Το έργο αυτό, που προέκυψεν από μιαν εφηβικήν ενόραση κ` ύστερ` από εικοσιεπτά μηνών έντονη κ` επίμοχθην έρευνα και με την ταυτόχρονη συγγραφήν άλλων δυο βιβλίων, εξεδόθη το πρώτον στο Παρίσι το 1959 κ` ευθύς έτυχε διεθνούς άπηχήσεως. Ύστερ` από επανειλημμένες εκδόσεις και μεταφράσεις σε πολλές γλώσσες δίχως καν βιβλιογραφικές προσθήκες, έφθασε πια να θεωρήται κλασσικό και βιβλίον αναφοράς. Για την έκδοσή του στην ελληνικήν θεωρώ χρέος μου να ευχαριστήσω θερμώς τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων εις το πρόσωπον του Προέδρου του, Ομοτ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κωνσταντίνου Μανάφη, αλλά και τον μεταφραστή φιλόλογον κ. Νίκον Ταγκούλην και τον επιμεληθέντα της εκδόσεως Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νικόλαου Μπεζαντάκου, τους οποίους και συγχαίρω για το επίπεδον της εμφανίσεως και του περιεχομένου του συγγράμματός μου. Προς όλους οφείλω χάριτας για την αφοσίωσή τους εις το μήνυμα του έργου.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]