Το ροζ ζούσε ευτυχισμένο μόνο του ώσπου τα χρώματα άρχισαν διστακτικά να το επισκέπτονται. Τα έδιωχνε όμως με κάθε τρόπο, αναγκάζοντάς τα έτσι να προβούν σε ριζικές κινήσεις. Τι σημαίνει να είσαι μόνος; Πώς μπορεί κάποιος να επιβάλλει τον εαυτό του στη ζωή κάποιου άλλου και πόσο καλό μπορεί να του κάνει σε βάθος χρόνου;
Η Μαρία Δουρίδα-Μηταράκη έγραψε ένα αφαιρετικό και ταυτόχρονα γεμάτο ιδέες παραμύθι για παιδιά από 6 ετών και πάνω. Με ελάχιστες λέξεις και σχέδια δημιούργησε ένα σύμπαν γύρω από την αποδοχή, τη μοναξιά, την ομοψυχία, τη δημοκρατία. Τα παιδιά, ξεφυλλίζοντάς το, θα καταλάβουν χάρη στις περιπέτειες του ροζ χρώματος τι σημαίνει να είσαι εγωιστής και πώς μπορεί κάποιος να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου, να κατανοήσουν πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει πανσπερμία απόψεων, ιδεών και χαρακτήρων στη ζωή κάποιου ώστε να υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες ωρίμανσης και ολοκληρωμένου χαρακτήρα. Ίσως η ανατροπή στο παραμύθι να στρέψει τον νου σε ιδέες περί επαναστατικότητας και ολοκληρωτισμού, εδώ όμως έρχεται ο γονιός και μαλακώνει τις γωνίες, εξηγώντας στο παιδί του κάθε έννοια που διαπερνά τις σελίδες του βιβλίου. Είναι φυσιολογικό το ροζ να φοβάται μετά τις αλλαγές, υπάρχει όμως πάντα φως στην άκρη του τούνελ.
Η Μαιρηλία Φωτιάδου σκορπίζει απλόχερα το ροζ χρώμα και κατά τόπους τοποθετεί διακριτικά τις παρεμβολές στη ζωή του, ώσπου ξαφνικά είναι σα να αδειάζει τον χρωστήρα της στις σελίδες, τραβώντας ακόμη περισσότερο το βλέμμα των μικρών αναγνωστών, μετά τις μουντζουρώνει και τελικά τους χαρίζει το αισιόδοξο βλέμμα που καθοδηγεί η συγγραφέας με την εξέλιξη της ιστορίας.
«Το ροζ» είναι μια διαφορετική ιστορία γύρω από τη δοτικότητα και μια εναλλακτική προσέγγιση στη συμπεριφορά των παιδιών απέναντι σε φίλους και οικογένεια. Λίγες και απλές λέξεις, γεμάτες όμως νοήματα και ιδέες πάνω στα οποία μπορεί να στηριχτεί μια πραγματικά δημιουργική κουβέντα γύρω από θεμελιώδεις έννοιες της κοινωνίας μας.
Πάνος Τουρλής