Άρης Μαραγκόπουλος (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Άρης Μαραγκόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ιστορία, αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Paris I (Σορβόννη), στο Παρίσι. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων, κειμενογράφος, κριτικός βιβλίου, μεταφραστής και εκδότης. Έχει εκδώσει περισσότερα από είκοσι βιβλία πεζογραφίας και κριτικής και ισάριθμες μεταφράσεις (από τα γαλλικά και τα αγγλικά). Γράφει κριτική βιβλίου και ιδεών στoν Tύπο και στα σχετικά με τη λογοτεχνία περιοδικά. Είναι ιδρυτικό στέλεχος των εκδόσεων "Τόπος", όπου διευθύνει το τμήμα λογοτεχνίας. Έχει ασχοληθεί επί μακρόν με το έργο του Τζέιμς Τζόις για το οποίο έχει εκδώσει τρεις μελέτες, η πιο γνωστή από αυτές, το "Ulyssess: Οδηγός ανάγνωσης", έχει κάνει πολλαπλές εκδόσεις (1995, 2001, 2010). Τον Απρίλιο 2018 εκδόθηκε η κριτική / μεταφραστική ανάγνωση του συγγραφέα στο μεταθανάτιο έργο του Τζόις "Τζάκομο Τζόις". Τα τελευταία του μυθιστορήματα συγκροτούν την πολιτική / ιστορική "Τριλογία της συντροφικής ζωής": Η Μανία με την Άνοιξη (Τόπος 2009), "Το Χαστουκόδεντρο" (Τόπος 2012) και το "Πολ και Λόρα, ζωγραφική εκ του φυσικού" (Τόπος 2016). Εκτενέστερες πληροφορίες στην προσωπική ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.arisgrandmangr.com

Στράτος Ιωαννίδης (Επιμέλεια)

Γιώργος Ρούβαλης (Μεταφραστής)

Ο Γιώργος Ρούβαλης γεννήθηκε το 1949 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Ναύπλιο. Σπούδασε Ιστορία, Κοινωνιολογία, Λατινοαμερικάνικες Σπουδές, Διεθνείς Σχέσεις και Νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι, απ΄ όπου πήρε διδακτορικό. Διετέλεσε υπάλληλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Έζησε και δίδαξε σε Πανεπιστήμια στο Μεξικό και τη Βενεζουέλα. Έχει μεταφράσει Λατινοαμερικάνους ποιητές και συγγραφείς. Ασχολήθηκε με ιστορικές έρευνες για την ιδιαίτερή του πατρίδα. Δίδαξε Ιστορία και Λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής στην Εταιρεία Φίλων του Λαού από το 2002 και Μετάφραση από τα Ισπανικά στο μεταπτυχιακό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Δημοσίευσε τις ποιητικές συλλογές "Επιστροφή στ’ Ανάπλι", 2002, "Τα ταξίδια του Οδυσσέα", 2003, εκδ. Γαβριηλίδης, και "Ξεχασμένα Πορτραίτα", 2010, εκδ. Ηριδανός καθώς και "Αrchipielago de sirenas", 2010 στα Ισπανικά, το βιβλίο διηγημάτων "Στ’ Ανάπλι...", 2005, εκδ. Γαβριηλίδης, τα βιβλία τοπικής ιστορίας για το Ναύπλιο, "Ναύπλιον, Σπηλιάδου 1", αφήγημα 2008 , "Οι πέτρες και οι άνθρωποι. Μικροϊστορία του Ναυπλίου", 2009, εκδ. Ναύδετο και "Ψαρομαχαλάς, η ψυχή του Ναυπλίου" εκδ. Χαραμάδα 2012, τη συλλογή διηγημάτων "Αναζητώντας την Σαλώμη", 2010, εκδ. Στοχαστής και το μυθιστόρημα "Ταξίδι στη χώρα της Κίρκης", εκδ. Στοχαστής 2012. Έφυγε από τη ζωή στις 15 Φεβρουαρίου 2019, σε ηλικία 70 ετών, έπειτα από πολύχρονη ασθένεια.

Guillermo Cabrera Infante (Συγγραφέας)

Ο Κουβανός συγγραφέας, κριτικός κινηματογράφου και δημοσιογράφος Γκιγιέρμο Kαμπρέρα Ινφάντε (1929-2005) είχε γονείς ιδρυτικά μέλη του κομμουνιστικού κόμματος της Κούβας. Το 1941 η οικογένειά του μετακόμισε από τη μικρή πόλη Χιτάρα, όπου είχε γεννηθεί, στην Αβάνα. Το 1947, παράλληλα με τις σπουδές του στη δημοσιογραφία, αρχίζει να γράφει. Το πάθος της ζωής του, όμως, είναι ο κινηματογράφος. Τη δεκαετία του 1950 αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στο κινηματογραφικό περιοδικό Carteles και υπογράφει κριτικές με το ψευδώνυμο G. Cain. Παράλληλα αρχίζει να γράφει τις πρώτες του ιστορίες. Μάλιστα συλλαμβάνεται από το δικτατορικό καθεστώς του Μπατίστα επειδή κάποιο διήγημά του περιείχε "english profanities" (κατά τη διατύπωση του ίδιου του Καμπρέρα). Την ίδια περίοδο ιδρύει την Ταινιοθήκη της Κούβας (αλλά η δικτατορία θα την κλείσει το 1956). Επί Κάστρο διορίζεται διευθυντής του Εθνικού Πολιτιστικού Συμβουλίου (1961), στο οποίο υπάγεται και το Ινστιτούτο Κινηματογράφου, ενώ από το 1959 διευθύνει το πολιτιστικό ένθετο "Lunes" στην εφημερίδα Revoluci?n. Όμως το 1961 ο Κάστρο καταργεί το σημαντικό αυτό ένθετο και, την ίδια χρονιά, απαγορεύει ως αντεπαναστατική μια ταινία μικρού μήκους που γύρισε ο αδελφός τού Ινφάντε, ο Σαμπά. Το 1960, ο Ινφάντε εκδίδει το πρώτο του μεγάλο βιβλίο με τίτλο Στην Ειρήνη, όπως στον Πόλεμο. Μεταξύ των ετών 1962-1965 υπηρετεί ως μορφωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία της Κούβας στην Αβάνα. Είναι η εποχή που περνάει στη δυσμένεια του καθεστώτος, οπότε, μετά από ένα τελευταίο ταξίδι στην Κούβα για την κηδεία της μητέρας του, αυτοεξορίζεται. Πρώτα στη Μαδρίτη και στη συνέχεια στο Λονδίνο. Δεν θα επιστρέψει ποτέ. Ο Ινφάντε θα καταστεί μία από τις πιο αναγνωρίσιμες αντικαθεστωτικές φυσιογνωμίες της Κούβας. Εκδίδει τις Τρεις ταλαίπωρες τίγρεις, το αριστούργημά του, που τον καθιερώνει στο εξωτερικό. Μετά και την αγγλική έκδοση του βιβλίου, σημαίνοντες συγγραφείς, όπως λόγου χάρη η Σούζαν Σόνταγκ, τον συγκρίνουν με τον Ναμπόκοφ, τον Μπέκετ, τον Μπόρχες. Εκτός από τα άλλα βραβεία του ισπανόφωνου και μη κόσμου, το 1997 του απονέμεται το Βραβείο Θερβάντες, το βραβείο Νόμπελ της ισπανόφωνης Λογοτεχνίας. Στα ελληνικά κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Άγιος ο Καπνός (εκδ. Libro).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα