Η Άννα και ο Δημήτρης επισκέπτονται τα Σαββατοκύριακα τον παππού και τη γιαγιά τους αντίστοιχα που μένουν στις απέναντι πολυκατοικίες κι έτσι γνωρίστηκαν. Μια μέρα διαπιστώνουν πως το σκυλί της γειτόνισσας της Άννας λείπει κι αρχίζουν τις έρευνες. Ποιος το πήρε και γιατί; Το έκλεψαν, το απήγαγαν ή το έδιωξαν; Πολλοί οι ύποπτοι κι ένας ο ένοχος. Θα τον βρουν οι ντετέκτιβ της βεράντας;
Η Ιωάννα Μπαμπέτα έγραψε ένα τρυφερό μυθιστόρημα γεμάτο αγάπη για τα ζώα αλλά και για τους ανθρώπους. «Δεν είναι απαραίτητο να είναι κοντά σου κάποιος για να τον αγαπάς. Μπορεί να είναι μακριά και να τον νιώθεις πολύ κοντά», αναφέρει η συγγραφέας ενώ στη συνέχεια η σοφή γιαγιά υποστηρίζει: «Να ξέρεις, αγόρι μου, πως ψάχνοντας, πάντα κάτι βρίσκεις. Ίσως όμως αυτό που θα ανακαλύψεις να μην είναι αυτό που περιμένεις». Ταυτόχρονα, οι παππούδες των παιδιών αγαπάνε τα ζώα, ταΐζουν γάτες και περιστέρια κι αυτή η αγάπη μεταλαμπαδεύτηκε και στα εγγόνια τους. Η συγγραφέας δείχνει μέσα από μικρά καθημερινά περιστατικά τον τρόπο που οφείλουμε να φροντίζουμε τα αγαπημένα μας κατοικίδια, χωρίς όμως και να ενοχλούμε τους γείτονες, τονίζοντας με έμφαση πως η μόνιμη παραμονή τους στα μπαλκόνια είναι εγκληματική.
Τα δυο παιδιά έχουν ένα γλυκό, διακριτικό δέσιμο από την πρώτη στιγμή που γνωρίστηκαν: «Μου χαμογέλασε κι ο κόσμος μύρισε γιασεμί». Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη, εναλλάξ από Δημήτρη και Άννα, και χάρη σε αυτές τις διαφορετικές οπτικές γωνίες γνωρίζουμε καλύτερα τον παππού, τη γιαγιά και τους γείτονες των δύο παιδιών. Κι έχουμε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα πινακοθήκη χαρακτήρων: ο απρόσιτος Στρατηγός, η αυστηρή και αδιάφορη αφεντικίνα του Κούκι, η ζαχαροπλάστρια, η φιλόζωη ιδιοκτήτρια, ο φιλάργυρος γείτονας που νοικιάζει το σπίτι του σε ξένους είναι άνθρωποι κυριολεκτικά της διπλανής πόρτας και δίνουν το έναυσμα για μια ποικιλία κινήτρων! Γέλασα πολύ με τις έρευνες των παιδιών που βασίστηκαν σε όσα βλέπουν σε σειρές στην τηλεόραση και θαύμασα τους συλλογισμούς τους και τα βήματα που ακολούθησαν, το πώς αφαιρούσαν υπόπτους και πώς τους ανέκριναν. Η ιστορία έχει αγωνία και σασπένς, τα κίνητρα πολλά και έξυπνα και το τέλος ήταν συγκινητικό και αναπάντεχο.
Η εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη είναι πολύχρωμη, ζωηρή και απεικονίζει την καθημερινότητα δύο γειτονικών πολυκατοικιών με λεπτομέρειες οικείες για τον μικρό αναγνώστη. Τα μπαλκόνια ζωντανεύουν τις προσωπικότητες των ιδιοκτητών τους, οι χαρακτήρες έχουν ο καθένας το πορτρέτο του, με τους γείτονες να συνοδεύονται από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της καθημερινότητάς τους (καπέλο ο Στρατηγός, διακοσμημένο σαλόνι ο ιδιοκτήτης που νοικιάζει, απλό ντύσιμο η φιλόζωη, πιο κομψό η ιδιοκτήτρια του Κούκι κλπ.) ενώ οι εικόνες δε διστάζουν είτε να επιστεγάσουν είτε να αναμιχθούν με το κείμενο με ωραίες λεπτομέρειες που δίνουν έμφαση στο συγκεκριμένο σημείο της αφήγησης.
«Οι ντετέκτιβ της βεράντας» είναι ένα έξυπνο και συναρπαστικό βιβλίο για παιδιά από 8 ετών και πάνω, με πλούσιο λεξιλόγιο, ανατρεπτικές σκηνές και αγάπη για τα ζώα. Συνοδεύεται από παιχνίδια και ερωτήσεις που θα βοηθήσουν τους μικρούς αναγνώστες να εμπεδώσουν καλύτερα την πλοκή και θα τους χαρίσουν ατέλειωτες ώρες δημιουργικής απασχόλησης.
Πάνος Τουρλής