Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789608753105
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Μαρσεγιέζος Guy-Michel Saunier είναι πολύ κοντινό μας πρόσωπο. Γι` αυτό και επιχειρήσαμε, με βαθιά φιλία και αγάπη να συνθέσουμε αυτό το «κανίσκιον φιλίας» σε ύφος και ποιότητα που να ταιριάζει όσο περισσότερο γινόταν στο Saunier. Ο τιμώμενος αφιερώθηκε πάνω από σαράντα χρόνια στην επιστήμη, ως ελληνιστής και κατέθεσε στις νεοελληνικές σπουδές την πολύτιμη συμβολή του. Μ` αυτόν τον τόμο προσπαθήσαμε να τον ακολουθήσουμε και να συμβαδίσουμε μαζί του στη «βασιλική οδό» της επιστήμης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Φώτης Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1949, από πατέρα Καλαβρυτινό και μητέρα Κεφαλωνίτισσα. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε το σχολείο, και το 1971 πήρε το πτυχίο του φιλολόγου, από το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής. Υπηρέτησε στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού (1972-74) ως έφεδρος ανθυπίατρος Ιππικού-Τεθωρακισμένων. Διορίστηκε το 1974 βοηθός της έδρας Βυζαντινής Φιλολογίας. Το 1984 ορκίστηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το ίδιο έτος λέκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1994 εξελέγη παμψηφεί καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μονάχου και το 2000 αναπληρωτής καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας και Παλαιογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του αναφέρεται σε θέματα Βυζαντινής, Μεταβυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας, παλαιογραφίας, αγιολογίας-υμνογραφίας και εκδοτικής, από τα βυζαντινά χρόνια ως τον Παπαδιαμάντη, τον Σεφέρη και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βασίλης Βασιλικός του Νικολάου γεννήθηκε στην Καβάλα στις 18 Νοεμβρίου 1934. Σπουδές: Λύκειο Καρυωτάκη (Καβάλα), Σχολή Βαλαγιάννη, Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια (Θεσσαλονίκη), Νομική Σχολή (ΑΠΘ), Yale University - Drama School, SRT - School of Radio and Television (Νέα Υόρκη) για τηλεσκηνοθεσία. Bοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), ερασιτέχνης ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ-1 (1981-1984), Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων (1994-1996), Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην Ουνέσκο (1996-2004), Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων (2001-2005). Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο των "12" (1961, για την τριλογία "Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ΄ αγγέλιασμα"), Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1980, για το "Τελευταίο Αντίο") το οποίο δεν αποδέχθηκε, Διεθνές βραβείο Meditteraneo (1970). Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), Μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο, Μέλος του Δ.Σ. των Γάλλων συγγραφέων (Maison des Ecrivains. Γαλλία, 1990-1993). Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη. Βιβλία του έχουν εκδοθεί και στην γραφή Μπράιγ. Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μια κόρη, την Ευρυδίκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βαγγέλης Αθανασόπουλος γεννήθηκε το 1946 στον Πειραιά. Σπούδασε στο τμήμα φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο King΄s College του University of London. Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε με δύο διηγήματα, "Επαφή και αποστροφή" και "Οι τρόποι του κάλλους", ενώ για το πρώτο αυτοτελές λογοτεχνικό βιβλίο του, "Εαυτόν τιμωρούμενος", που κυκλοφόρησε το 1976, πήρε το βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα (1977). Έχει επίσης τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής (1991) για το βιβλίο "Ο λογοτέχνης ως πρότυπο δημιουργικής δράσης" και με το Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής της Ακαδημίας Αθηνών (1992) για το βιβλίο "Οι μύθοι της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού". Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει πεζογραφία, ποίηση, δοκίμιο, κριτική και μετάφραση λογοτεχνικών και κριτικών έργων. Κάνει κριτική της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας σε εφημερίδες και περιοδικά και εργάζεται ως καθηγητής στον τομέα νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ γεννήθηκε το 1926. Σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι και ειδικεύτηκε στη μελέτη του κόσμου της χριστιανικής Ανατολής, και ειδικότερα του κράτους και της κοινωνίας του Βυζαντίου. Μια σειρά εργασίες της πάνω στο Βυζάντιο την έκαναν γνωστή. Αναφέρουμε εδώ μονάχα μερικές: "Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας τον ένατο - δέκατο αιώνα" (1960), "Το Βυζάντιο και η θάλασσα" (1966), "Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου" (1971), "Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη" (1976), κ.λπ. Έλαβε μέρος σε διάφορα παγκόσμια συνέδρια ιστορίας και προσκλήθηκε για διαλέξεις στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου ενώ έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Το 1967 έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και το 1976 εκλέχτηκε Πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (η πρώτη γυναίκα να τιμηθεί με μια τέτοια θέση στα 700 χρόνια παράδοσης του Πανεπιστημίου). Έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, Πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Παρισίων και του Κέντρου Τέχνης και Πολιτισμού Ζωρζ Πομπιντού-Μπομπούρ. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και είναι επίτιμη πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών. Θεωρείται μια απ΄ τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές και πνευματικές προσωπικότητες του τόπου μας που τιμούν πραγματικά την πατρίδα μας στο εξωτερικό.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλια αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Άγγελος Δεληβοριάς γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία (1956) στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές το 1964 στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ/Μπραϊσγκάου και το 1965, έπειτα από επιτυχή διαγωνισμό, διορίστηκε στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπηρέτησε αρχικά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας υπό την καθοδήγηση του Χρήστου και της Σέμνης Καρούζου και αργότερα ως επιμελητής στις Εφορείες Αρχαιοτήτων Αχαΐας και Αρκαδίας-Λακωνίας.
Το 1969, με υποτροφία της Alexander von Humboldt Stiftung, άρχισε τη μελέτη της διδακτορικής του διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν, την οποία και ολοκλήρωσε το 1972. Κατά το διάστημα 1972-1973 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Από το 1973 έως και το 2014, για 41 χρόνια, διηύθηνε το Μουσείο Μπενάκη, τη ριζική ανάπλαση του οποίου ανέλαβε και ολοκλήρωσε τον Ιούνιο του 2000. Για την οργάνωση των νέων εκθεσιακών χώρων έτυχε διεθνούς αναγνωρίσεως και τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1992 εξελέγη καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1998 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στο ίδιο Τμήμα. Το 2005 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο ως ομότιμος. Άρθρα και εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις.
Έφυγε από τη ζωή στις 24 Απριλίου 2018, σε ηλικία 81 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και στο Παρίσι. Σήμερα είναι καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου εργάζεται από το 1989· τα χρόνια 1976-1989 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Ζωή Σαμαρά είναι καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδάσκει Θεωρία της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από τις δημοσιεύσεις της στην Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, αναφέρουμε ενδεικτικά τα βιβλία Le Regne de Cronos (Παρίσι, 1983), Προοπτικές του Κειμένου (Θεσσαλονίκη, 1987), Υπόκριση θεατρικού λόγου (Θεσσαλονίκη, 1996), το ανθολόγιο Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά: Μίλτος Σαχτούρης (Αθήνα, 1997), τον συλλογικό τόμο Montaigne: Espace Voyage Ecriture (Παρίσι, 1995), το αφιέρωμα Approches bachelardiennes des oeuvres litteraires (Τύμπινγκεν, 1996) και τα άρθρα "Le lecteur bon nageur", "Poetique du non", "Le sens comme reflet", "Ποιητής: εβενουργός της νύχτας", "Γυνή πολύτροπος".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Παράλληλα εξακολουθεί να διδάσκει Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε αυστριακά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 30 βιβλία και 200 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Σόνια Ιλίνσκαγια γεννήθηκε το 1938 στη Μόσχα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας με παράλληλη ειδίκευση στη νεοελληνική και τη ρωσική φιλολογία. Ασχολήθηκε με τη διάδοση -μελέτη και μετάφραση- της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Έχει εκλεγεί τακτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ ως κριτικός και μεταφράστρια της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας. Το 1971 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή της με θέμα Συμβολή στη μελέτη της μεταπολεμικής ποίησης στην Ελλάδα. Η μοίρα μιας γενιάς. Μέχρι το 1938 υπήρξε ερευνήτρια του Ινστιτούτου Σλαβικών και Βαλκανικών Μελετών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ. Το 1983, για οικογενειακούς λόγους (από το 1959 είναι παντρεμένη με τον Έλληνα πεζογράφο Μήτσο Αλεξανδρόπουλο), εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα. Είναι καθηγήτρια της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιάννης Μότσιος γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Δεσπότης (Σνίχοβο) Γρεβενών. Από το 1947 έως το 1949 ήταν μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, και από το 1949 πολιτικός πρόσφυγας στην ΕΣΣΔ. Σπούδασε Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Τασκένδης και Κιέβου, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Λογοτεχνίας της Ακαδημίας Επιστημών στη Μόσχα, με ειδίκευση στη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία. Υπήρξε μόνιμος επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Λογοτεχνίας, ο πρώτος που προσελήφθη στη Ρωσία (και ΕΣΣΔ) για τη μελέτη της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, και οι δυο μονογραφίες του, "Η λογοτεχνία της Εθνικής Αντίστασης 1940-45 στην Ελλάδα" και "Η ελληνική λογοτεχνία του 20ού αιώνα" είναι οι πρώτες στην ιστορία της ίδιας χώρας. Επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα το 1976, από το 1980 έως το 1997 υπηρέτησε ως Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, και δίδαξε ελληνική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Από το 2013 διοργάνωσε τέσσερα "Δια-βαλκανικά Φιλολογικά Συνέδρια Ποίησης", όπου από την ελληνική πλευρά έγιναν περί τις 100 ανακοινώσεις για την ελληνική ποίηση από τον Όμηρο μέχρι το 1950. Συμμετείχε με εισηγήσεις και ανακοινώσεις του σε συνέδρια σε δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, την Τουρκία και τη Σερβία. Στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Σόφιας οργάνωσε το πρώτο διεθνές φιλολογικό συνέδριο με θέμα "Τα μυθιστορήματα του Νίκου Καζαντζάκη". Σε μετάφραση και επιμέλειά του εκδόθηκαν για πρώτη φορά στη ρωσική και την ουκρανική γλώσσα έργα του Σολωμού, του Παλαμά, του Καζαντζάκη και άλλων Ελλήνων λογοτεχνών. Έργα του έχουν δημοσιευθεί στα ελληνικά, ρωσικά, γεωργιανά, αγγλικά, γαλλικά, σερβικά, βουλγαρικά, ουκρανικά, ουγγρικά, ρουμανικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Νταϊάνα Χάας είναι ομότιμη καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Γεννήθηκε το 1948 στο Σαν Φρανσίσκο των HΠA. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο University of California at Berkeley (BA) και στο McGill University (MA). Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία με τον K.Θ. Δημαρά στο Institut Neo-hellenique τoυ Universite de Paris-Sorbonne (Paris IV), από το οποίο κατέχει διδακτορικό δίπλωμα (Doctorat d΄Etat), με θέμα διατριβής "Tο θρησκευτικό πρόβλημα στο έργο του Καβάφη: τα χρόνια της διαμόρφωσης (1882-1905)". Συνεργάστηκε ως ερευνήτρια στο Αρχείο Καβάφη με τον Γ.Π. Σαββίδη. Έχει διδάξει νεοελληνική γλώσσα και φιλολογία στο McGill University, στο Harvard University, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο New York University και στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Εκτός από τη διατριβή της, η οποία κυκλοφόρησε το 1996 από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις της Σορβόννης ["Le Probleme religieux dans l΄oeuvre de Cavafy. Les annees de formation (1882-1905)", έχει δημοσιεύσει, σε συνεργασία με τον Μιχάλη Πιερή, τον "Βιβλιογραφικό οδηγό στα 154 ποιήματα του Καβάφη" (Ερμής, 1984), και ετοιμάζει την κριτική έκδοση των "Αυτοσχολίων" και άλλων προσωπικών χειρογράφων του Καβάφη. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά της Ελλάδας και της αλλοδαπής, σε πρακτικά συνεδρίων, και σε τιμητικούς τόμους. Εκτός από την ενασχόλησή της με το έργο του Καβάφη, η έρευνά της εστιάζεται σε ζητήματα νεοελληνικής λογοτεχνίας του 19ου και του 20ού αιώνα καθώς και σε προβλήματα έκδοσης αρχειακού υλικού.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Anna Zimbone γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας. Μετά την αποφοίτησή της από τη Φιλοσοφική Σχολή του τοπικού Πανεπιστημίου, με θέμα διατριβής σχετικό με τα αρχαία ελληνικά, αφιερώθηκε στη μελέτη πρώτα της μεσαιωνικής και αργότερα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Διεξήγαγε τις έρευνές της κυρίως στο χώρο τής μεσαιωνικής και νεότερης ελληνικής φιλολογίας, προωθώντας τη μελέτη των σχέσεων ανάμεσα σε ελληνικά έργα και συγγραφείς με τις δυτικές πηγές τους (νεοελληνικές μεταφράσεις του Δάντη κατά το 19ο αι., το ιπποτικό μυθιστόρημα "Φλόριος και Πλατζιαφλόρε" με το φλωρεντινό "Cantare di Florio e Biancifiore", Κορνάρος με Ariosto και dell΄ Anguillara, Ροΐδης με Spanbeim, Casti, Leopandi, Michelet κ.ά.). Εκτός από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, του οποίου μετέφρασε στα ιταλικά μερικά αφηγήματα και τον πρόλογο της "Πάπισσας Ιωάννας", ασχολήθηκε, με μεταφράσεις και μελέτες, ιδιαίτερα με τους Ιάκωβο Πολυλά, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Γεώργιο Βιζυηνό. Η ιταλική, μάλιστα απόδοση διηγημάτων του Γεωργίου Βιζυηνού (Gheorghios Viziinos "L΄ unico viaggio della sua vita e altre storie", Αιώρα, Αθήνα 2001) τιμήθηκε το 2002 το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε Ξένη Γλώσσα. Το 2016 τιμήθηκε με το ίδιο βραβείο για τη μετάφραση στα ιταλικά του έργου "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμανουήλ Ροΐδη (εκδόσεις Lussografica). Από τους σύγχρονους νεοέλληνες συγγραφείς έστρεψε περισσότερο το ενδιαφέρον της στον Γιώργο Ιωάννου, για τον οποίο έγραψε σχετικό δοκίμιο (Κατάνη 1994). Του Θεσσαλονικιού διηγηματογράφου μετέφρασε και επιλογή διηγημάτων (Ghiorgos Ioannu "Le strida, In periferia" Aletheia, Firenze 1994). Επί σειρά ετών δίδαξε, ως καθηγήτρια, Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στη Σχολή Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνιών του Πανεπιστημίου της Κατάνης, όπου σήμερα διδάσκει Μεσαιωνική και Νεώτερη Ελληνική Φιλολογία και Νεοελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό, στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η συγγραφέας, που γεννήθηκε το 1966, είναι διδάκτορας και Habilitee του Πανεπιστημίου Paris IV-Sorbonne, και πρώην μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας. Έχει αφιερώσει τη διατριβή της στο ζωολόγιο του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού και ερευνά εδώ και παραπάνω από 15 χρόνια την ελληνική προφορική λογοτεχνία. Έχει διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια της Γαλλίας, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και διδάσκει τώρα στο Πανεπιστήμιο Βόννης (Rheinische Friedrich Wilhelms Universitat Bonn) και στο πανεπιστήμιο Paris IV-Sorbonne.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή συνέδρια, μορφωτικές εκδηλώσεις, ραδιοφωνικές εκπομπές (France culture), και διδάσκει σε ερευνητικά σεμινάρια σε διάφορα πανεπιστήμια στη Γαλλία, στην Ελλάδα και την Ιταλία. Έχει δημοσιεύσει μια 30ριά άρθρα σε έγκυρα γαλλικά, γερμανικά και ελληνικά περιοδικά. Έχει κάνει πολλές έρευνες πάνω σε ανέκδοτα αρχεία, κυρίως στα κέντρα της Ακαδημίας Αθηνών (ΚΣΙΛΝΕΓ και ΚΕΕΛ).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κλοντ Λεκουτέ (γενν. 1943) είναι ιστορικός του Μεσαίωνα, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Universite Paris IV), στην Έδρα Γερμανικού Πολιτισμού και Λογοτεχνίας του Μεσαίωνα. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μυθολογία, τη μαγεία και στις λαϊκές δοξασίες των χρόνων του Μεσαίωνα που ανακαλούν υπερφυσικές οντότητες της προ-χριστιανικής εποχής. Εκτός από τη Σορβόνη, δίδαξε επίσης γερμανικές γλώσσες και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Καέν, ενώ διηύθυνε την επιθεώρηση "La grande Oreille".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
