Η "Άνοδος της δημοκρατίας" προτείνει μία φιλοσοφική ιστορία του εικοστού αιώνα και ταυτόχρονα μία θεωρία της δημοκρατίας. Η απομάκρυνση από τη θρησκεία οδηγεί σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι επιδιώκουν να αυτοκυβερνηθούν. Αλλά στην πραγματικότητα αυτός ο κόσμος είναι ο πλέον δύσκολος να ελεγχθεί. Το έργο κάνει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση των περιπετειών αυτής της ταραχώδους εξέλιξης, με τις ποικίλες κρίσεις και παρεκκλίσεις της.
Οι δύο πρώτοι τόμοι, "Η επανάσταση των νεότερων χρόνων" και "Η κρίση του φιλελευθερισμού", δημοσιεύονται μαζί, στην ανά χείρας επίτομη έκδοση.
Ο πρώτος τόμος αποτελεί ένα είδος προλόγου. Σκιαγραφεί το υπόβαθρο, διερευνώντας με συμπυκνωμένο τρόπο την ενιαία επανάσταση που εκτυλίσσεται από το 1500 ως το 1900, την επανάσταση της αυτονομίας. Κατά κύριο λόγο, επιδιώκει να αναδείξει τις τρεις ιδιαίτερες συνιστώσες του απομαγευμένου κόσμου, από τη σκοπιά της πολιτικής, του δικαίου και της ιστορίας. Η πρωτοτυπία της δημοκρατίας μας έγκειται στον συνδυασμό αυτών των τριών στοιχείων, ένα συνδυασμό που αποτελεί ταυτόχρονα το διηνεκές της πρόβλημα.
Ο δεύτερος τόμος παρουσιάζει μία εις βάθος ανάλυση της περιόδου 1880-1914, που αποτελεί τη μήτρα του εικοστού αιώνα, των τραγωδιών και των επιτευγμάτων του. Την εποχή κατά την οποία τίθενται οι βάσεις της φιλελεύθερης δημοκρατίας, χάρη στη σύνδεση του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος με την καθολική ψηφοφορία, το νέο σύμπαν που αναπτύσσεται διαρρηγνύει το κληρονομημένο πλαίσιο του θρησκευτικού σύμπαντος, το οποίο στήριζε το οικοδόμημα των νέων ελευθεριών. Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει ολοκληρωτικές παρεκτροπές αλλά θα προωθήσει επίσης την εμβάθυνση και τη σταθεροποίηση των φιλελεύθερων δημοκρατιών.
Τούτο ακριβώς το καθοριστικό επεισόδιο θα εξετάσει ο τρίτος τόμος, "Η δοκιμασία των ολοκληρωτισμών". Ο τέταρτος και τελευταίος τόμος, "Ο νέος κόσμος", θα είναι αφιερωμένος, από την ίδια οπτική και με τα ίδια εργαλεία ανάγνωσης, στον αναπροσανατολισμό της ζωής των κοινωνιών μας από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και στη νέα αναπτυξιακή κρίση της δημοκρατίας στην οποία μας βύθισε.
Αλέξανδρος Κιουπκιολής (Μεταφραστής)
Marcel Gauchet (Συγγραφέας)
Ο Γάλλος φιλόσοφος Marcel Gauchet, γεννήθηκε στο Poilley (Μάγχη) το 1946. Από το 1989 έως και σήμερα είναι διευθυντής σπουδών στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS) και διευθυντής . Μετά την Παιδαγωγική Ακαδημία εργάστηκε για ένα διάστημα ως καθηγητής σε γυμνάσιο και στη συνέχεια σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Οπεη, με καθηγητή Γον 03υάε ΙεΓοτί. Ο 03υάε ίείοιΊ υπήρξε καθοριστικός για το ενδιαφέρον του 03υεΗεΙ για την πολιτική φιλοσοφία. Για ένα διάοτημα δραστηριοποιείται πολιτικά με τον ]β3π Ριθγγθ ίε Οοίί στους αναρχικούς καταστασιακούς. Συμμετέχει με ενθουσιασμό στον Μάη του ΄68. Ενώ υποστηρίζει την προλεταριακή Αριστερά, απογοητεύεται από τη μετά τον Μάη επιστροφή ενός αποστεωμένου μαρξισμού-λενινισμού, και εγκαταλείπει οριστικά τη μαρξιστική σφαίρα. Το 1970 μαζί με τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον 03ΐιάε ΙεΓοτί και τον Ρίειτε 03$ίΓε$ θέτουν σε νέες βάσεις το περιοδικό Τβχ(υΐθ$, το οποίο εκδίδεται μέχρι το 1975. Το 1977 με τους Καστοριάδη, ΙεΓοΓΐ, 03$1τε$, Αοεπ$ουτ και Ι_υοοΪ3ΠΪ συμμετέχει στην έκδοση του νέου περιοδικού ίώΐ΄β, με τον υπότιτλο «πολιτική-ανθρωπολογία-φιλοσοφία», μέχρι το 1980. Το 1980 αναλαμβάνει την αρχισυνταξία του ίβ ΰβοαί, μετά από πρόταση του διευθυντή του Ριθγγθ Νογ3, και την ίδια χρονιά εκδίδει, μαζί με τη σύζυγο του (3ΐ3άγ$ 5ν3ίη,το βιβλίο με τίτλο ία ρηίι΄ςυβ άβ Γθ$ρήτ Ιιυιν.ιίπ (Η πρακτική του ανθρώπινου πνεύματος). Η Απομάγευση του κόσμου εκδίδεται το 1985.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
