Δεν.... Ένας κηπουρός παίρνει τη ζωή του στα χέρια του όταν του ανακοινώνουν οτι απήγαγαν τη γυναίκα του. Τι να πρωτοκαυτηριάσω; Τον πατέρα του, που μαζεύει σκατά δεινοσαύρου;Τον αδελφό του που μαθαίνουμε ότι είναι βαθιά μπλεγμένος σε κύκλωμα παιδεραστίας και οι απαγωγείς αποσκοπούν στα δικά του λεφτά αλλά κι εκείνος, γνήσιος παραδόπιστος, προοτιμά να καρφώσει τον αδελφό του στο αφεντικό του για να μην δώσει τα χρήματα στους κακούς, για τις αναίτιες δολοφονίες του αδελφού που θέλει να παγιδέψει τον κηπουρό αδελφό του αν ξεφύγει από το αφεντικό του; Μόνο ο γρήγορος ρυθμός της αφήγησης σε κρατάει, κατά τα άλλα ένα μεγάλο χασμουρητό. Και το χειρότερο;Σκοτώνει ανθρώπους, καταστρέφει αμάξια και κτήρια, κλέβει αυτοκινητα κι όταν ελευθερώνει επιτελους τη γυναίκα του προχωράμε μπροστα στο μέλλον χωρίς να μας πει τι απέγινε με την αστυνομία, γιατί τον αθώωσε (αν τον αθώωσε). Κατα τα άλλα η γνωστή προφορική αφήγηση του Κουντζ (που την προτιμώ στο Παράξενος Τόμας) και τίποτε άλλο. :(
Πάνος Τουρλής