Φόνοι στο Μπέβερλι Χιλς

του James Patterson

Η Μαίρη Σμιθ δολοφονεί επιτυχημένες και γοητευτικές σταρ, μητέρες παιδιών όλες τους, παρακολουθώντας τις ζωές τους στο Μπέβερλι Χιλς και στέλνει mails στον Άρνονλτ Γκράινερ των Λος Άντζελες Τάιμς με τα κατορθώματά της. Ποια είναι αυτή η μυστηριώδης γυναίκα και τι σχέση έχει με τον Αφηγητή που περιγράφει τους φόνους; Πόσο εύκολα ή δύσκολα θα την εντοπίσει ο Άλεξ Κρος, πράκτορας του FBI και ψυχολόγος; Θα ακολουθήσει το ένστικτό του όταν τα πράγματα στενέψουν και η Αστυνομία του Λος Άντζελες πάρει την υπόθεση από τα χέρια της νέας του συνεργάτιδας, Τζιν Γκαλέτα, ντετέκτιβ της τοπικής Αστυνομίας ή θα υποκύψει στα γραφειοκρατικά βήματα που απαιτούνται; Γιατί ο δημοσιογράφος Τζέιμς Τράσκοτ έχει ψύχωση με τον Κρος και τον ακολουθεί σχεδόν παντού, με στόχο να γράψει βιογραφικά του άρθρα και να γίνει γνωστός;

Στη νέα συναρπαστική περιπέτεια που έγραψε ο James Patterson με τον Άλεξ Κρος, 11η στη σειρά, νομίζω πως επιστρέψαμε στο καλό, αγαπημένο και ανατρεπτικό στυλ που μου άρεσε στα πρώτα βιβλία και στα περισσότερα από τις άλλες σειρές αστυνομικής δράσης που γράφει κατά καιρούς ο συγγραφέας. Επιτέλους: κατά συρροήν δολοφόνος, χωρίς να αποκαλύπτεται η ταυτότητά του, σειρά θυμάτων, στενομυαλιά ανώτερων υπευθύνων της Αστυνομίας, φριχτές δολοφονίες, μοτίβο, κίνητρο και σωστή ψυχολογία του δολοφόνου. Η δε επίλυση της υπόθεσης ήταν μια κλιμακούμενη σε αγωνία και ένταση σειρά γεγονότων, με μυστικά που ήρθαν στο φως και έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους ενώ το φινάλε ήταν λογικό, στρωτό και ολοκληρωμένο (αν και θα επιμείνω πως αυτό ακριβώς το μοτίβο χρησιμοποίησε και η Αγκάθα Κρίστι στο βιβλίο της «The ABC murders»). Ταυτόχρονα η νοικοκυρά Μαίρη Σμιθ, που ταυτίστηκε με την ομώνυμη φόνισσα, έχει τη δική της τραγική ιστορία μέσα στο βιβλίο, ένα δύσκολο και σκληρό παρελθόν που θα σκάσει μπροστά της όταν η επίλυση της υπόθεσης φτάνει στο τέλος, δυσκολεύοντας και ταυτόχρονα διευκολύνοντας τα πράγματα! Τη συμπάθησα και τη λυπήθηκα, μιας και οδηγήθηκε σε κάποιες πράξεις λόγω ψυχικών διαταραχών, οι δικοί της δαίμονες όμως την κυνηγούν μέχρι και σήμερα, που προσπαθεί να ορθοποδήσει μόνη με τρία παιδιά, οδηγώντας την ιστορία σε ένα απρόσμενο φινάλε. Από την άλλη ο Αφηγητής είναι μια προσωπικότητα που, παίρνοντας τη σκυτάλη από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Κρος, περιγράφει με θράσος και αποστασιοποιημένα τους φόνους που θέλει να κάνει, το μοτίβο που πρέπει ν’ ακολουθήσει μα πάνω απ’ όλα, από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, δείχνει αλλαγμένος, έτοιμος να χάσει κάθε ψυχραιμία αλλά και μεθοδικότητα, αρκεί να διαπράξει άλλον έναν φόνο!

Σε προσωπικό επίπεδο, ο Άλεξ Κρος, μετά από ένα ατυχές συμβάν στην Ντίσνεϋλαντ που οδήγησε την Κριστίν στα άκρα και την ανάγκασε να επισπεύσει την ακροαματική διαδικασία για την κηδεμονία του Άλεξ Τζούνιορ, βρίσκεται αντιμέτωπος με την ασύλληπτη περίπτωση απώλειας της φροντίδας του ίδιου του παιδιού του. Ταυτόχρονα, η Τζαμίλα Χιουζ το παίρνει απόφαση και διακόπτει τη σχέση της με τον Κρος, που αρχίζει να παραπαίει συναισθηματικά ανάμεσα στη νοσοκόμα της Νάνα Μάμα, με την οποία μεγάλωσαν μαζί, και τη συνεργάτιδά του στο Λος Άντζελες, Τζιν Γκαλέτα. Επίσης, ο παιδικός του φίλος, Τζον Σάμπσον, χαίρεται την έγγαμη ζωή του με την τριών μηνών κόρη τους. Σε αυτό το βιβλίο ο Άλεξ Κρος δεν υπερασπίζεται και τόσο σθεναρά την απόφασή του να παραιτηθεί απ’ όλ’ αυτά, αν και ενοχλήθηκε αφάνταστα που ο διευθυντής του FBI δε σεβάστηκε τις διακοπές του και τον έσπρωξε στη νέα υπόθεση δολοφονιών. Κάτι το συναισθηματικό φορτίο της Μαίρη Σμιθ, κάτι που για άλλη μια φορά θα κινδυνεύσει ο ίδιος και δε θέλει ν’ αφήσει τα δικά του παιδιά μόνα, χώρια τον εξάψαλμο που ακούει από τη Νάνα Μάμα, ίσως λοιπόν όλα αυτά να τον οδηγήσουν να πάρει επιτέλους μιαν απόφαση και να σταματήσει να μεμψιμοιρεί, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, για όλο το συναισθηματικό βάρος που επιφέρει η θέση του ντετέκτιβ.

Οι «Φόνοι στο Μπέβερλι Χιλς» είναι μια συναρπαστική περιπέτεια που παίζει με το μυαλό του αναγνώστη σε πολλά επίπεδα, έχει αρκετές ανατροπές, μια ωραία κεντρική ιδέα γύρω από την οποία γίνονται οι φόνοι και ένα γλυκόπικρο φινάλε σε προσωπικό κι επαγγελματικό επίπεδο. Ας ελπίσουμε πως η συνταγή αυτή θα διατηρηθεί και στα επόμενα βιβλία με ήρωα τον Άλεξ Κρος.

Πάνος Τουρλής