Σ΄ όποια γλώσσα κι αν το πεις...

της Δέσποινας Λάππα - Κόντου

Η γνωριμία μου με αυτό το βιβλίο ξεκίνησε αντίστροφα. Το Σαββατοκύριακο 19-20/1/2011 ήμουν στον Βόλο, όπου και έγινε η παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα και από τον...πρωταγωνιστή του βιβλίου! Συγκινηθήκαμε όλοι που ο κυρ-Νίκος ήταν εκεί, με τη ζεστή του καρδιά, τα υγρά του μάτια, να μας αφηγηθεί ξανά τις περιπέτειές του με τη γυναίκα της ζωής του, που γνώρισε κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες (δυστυχώς η γυναίκα του \"έσβησε\" λίγες μέρες νωρίτερα). Ήταν μια ζεστή κι ευχάριστη βραδιά κι ανυπομονούσα να έρθει αυτό το βιβλίο στα χέρια μου. Ένα τρυφερό και ρομαντικό μυθιστόρημα για καρδιές που λαχαταράνε να βρουν το έτερό τους ήμισυ και δεν τα παρατάνε με την πρώτη δυσκολία που συναντούν. Το ζευγάρι μας γνωρίζεται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Λάντσεντορφ, έξω από τη Βιέννη. Εκείνος Έλληνας από το Βόλο κι εκείνη Ουκρανή από το Κράσνιε Λουτς. Πολλά τα εμπόδια για να γνωριστούν ή έστω να ξεκινήσουν κάτι μαζί. Κακουχίες, φόβος, βασανιστήρια, μαρτύρια, αγωνία, σκληρή δουλειά. Και μετά την απελευθέρωση, η Αντωνία εγκαταλείπει την πατρίδα της για να αφοσιωθεί στον σύζυγό της και στην οικογένειά τους. Οι σεισμοί και οι πλημμύρες στον Βόλο της δεκαετίας του 1950 διώχνουν το ζευγάρι στη δική της πατρίδα. Εκεί άλλες αγωνίες ώσπου να ριζώσουν και να στεριώσουν. Η πολιτική του Χρουστσόφ και ο Ψυχρός πόλεμος δεν τους αφήνουν ήσυχους κι έτσι γυρίζουν οριστικά στην Ελλάδα. Ωραία συναισθήματα, δεν εκβιάζει το κλάμα ή το γέλιο, ρομαντικό κι ανθρώπινο, χωρίς να καταντάει άρλεκιν ή μελούρα, λες κάπου υπάρχει και για μένα ένας τέτοιος άνθρωπος, θα ζήσω κι εγώ κάποια στιγμή τόσα πολά δύσκολα αλλά και χαρούμενα πράγματα. Η συγγραφέας γράφει πολύ ωραία, παθιασμένα και ζει το δράμα που της εκμυστηρεύτηκε το ζευγάρι της ιστορίας. Δυο άνθρωποι που ξεπέρασαν τα εμπόδια της γλώσσας και της κουλτούρας, στάθηκαν κοντά ο ένας στον άλλον και ξεπέρασαν τις δυσκολίες, τις αναποδιές και ολοκληρώθηκαν με εγγόνια και δισέγγονα. Από τα ωραιότερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει, ποιητικό, αισιόδοξο, γλαφυρό και τόσο δυνατό σε εκφράσεις και σκέψεις. Πάω να διαβάσω την τριλογία της συγγραφέως! :)

Πάνος Τουρλής