Ιπτάμενες σελίδες

του Βασίλη Παπαθεοδώρου

Προσοχή μπορεί να περιέχει SPOILERS

Λατρεύω τον Βασίλη Παπαθεοδώρου. Είναι από τις κορυφές στο χώρο του εφηβικού αναγνώσματος. Με χαρά περιήλθαν στα χέρια μου σχεδόν τα άπαντά του κι έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα. Ακόμη θεωρώ αξεπέραστα τα Στη διαπασών και Χνότα στο τζάμι. Πέραν αυτών υπάρχουν κι άλλα για μικρότερους αναγνώστες. Το συγκεκριμένο είναι για παιδιά 10 ετών και πάνω και είναι ένα μαγικό ταξίδι σε σκισμένες σελίδες, στις σελίδες ενός βιβλίου που έσκισε ένα παιδί που βαριόταν το διάβασμα.Ένα παιδί χοντρό, δυσκίνητο, που τρώει πολύ και του αρέσει να παίζει ηλεκτρονικά. Και το βιβλίο αφορούσε ένα παιδί χοντρό, δυσκίνητο, που τρώει πολύ και του αρέσει να παίζει ηλεκτρονικά. Κι οι σελίδες, παρασυρμένες από τον αέρα, ταξίδεψαν και στη βόρεια και στη νότια Πανδυσία, μοιράζοντας τον τρόμο στις αρχές, την ελπίδα και τη χαρά στα παιδιά (αχ αυτά τα παιδιά) και την αγωνία και την περιέργεια στους γονείς. Ένα παιδί, κρυφά από τους γονείς του, πιάνει φιλίες με ένα άστεγο παιδί και μοιράζονται τις ιπτάμενες σελίδες. Ένα άρρωστο κορίτσι στο νοσοκομείο, δίπλα στην ετοιμοθάνατη γιαγιά του, βρίσκει την ελπίδα και τη δύναμη να αντιμετωπίσει τη δυστυχία της διαβάζοντας τις ιπτάμενες σελίδες. Οι φαντάροι στα ακριτικά σύνορα των δύο χωρών ανακαλύπτουν ότι τους ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν και κρυφά παρατούν τις σκοπιές τους για να περάσουν όμορφες στιγμές με τους φαντάρους της \"απέναντι πλευράς\".

Στις ιπτάμενες σελίδες βρίσκει ο καθένας αυτό που του λείπει, θάρρος, ελπίδα, αισιοδοξία κλπ. Κι η αστυνομία, η Εκκλησία, ο στρατός, να αγωνίζονται να μην ξαναρχίσει ο λαός το διάβασμα γιατί θα αποκτήσει δύναμη και γνώση και θα αμφισβητήσει την αδικαιολόγητη ισχύ που έχουν οι αρχές εξουσίας.

Ένα πάρα πολύ ωραίο αλληγορικό παραμύθι (ο ορισμός το αδικεί το κείμενο, θα προτιμούσα παραβολή) για τα καλά του διαβάσματος και τα οφέλη που αποκομίζει κανείς, ειδικά όταν το κείμενο απευθύνεται σε εφήβους, οι οποίοι στην εποχή μας έχουν να νατιμετωπίσουν ένα σωρό προβλήματα κι ίσως το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων δεν είναι και η πρώτη τους επιλογή. Και πάλι, αποφεύγοντας τον διδακτισμό και την κατήχηση, ο συγγραφέας μας δείχνει με όμορφο και γοητευτικό τρόπο τι θα κερδίσει κανείς απλώς διαβάζοντας: δύναμη, γνώση, αυτογνωσία, βελτίωση κλπ. Από τα πολύ καλά βιβλιοφιλικά αναγνώσματα.

\"...όλα ήταν ένα ψέμα. Ούτε και υπήρχαν δυο χώρες εχθρικές μεταξύ τους. Όλοι οι άνθρωποι μοιράζονταν το ίδιο αίμα, ήταν αδέλφια. Και το κράτος, άσχετα αν κάποιοι ήθελαν να το χωρίσουν και να στρέψουν τους πολίτες τον έναν εναντίον του άλλου, ήταν τελικά ένα...\" (σελ. 152).

Πάνος Τουρλής