Το βιβλίο κινείται σε δύο επίπεδα: στο τότε και στο σήμερα. Στο τότε έχουμε την προσπάθεια του Ανδρίωνα να εκκενώσει την πόλη της Στρογγύλης πριν εκραγεί το ηφαίστειο και θρηνήσουν κι άλλους νεκρούς και στο σήμερα έχουμε την ανακάλυψη μιας αρχαιολογικής επιγραφής που τεκμηριώνει την άποψη ότι η χαμένη Ατλαντίδα είναι η Σαντορίνη!Καταλαβαίνω ότι είναι η πρώτη δουλειά του συγγραφέα και σέβομαι τον όγκο του υλικού που είχε να επεξεργαστεί και να τοποθετήσει στο μυθιστόρημά του, καθώς και τις ατελείωτες ώρες μελέτης πέντε χρόνων, όμως το μυθιστόρημα είναι αδύναμο. Παρ\' όλ\' αυτά έχει αρκετά πρωτότυπα στοιχεία και σε αυτά θα σταθώ: μου άρεσε που την ιστορία του παρελθόντος την έδωσε αναδρομικά, δηλαδή ξεκνιάμε από την καταστροφή του νησιού και φτάνουμε στις ευχάριστες και ήρεμες στιγμές που ζούσε ο Ανδρίωνας στη μινωική Κρήτη. Μου άρεσε πάρα πολύ το γράψιμο στα κεφάλαια της αρχαίας ιστορίας: ωραίο, τεκμηριωμένο, σφιχτό, με πολύ καλή απόδοση ατμόσφαιρας, χαρακτήρων, αρχιτεκτονικής κλπ, κυριολεκτικά ρουφούσα τις σελίδες. Δυστυχώς όμως η ιστορία στη σύγχρονη εποχή ήταν πολύ φλύαρη, πολύ χαλαρή, με πολλές εσωτερικές αναζητήσεις που πλατείαζαν και δυστυχώς η μεγαλύτερη έκπληξη (;) ή ανατροπή (;) ή απογοήτευση (;) είναι ότι δεν υπάρχει τέλος!
SPOILERS
Αυτό είναι το δεύτερο πρωτότυπο για μένα και απογοητευτικό ίσως για κάποιους: το μυθιστόρημα σταματά μόλις αρχίζει η δράση! Στην αρχαιότητα, σύμφωνα με μια προφητεία, η έκρηξη του ηφαιστείου έγινε μόλις θανατώθηκε και τρίτο άτομο στην Τριγωνική Πλατεία της Στρογγύλης κι επειδή η προφητεία γράφει πως \"ό,τι έγινε θα ξαναγίνει\" μόλις σκοτώνεται και τρίτος άνθρωπος στην Τριγωνική Πλατεία του αρχαιολογικού χώρου στο Ακρωτήρι η γη αρχίζει να σείεται. Καλή η ιδέα αλλά μήπως αυτό το \"τέλος\" ξενίσει κάποιους;
Σε γενικές γραμμές ωραία η πλοκή, ακόμη καλύτερη η παρουσίααση της ιστορίας, έχουμε μια αγωνία για το αν θα γλυτώσουν οι κάτοικοι της Στρογγύλης τότε και αν θα καταφέρουν να αποκρυπτογραφήσουν οι ήρωες της σημερινής εποχής την πλάκα που ανακάλυψαν τυχαία και δίνονται άφθονες τεκμηριωμένες απόψεις για την Ατλαντίδα, την αστρολογία, τη γεωλογία, τη μυθολογία, την ιστορία και τον αφανισμό της μινωικής αυτοκρατορίας. Τολμώ να πω ότι ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Ανδρίωνα για την Αστάρτη συνεχίζεται στο σήμερα, με τον ανεκπλήρωτο έρωτα του Αλέξανδρου για την Αφροδίτη. Το κείμενο συμπληρώνεται από φωτογραφίες των ευρημάτων που περιγράφονται στο βιβλίο και από τα αποσπάσματα στους διαλόγους Τιμαίος και Κριτίας του Πλάτωνα όπου αναφέρονται στοιχεία και περιγραφές της θρυλικής Ατλαντίδας.
Πάνος Τουρλής