Ο Δολοφόνος με το Σημάδι του Σταυρού επανεμφανίζεται σχεδόν δύο χρόνια μετά τη σύλληψη και εκτέλεσή του. Ο ντετέκτιβ του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Αστυνομίας του Λος Άντζελες Ρόμπερτ Χάντερ, μαζί με τον νέο του συνεργάτη, Κάρλος Γκαρσία, επιδίδεται εκ νέου στο κυνήγι αυτού του ανελέητου και απάνθρωπου εκτελεστή. Πώς διαλέγει τα θύματά του; Τι συμβολίζει ο διπλός σταυρός στον αυχένα τους; Μήπως είναι μιμητής του Δολοφόνου που είχε εκτελεστεί πριν λίγα χρόνια κι όχι ο ίδιος; Πώς θα καταφέρει να βγάλει άκρη την ίδια στιγμή που η πίεση εκ των άνω είναι αφόρητη;Μία νέα συναρπαστική σειρά καλογραμμένων θρίλερ ξεκινάει από τις εκδόσεις Bell, αυτήν τη φορά με ήρωα τον Ρόμπερτ Χάντερ, έναν ιδιοφυή και χαρισματικό άνθρωπο, με υψηλό δείκτη ευφυίας και πολύ καλή γνώση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και ψυχολογίας. Το πρώτο βιβλίο είναι γεμάτο ανατροπές, ένταση, αγωνία και ένα τεράστιο ερωτηματικό να πλανάται από σελίδα σε σελίδα. Η κεντρική ιδέα και η πραγματική ταυτότητα του δολοφόνου ήταν ένα εκπληκτικό εύρημα, τη λύση του οποίου δεν μπόρεσα να εντοπίσω, παρ’ όλο που υπήρξαν ένα-δυο σκόρπια στοιχεία, τοποθετημένα θα έλεγα έτσι που κατά την ανάγνωση δε θα τα προσέξει όποιος έχει παρασυρθεί από την περιπέτεια και δεν απομονώνει τις ενδείξεις. Πρόκειται για ένα διαρκές παιχνίδι γάτας και ποντικού, με τα στοιχεία να δείχνουν είτε σε αδιέξοδο είτε σε λάθος κατεύθυνση, σε σημείο που να σηκώνω τα χέρια ψηλά κι εγώ μαζί με τους ντετέκτιβ.
Ο Χάντερ, πτυχιούχος Ψυχολογίας και με διδακτορικό στην Ανάλυση Εγκληματικής Συμπεριφοράς και στη Βιοψυχολογία, είδε τη ζωή του να ανατρέπεται οριστικά όταν ο πατέρας του έπεσε θύμα ληστείας από αγνώστους. Η μανία του για εκδίκηση και η αδυναμία των ερευνών να εντοπιστούν οι ένοχοι τον οδήγησαν να καταταγεί στους κόλπους της Αστυνομίας. Η αλματώδης καριέρα του τον ενσωμάτωσε στη Διεύθυνση Ληστειών και Ανθρωποκτονιών, όπου έγινε συνεργάτης του εμπειρότερου ντετέκτιβ, Σκοτ Γουίλσον. Η ιστορία ξεκινάει με τον Γουίλσον νεκρό από ατύχημα, με μια σημαντική αποτυχία στο ενεργητικό του Χάντερ κατά το παρελθόν και μια σειρά από ερωτηματικά ως προς την ταυτότητα του Δολοφόνου με το Σημάδι του Σταυρού. Παρά τις αρχικές του αντιρρήσεις, ο Χάντερ δέχτηκε τον Γκαρσία για βοηθό του κι αυτό θα αποδειχτεί ωφέλιμη κίνηση και για τους δύο στο κυνήγι των καθ’ έξιν δολοφόνων! Από την άλλη, «το στραβάδι» του Χάντερ ήταν ήδη δύο χρόνια ντετέκτιβ όταν επέλεξε να μεταβεί στο Ανθρωποκτονιών. Παντρεμένος με τη γλυκιά Άννα και γιος ομοσπονδιακού πράκτορα, αγνόησε τις προτροπές της μητέρας του, που ήξερε καλά τους κινδύνους και τα προβλήματα από ένα τέτοιο επάγγελμα, και ακολούθησε τα βήματα του ήρωά του, του πατέρα του!
Το βιβλίο έχει έναν διαφορετικό από άλλα βιβλία του είδους παράλληλο άξονα πλοκής, μιας και ένα από τα θύματα του δολοφόνου είναι μια πόρνη πολυτελείας, οπότε ο προαγωγός της, ένας άνθρωπος πέρα και πάνω από τον νόμο της πόλης και της Πολιτείας, ύποπτος για όλων των ειδών τις παράνομες δραστηριότητες, ξεκινάει το κυνήγι του ενόχου για να εκδικηθεί για τον θάνατο μιας κοπέλας που συμπαθούσε λίγο παραπάνω από τις άλλες. Η ωμότητα και τα βασανιστήρια που υπέστη η Τζένι ήρθαν σε σύγκρουση με τα όρια που έχει θέσει στην ηθική του ο Ντι-Κινγκ κι έτσι, έχουμε κι έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο για το ποιος θα βρει πρώτος τον δολοφόνο! Σε αυτό το βιβλίο γίνεται, με αφορμή τα προηγούμενα, αναφορά στο κύκλωμα των snaff movies, των ταινιών δηλαδή που αφορούν δολοφονίες ή αυτοκτονίες μπροστά στην κάμερα, κάτι που κάποιους τους διασκεδάζει ή ακόμη και τους «ερεθίζει»!
Με αφορμή το κείμενο, έμαθα δύο πράγματα: τα κίνητρα και τον τρόπο σκέψης των serial killers από τη μια και την ατμόσφαιρα και τις αντιλήψεις που κυριαρχούν στο Λος Άντζελες από την άλλη. Ο συγγραφέας, με ειδίκευση σπουδών στην εγκληματική συμπεριφορά και μέλος της ομάδας Εγκληματολογικής Ψυχολογίας της Εισαγγελίας της Πολιτείας του Μίσιγκαν, μετέφερε την εμπειρία του και τις απόψεις του στο μυθιστόρημα, χαρίζοντάς μου μια ανατριχιαστική αληθοφάνεια στις πράξεις και το σκεπτικό αυτών των ανθρώπων. Χωρίς εκτενή σχόλια, χωρίς κομπασμό και χωρίς επιστημονικές αναλύσεις, κυρίως στις συζητήσεις μεταξύ Χάντερ και Γκαρσία, δίνονταν πολλές πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα και παρέχονταν άφθονα παραδείγματα για τεκμηρίωση των απόψεων. Για παράδειγμα, η παράγραφος στη σελίδα 106 μου ξεκαθάρισε αρκετά: «Αντίθετα με ό,τι πιστεύει ο κόσμος, οι σχιζοφρενείς δεν έχουν διχασμένες προσωπικότητες. Οι σχιζοφρενείς έχουν προβλήματα στη διεργασία της σκέψης τους, με αποτέλεσμα ψευδαισθήσεις… διαταραγμένη σκέψη… Αυτό που εννοείς εσύ είναι η διασχιστική διαταραχή της ταυτότητας ή ΔΔΤ. Οι πάσχοντες από ΔΔΤ εμφανίζουν πολλαπλές διακριτές ταυτότητες ή προσωπικότητες».
Έχω συναντήσει πολλές φορές ως τώρα και μάλιστα σχεδόν απτά τα οικογενειακά και προσωπικά προβλήματα που παρουσιάζονται από ένα άστατο ωράριο σαν αυτό του ντετέκτιβ (χώρια η εμμονή του μέχρι να βρεθεί η λύση, εις βάρος του ήρεμου ύπνου του και της φυσιολογικής καθημερινότητάς του) σε κάμποσα αστυνομικά βιβλία. Εδώ όμως η καταγραφή τέτοιων περιστατικών είτε με αφορμή τον γάμο του Γκαρσία είτε τα ραντεβού του Χάντερ με μια ενδιαφέρουσα κοπέλα μου φάνηκαν πως γράφτηκαν με περισσότερο ενδιαφέρον και αγάπη απέναντι στους χαρακτήρες. Οι σκηνές με τη σύζυγο να βάζει τα κλάματα από την ασήμαντη αφορμή ο Γκαρσία να σταματάει να τρώει στην τρίτη μπουκιά ή οι εφιάλτες και η αϋπνία που ταλανίζουν τον Χάντερ δείχνουν με αμεσότητα πόσο δύσκολο είναι να διατηρήσεις μια οικογένεια όταν το ωράριό σου δεν υφίσταται. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα σε τμήματα όπως αυτά που υπηρετούν οι πρωταγωνιστές, μιας και οι υποθέσεις σου απομυζούν ενέργεια και ζωή χωρίς να το καταλάβεις. Το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει άλλη λύση: ή τρελαίνεσαι ή παραιτείσαι! Ακόμη κι αν ακολουθήσεις τα λόγια του Χάντερ, ξέρεις πως κάποια στιγμή οι αντοχές σου θα καμφθούν οριστικά: «-Εσύ πως το χειρίζεσαι; -Μέρα τη μέρα, εφιάλτη τον εφιάλτη. Δίνω τη μάχη μου κάθε μέρα» (σελ. 278).
«Ο Δολοφόνος με το Σημάδι του Σταυρού» είναι ένα συναρπαστικό βιβλίο, γεμάτο ωμές περιγραφές, ένταση και σασπένς, μυστήριο και αγωνία ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μια κοινωνιολογική ματιά που βοηθάει σε μια ακόμη πιο δεμένη ατμόσφαιρα ρεαλισμού. Οι δύο ντετέκτιβ, Χάντερ και Γκαρσία, αποτελούν ένα καλό δίδυμο και είναι δύο πολύ ιδιαίτερες και ξεχωριστές προσωπικότητες. Πολυεπίπεδη πλοκή, ρεαλισμός, κινηματογραφικοί διάλογοι και απανωτές εναλλαγές σκηνών, πρωτότυπες ιδέες γύρω από τις οποίες εξελίσσονται ενδιαφέροντα θέματα είναι μερικά από τα εθιστικά χαρακτηριστικά του πρώτου βιβλίου της σειράς.
Πάνος Τουρλής