Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789600335194
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ένα δύσκολο, πολύπλοκο, πάνω από ηπείρους και εποχές, πρόβλημα: πώς αντιμετωπίζει κανείς και πώς αντιδρά στη γέννηση ενός αφύσικου μωρού;
Ο Μπερντ, ο ήρωας του Όε στο "Μια προσωπική υπόθεση", είναι ένας εικοσιεφτάχρονος νέος με αντικοινωνικές τάσεις, που συχνά, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος μ΄ ένα κρίσιμο πρόβλημα, "αφέθηκε να παρασυρθεί σε μια θάλασσα από ουίσκι σαν αποχαυνωμένος Ροβινσώνας Κρούσος". Ποτέ άλλοτε όμως δε βρέθηκε αντιμέτωπος μ΄ ένα δίλημμα τόσο προσωπικό και τόσο σοβαρό, όσο η προοπτική μιας ισόβιας φυλάκισης στο κελί του νεογέννητου τερατώδους μωρού του. Θα το κρατήσει; Θα τολμήσει να το σκοτώσει; Πριν πάρει την τελική του απόφαση, ο Μπερντ θα δει να ορθώνεται μπροστά του όλο το παρελθόν του, σαν αποκάλυψη μιας εφιαλτικής αυταπάτης.
Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, με έναν ήρωα, τον Μπερντ, που μένει αξέχαστος στον αναγνώστη- δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται από τους συγκλονιστικότερους χαρακτήρες της σύγχρονης μυθιστοριογραφίας.
Ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1963 στην εφημερίδα "Βήμα", όπου ασχολήθηκε αποκλειστικά σχεδόν με το δικαστικό ρεπορτάζ. Το 1973 μετακινήθηκε στα "Νέα", όπου έμεινε ως τα τέλη του 1986 ως κοινοβουλευτικός συντάκτης και υπεύθυνος για ένα διάστημα των ΄Μικροπολιτικών΄. Το 1979 ήταν ένας από τους τέσσερις δημοσιογράφους που εξέδωσαν τη σατιρική εφημερίδα "Το Ποντίκι", από την οποία αποχώρησε τον Αύγουστο του 1987.
Από τον Σεπτέμβριο του 1987 εργαζόταν στην εφημερίδα "΄Εθνος" όπου για είκοσι χρόνια υπήρξε ο βασικός αρθρογράφος της, διατηρώντας παράλληλα και την προσωπική στήλη "Έτσι τα βλέπω".
Είχε μεταφράσει πάνω από 150 βιβλία, μεγάλων συγγραφέων από Πούσκιν, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρκ Τουέιν, Φόκνερ, Έρμαν Έσσε και Νόρμαν Μέιλερ έως Κόναν Ντόιλ, Κάρολ Τζόις Όουτς, Ρουθ Ρέντερ. Ντ. Π. Τζέιμς, Μάικλ Μουρ, Μπανάνα Γιοσιμότο.
Ο συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος Ανταίος Χρυσοστομίδης (1952-2015), γιος του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς Σοφιανού Χρυσοστομίδη και της Ειρήνης, γεννήθηκε το 1952 στο Κάιρο. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης και εργάστηκε μέχρι το 1982 ως αρχιτέκτονας. Στην Ιταλία οργανώθηκε πολιτικά στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Υπήρξε ηγετικό στέλεχος της νεολαίας του κόμματος, "Ρήγας Φεραίος", και η δημοσιογραφική του διαδρομή ξεκίνησε από το περιοδικό της "Θούριος". Στη συνέχεια εργάστηκε σε περιοδικά μαζικής κυκλοφορίας και συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Αυγή", όπου υπέγραφε τη λογοτεχνική σελίδα "Περιδιαβάζοντας". Το 1998 ανέλαβε τη διεύθυνση της σειράς ξένης λογοτεχνίας των εκδόσεων Καστανιώτη, όπου επιμελήθηκε την έκδοση έργων συγγραφέων απ΄ όλο τον κόσμο, αναδεικνύοντάς την σε πρότυπο για τα ελληνικά εκδοτικά δεδομένα. Μετέφρασε στα ελληνικά έργα του Ίταλο Καλβίνο, του Αντόνιο Ταμπούκι (όλα τα έργα του που κυκλοφορούν στα ελληνικά), του Κούρτσιο Μαλαπάρτε, του Αλμπέρτο Μοράβια, του Ντάριο Φο, του Λεονάρντο Σάσα, του Ντίνο Μπουτζάτι και άλλων σπουδαίων Ιταλών συγγραφέων. Το 1999 δημοσίευσε μαζί με τον Αντόνιο Ταμπούκι το βιβλίο "Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες" (Εκδόσεις Άγρα). Επίσης εξέδωσε τα βιβλία "Λεωνίδας Κύρκος, η δυναμική της ανανέωσης" (2011), "Οι κεραίες της εποχής μου", τόμος Α΄ και Β΄ (2012 και 2013, αντίστοιχα), και τα τρία στις εκδόσεις Καστανιώτη. Από το 2006 έως το 2013 ήταν υπεύθυνος μαζί με τη Μικέλα Χαρτουλάρη της σειράς ντοκιμαντέρ "Οι κεραίες της εποχής μας", στην ΕΡΤ, η οποία παρουσίασε στο ελληνικό κοινό σημαντικούς εν ζωή ξένους συγγραφείς στο περιβάλλον ζωής και δημιουργίας τους. Ως μεταφραστής δίδαξε μετάφραση σε μεταπτυχιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας (ΕΚΕΜΕΛ). Το 2003 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ξένης Λογοτεχνικής Μετάφρασης για το μυθιστόρημα του Αντόνιο Ταμπούκι, "Είναι αργά, όλο και πιο αργά". Το 2004 το Ιταλικό Κράτος του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη Εργασίας, τιμώντας τον για την προσφορά του στην εξάπλωση του ιταλικού πολιτισμού. Στις ευρωεκλογές του 2014 ήταν υποψήφιος με το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ). Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στην Αθήνα στις 14 Αυγούστου 2015, μετά από επιπλοκές στην υγεία του. Η πολιτική κηδεία του, σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του, έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο.
Ο Κενζαμπούρο Όε σκιαγραφεί εξαιρετικά τον ήρωα του στο ζοφερό οδοιπορικό του. Ο νεαρός Μπερντ, στα 27 του και πριν καλά καλά ωριμάσει συναισθηματικά, βρίσκεται παντρεμένος και εγκλωβισμένος σε μια δουλειά εξ ανάγκης, έχοντας εγκαταλείψει τις σπουδές του. Υποχρεωμένος στον πεθερό του που του βρήκε τη δουλειά, φέροντας το βάρος ενός παρατσουκλιού που έχει αντικαταστήσει το κανονικό του όνομα, Μπερντ δηλαδή Πουλί, γεμάτος άγχος και ερωτηματικά για το γάμο του και την επικείμενη έλευση του πρώτου του μωρού, ονειρεύεται τη Μεγάλη Φυγή. Ονειρεύεται να το σκάσει από τις συζυγικές και πατρικές ευθύνες και να καταφύγει στη μεγάλη του αγάπη την Αφρική. Στην αρχή του βιβλίου τον συναντούμε να αγοράζει χάρτη της Αφρικής ενώ περιμένει τη γυναίκα του να γεννήσει. Ο ήρωας προσγειώνεται ανώμαλα με τη γέννηση του παιδιού, το οποίο περιγράφεται επιεικώς ως τέρας, ευτυχώς ετοιμοθάνατο. Ο Μπερντ βιώνει έναν καταιγισμό συναισθημάτων, στην πλειοψηφία τους αρνητικών. Ο πανικός τον κυριεύει (το πρώτο του παιδί, το αγόρι του, ο συνεχιστής του είναι ένα τέρας με δύο κεφάλια) και μάχεται με τον κυνισμό (επιθυμεί διακαώς να πεθάνει το παιδί, να ξεμπερδεύει μια και καλή), το φόβο μπροστά στις ευθύνες, τον τρόμο του για το μέλλον, τον προβληματισμό του για τα αισθήματα του προς τη γυναίκα του. Δραπετεύει στο σπίτι μιας παλιάς του φίλης όπου και κρύβεται ουσιαστικά από τις ευθύνες του και τον ίδιο του τον εαυτό, με οχήματα το άφθονο αλκοόλ και το σεξ. Όσο το μωρό - τέρας, πλήγμα στο σαθρό οικοδόμημα της οικογενειακής ζωής του ήρωα, συνεχίζει να ζει, τόσο εκείνος καταδύεται στην κόλαση. Πελαγοδρομώντας σε έναν κυκεώνα συναισθημάτων, καταφέρνει να ανακτήσει τη συνείδηση του, να πατήσει στα πόδια του, να οριοθετήσει το μέλλον του μωρού, να δώσει λύση και να ωριμάσει ως προσωπικότητα ο ίδιος. Φυσικό επακόλουθο είναι να αποτινάξει το παρατσούκλι του, να κερδίσει το σεβασμό, να αναλάβει τις ευθύνες του και ... να αποχαιρετίσει το όνειρο περί Αφρικής! Ο Κενζαμπούρο Όε πετυχαίνει να περιγράψει ολοκληρωμένα έναν αντιήρωα - ήρωα, που προσπαθεί να διαχειριστεί τη δυστυχία που τον βρίσκει. Επέλεξε να ασχοληθεί αποκλειστικά και μόνο με τον ήρωα του και τον ψυχισμό του, μαντρώνοντας τον κυριολεκτικά μέσα στα συναισθήματα του και περιγράφοντας, τον προσωπικό του γολγοθά. Οι γύρω του, χρησιμεύουν ως ένα διάφανο φόντο στον έντονο καμβά των συναισθηματικών μεταπτώσεων και μεταστροφών του ήρωα.
