Όταν του ανατέθηκε να μελετήσει τα μεσαιωνικά κάστρα της Πελοποννήσου, ο νεαρός απόφοιτος του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Κέβιν ‘Aντριους, βρέθηκε να ταξιδεύει στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1940, μέσα στο χάος ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Όμως το εξαιρετικό βιβλίο του δεν έχει θέμα ούτε τα κάστρα ούτε την πολιτική: είναι ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στην Ελλάδα του Εμφυλίου, που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα και δίνει πιθανώς την πρώτη, αλλά οπωσδήποτε την πιο παραστατική, αφτιασίδωτη και αξέχαστη εικόνα της ζωής στην Ελλάδα κατά τα σκληρά αυτά χρόνια.

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες, ο ‘Αντριους κατάφερε παρ’όλα αυτά να κερδίσει την εμπιστοσύνη ανθρώπων προσκείμενων και στις δύο πλευρές. Με το να γίνει πνευματικός αδερφός μιας φατριάς βοσκών ή ακούγοντας την τρομακτική ιστορία του παπα-Σταύρου, του ιερέα του χωριού, ή μέσα από την απίθανη φιλία του με τον γοητευτικό και βίαιο Κωσταντή, γνώρισε όλη τη ζεστασιά, την ευαισθησία, την παραφορά αλλά και τη σκληρότητα του ελληνικού λαού, τον οποίο ζωντανεύει συναρπαστικά με τη γραφίδα του στο βιβλίο αυτό.