Παλιά, πολύ παλιά

του Πέτρου Μάρκαρη

Η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε το στιλ του Μάρκαρη. Αστυνομικό με χιούμορ και κοινωνικές παρατηρήσεις που υποβόσκουν. Το θέμα του βιβλίου αρκετά πρωτότυπο. Μια γριά που κόβει βόλτες στην Πόλη και κλείνει παλιούς λογαριασμούς. Με αυτό το βιβλίο ένιωσα σα να με ξεναγούσε στα τουριστικά και στα απόκεντρα σημεία της Πόλης, στην ησυχία και στον κόσμο, στη φθήνεια και στην ακρίβεια. Χωρίς να πατρονάρει, να αποκλείει ή να διδάσκει, περνά τα μηνύματά του για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για το χαρακτήρα των γειτόνων, για πραγματικές εικόνες των Σεπτεμβριανών και του 1964...Ο αστυνόμος Χαρίτος είναι τρισδιάστατος, αυθεντικός, γνήσιος. Μου αρέσει πάρα πολύ σα χαρακτήρας. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες στιγμές, με πραγματικές εικόνες ζωής. Σκηνές που είχα ζήσει κι εγώ στην Τουρκία το καλοκαίρι του 2008 και του 2009 ως προς τη φιλοξενία και την εξυπηρέτηση των Τούρκων. Υπάρχουν αλήθειες, δεν υπάρχει μισαλλοδοξία ή ρατσισμός κι είναι ένα αρκετά ευχάριστο μυθιστόρημα με λυτρωτικό και συγκινητικό τέλος. Θέλει να πει πολλά και δεν κουράζει στιγμή.

Πάνος Τουρλής