Η Marguerite Duras (ψευδώνυμο της Marguerite Donnadieu) γεννήθηκε το 1914 στο Gia-Dinh, κοντά στη Σαϊγκόν. Οι γονείς της, εκπαιδευτικοί είχαν εγκαταλείψει τη Γαλλία για να εγκατασταθούν στην Ινδοκίνα, γαλλική τότε αποικία. Ο πατέρας της πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας με τρία παιδιά τη μητέρα της που δέχεται να δουλέψει σε μικρά χωριά στην τροπική ενδοχώρα για να τα μεγαλώσει. Μια κτηματική επένδυση στην Καμπότζη αποδείχτηκε επίσης άχρηστη για την οικογένεια, καθότι μη καλλιεργήσιμη. Αυτά τα παιδικά και εφηβικά χρόνια θα περιγράψει αργότερα η Ντυράς στο "Un barrage contre le Pacifique" και στο "L΄Amant". Η Μαργκερίτ τελειώνει τις σπουδές σε γαλλικό λύκειο, σε πανσιόν στη Σαϊγκόν και έρχεται στη Γαλλία, όπου εγκαθίσταται στο Παρίσι και αρχίζει πανεπιστημιακές σπουδές στη νομική, στα μαθηματικά και στις πολιτικές επιστήμες. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Les Impudents" δημοσιεύεται το 1943. Από τότε χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Ντυράς, θεωρώντας ότι "ένας συγγραφέας δεν μπορεί να γράφει με το όνομα του πατέρα του". Παντρεύεται το 1939 τον Robert Antelme, και το 1942 θα γνωρίσει τον Dyonis Mascolo από τον οποίο θα αποκτήσει ένα γιο, τον Jean. Γράφει το 1950 το "Un barrage contre le Pacifique" και συχνάζει στους λογοτεχνικούς παρισινούς κύκλους. Έκτοτε, η συγγραφή δεν θα την εγκαταλείψει ποτέ. Εκδίδονται τα έργα της "Le Marin de Gibraltar" (1952), "Les Petits Chevaux de Tarquinia" (1953), "Des journees entieres dans les arbres" (1954), "Le Square" (1955). Ωστόσο, θα επιβληθεί ως μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας με το "Moderato Cantabile" (1958), το σενάριο για την ταινία που γύρισε ο Αλαίν Ρεναί το 1959, "Hiroshima, mon amour" και το "Dix heures et demie du soir en ete" (1960).
Με το "Le Ravissement de Lol. V. Stein" (1964) εγκαινιάζεται ένας μυθιστορηματικός κύκλος που στοιχειώνει το πρόσωπο της ηρωίδας Αν-Μαρί Στάινερ, που βρίσκει την καλύτερη έκφρασή του στον "Vice-Consul" (1965) και στο "India Song" (1974), αφηγήματα που η ίδια θα τα κάνει κινηματογραφικές ταινίες. Ακολουθούν: "L΄Amante anglaise" (1967), "Agatha" (1981), "L΄Amant" (1984), που τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt και υπήρξε η πιο μεγάλη εκδοτική της επιτυχία (έγινε επίσης ταινία από τον Ζαν-Ζακ Αννώ), "L΄Amant de la Chine du Nord" (1992), "Yann Andrea Steiner" (1992) όπου κάνει μυθιστορηματικό πρόσωπο τον σύντροφο της ζωής της από το 1980. Η Marguerite Duras πέθανε το 1996 σε ηλικία 81 ετών. Εκτός από το πεζογραφικό της έργο, άφησε πίσω της τα θεατρικά "Les Viaducs de Seine-et-Oise" (1960), "Le Square" (1962), "Les Eaux et Forets", "La Musica" (1965) "Savannah Bay" (1982), σενάρια για τον κινηματογράφο (μεταξύ των οποίων το διάσημο πλέον "Χιροσίμα, αγάπη μου" που κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ σεναρίου) και ασχολήθηκε με την παραγωγή ταινιών. Το 1984 έγραψε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Ο εραστής" και κέρδισε το βραβείο Concourt. Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 82 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Κωστούλα Μητροπούλου γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1933. Εξέδοσε, όσο ζούσε, 46 τίτλους συνολικά. 21 μυθιστορήματα, 12 συλλογές με διηγήματα, 3 νουβέλες, ένα χρονικό, 8 θεατρικά έργα και μια επιλογή από άρθρα της δημοσιευμένα στην εφημερίδα "Έθνος", όπου συνεργαζόταν δώδεκα χρόνια με στήλη δική της. Της απονεμήθηκε το Βραβείο Πεζογραφίας των Δώδεκα στα 1963 για το "Πρόσωπα και φιγούρες", το Βραβείο Καλύτερου Έργου και Παράστασης για το "Τέσσερις ερημιές" το 1977, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη "Μεγέθυνση" στα 1984 και το Βραβείο European Script Fund για το σενάριό της "Το παλαιοπωλείο στην Τσιμισκή" στα 1989. Σπούδασε Νομικά και παντρεύτηκε τον Μανόλη Παπουτσάκη. Ο διεθνισμός στα κείμενά της και στη ζωή της, την έφερε κοντά στα νέα "ρεύματα" της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής όπου μεταφράστηκε ως πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας. Έργα της που μεταφράστηκαν είναι: "Το χρονικό των 3 ημερών" (Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία), "Περιθωριακή ζωή" (Γερμανία, Ολλανδία), "Μουσική για μια αναχώρηση" (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία), "Νταλίκα" (Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο), "Έξι ρόλοι για σολίστες" (Γαλλία, Ιταλία, Βενεζουέλα), "Ο Τελεταίος μου ρόλος", "Η πρόβα", "Το τέλος" (Λατινική Αμερική, Ν. Υόρκη), "Η τελευταία παράσταση" (Αυστραλία), "Το μυθιστόρημα της νύχτας", "Όσκαρ", "Τεμαχισμένη επιθυμία" (Κολωνία), "Με τον νόμο", "Τεμαχισμένη επιθυμία, ένας ρόλος για κλόουν" (Μόναχο), "Το Ρίσκο" (Γαλλία, Ελβετία), "Η φωτογραφία του σταθμού είσαι εσύ" (Ιταλία), "Να φτύνεις αίμα, να λες έφαγα βύσσινο" (Ιταλία). Γνωστοί συνθέτες όπως οι: Μάνος Λοΐζος, Λουκιανός Κηλαηδόνης, Νίκος Δανίκας, Χρήστος Νικολόπουλος κ.ά. έχουν μελοποιήσει στίχους της που θα βγουν σε δίγλωσσο τόμο στην Ιταλία. Στη δικτατορία υπέγραψε το Μανιφέστο των 18 Συγγραφέων και "σώπασε" μαζί με άλλους. Διδάσκεται στα ελληνικά Πανεπιστήμια, στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Μεξικό και Σικελία. Κυκλοφορούν μελέτες για τα βιβλία της και το θέατρό της.
Πέθανε σε ηλικία 71 ετών στις 31 Γενάρη του 2004.
