Ο Στρατής το σαλιγκάρι γνωρίζει με τον πιο παράδοξο τρόπο την τυφλή Αντιγόνη, μια πολύχρωμη αλκυόνη και μεταξύ τους αναπτύσσεται ένας ιδιαίτερος φιλικός δεσμός. Πώς θα βλέπει η Αντιγόνη με τα μάτια του Στρατή; Πώς θα μπορεί ο Στρατής να κάνει όμορφα πράγματα για τη νέα του φίλη; Πώς θα φανεί χρήσιμος σε μια δυνατή μπόρα; Θα καταφέρει ποτέ η Αντιγόνη να πετάξει ψηλά; Τι είναι η Οδός Αλκυόνης και πώς θα βοηθήσει το πουλί να κινηθεί με μεγαλύτερη σιγουριά;
Η Βούλα Γιαγκάζογλου-Παπούδα έγραψε ένα τρυφερό παιδικό μυθιστόρημα για αναγνώστες από 8 ετών και πάνω όπου μέσα από μια τρυφερή φιλία περνάει με υπέροχο και διδακτικό τρόπο πολλά μηνύματα γύρω από τη διαφορετικότητα, την αγάπη, τη φιλία, την εμπιστοσύνη και τον αλτρουισμό. Το κείμενο είναι γεμάτο από παρομοιώσεις, μεταφορές και άλλα καλολογικά στοιχεία, έχει πλούσιο λεξιλόγιο και μια ανατρεπτική πλοκή που θα συναρπάσει τα παιδιά. Μέσα από στιγμές αγάπης αλλά και αμηχανίας ο Στρατής καταλαβαίνει σταδιακά πώς να φερθεί απέναντι στη φίλη του, πώς να την υποστηρίξει και πώς να γίνει τα δικά της μάτια. Με τη συμπεριφορά των δύο πλασμάτων κατάλαβα πως οι λέξεις δεν έχουν καμία σημασία ούτε μπορούν να πληγώσουν κάποιον, οι πράξεις μετράνε περισσότερο. Το ρήμα «βλέπω» μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς ντροπές, μιας και ένας τυφλός έχει την ικανότητα να «βλέπει» με τα μάτια της ψυχής ή μέσα από όμορφες περιγραφές. Μάλιστα ο Στρατής προθυμοποιείται να ζήσει μια διαδρομή που ξέρει με τα μάτια του κλειστά κι έτσι οι μικροί αναγνώστες καταλαβαίνουν απτά και εύκολα τις δυσκολίες ενός τέτοιου προβλήματος. Συγκινήθηκα πολύ με τον τρόπο που εξελίχθηκε η φιλία αυτών των δύο χαρακτήρων και μου άρεσαν τα γεγονότα που επέλεξε η συγγραφέας να βιώσουν ώστε να ατσαλωθούν και να προχωρήσουν στη ζωή τους ένα βήμα παρακάτω. Ο Στρατής και η Αντιγόνη είναι το πρότυπο της φιλίας που μπορεί να επηρεάσει θετικά όσους διαλέξουν αυτό το βιβλίο.
Η εικονογράφηση της Μαιρηλίας Φωτιάδου είναι γεμάτη φωτεινά χρώματα και συναρπαστικές γωνίες και προοπτικές. Εκτός από τα παλ χρώματα του ουράνιου τόξου και της άνοιξης (ακόμη και η μπόρα αποτυπώθηκε με έναν τόνο πιο σκούρο και όχι εντελώς σκοτεινή), υπάρχουν οι πιστές αναπαραστάσεις των λουλουδιών και γενικότερα του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν η Αντιγόνη και η Στρατής. Λόγω μεγέθους και ρόλου στην ιστορία η αλκυόνη έχει μεγαλύτερο βάρος στις σελίδες και η πλαστικότητα των κινήσεών της, οι εκφράσεις της, το πέταγμά της αποδίδονται με έμπειρο χέρι, κάνοντάς με να νιώσω πως το πουλί στην κυριολεξία πετάει ανάμεσα στις σελίδες.
Το κείμενο συμπληρώνεται με εγκυκλοπαιδικά στοιχεία για τον μύθο της Αντιγόνης, εικονίδιο QR Code για να σκαναριστεί και ν’ ακούσουν τα παιδιά την αφήγηση του βιβλίου καθώς και με οδηγίες για καλύτερη ανάγνωση της ιστορίας από μικρούς και μεγάλους.
Πάνος Τουρλής