικάγο όπου συνάντησε τον ηγέτη του ΄Εθνους του Ισλάμ Ελάιτζα Μοχάμεντ και ασπάστηκε τον ασκητισμό του. Άλλαξε το επίθετο του σε "Χ", κατά την προσφιλή τακτική των μελών της οργάνωσης, που πίστευαν ότι τα επίθετα τους τούς είχαν κληροδοτηθεί από τους δουλέμπορους του παρελθόντος. Ο Μάλκολμ Χ αποδείχτηκε δεινός ρήτορας και γρήγορα έγινε ένας από τους πιο αποτελεσματικούς εκπροσώπους του Έθνους του Ισλάμ. Στους λόγους του, όπως αυτός που εκφώνησε στις 4 Δεκεμβρίου 1963, απέρριπτε τόσο τις φυλετικές διακρίσεις όσο και τη φυλετική ισότητα. Αντ΄ αυτών υποστήριζε την απόσχιση της μαύρης κοινότητας, τη μαύρη υπερηφάνεια και την αυτοδιάθεση. Επειδή ακριβώς υποστήριζε τη χρήση βίας, αν και μόνο για αυτοπροστασία, θεωρήθηκε από πολλούς φανατικούς και πολεμήθηκε από άλλους ηγέτες του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα, οι οποίοι υποστήριζαν την ειρηνική διαμαρτυρία. Η επιτυχία του Μάλκολμ Χ και η αποτελεσματικότητα του με τα πλήθη προκάλεσαν τον φθόνο στους κόλπους του ΄Εθνους του Ισλάμ. Το 1964 ο Μάλκολμ Χ εγκατέλειψε την οργάνωση, διατηρώντας εντούτοις πολλούς από τους οπαδούς του. Η αυξανόμενη αντιπαλότητα ανάμεσα στον Μάλκολμ Χ και στο ΄Εθνος του Ισλάμ οδήγησε σε απειλές κατά της ζωής του. Οι απειλές πραγματοποιήθηκαν την 21η Φεβρουαρίου του 1965, όταν τρία μέλη της οργάνωσης τον δολοφόνησαν σε μια συγκέντρωση στο Χάρλεμ.