Έναν χρόνο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο μεταξύ λύκων και ανθρώπων που άφησε πίσω του χήρες και ορφανά, ένας λύκος άρχισε να αλυχτάει, ένας λύκος είναι ακόμα ζωντανός. Γυρεύει εκδίκηση ή ψάχνει την παρέα του; Ο Μιλό, ένας αποφασισμένος τοξοβόλος, αποφασίζει να τον αντιμετωπίσει μόνος του. Τι θα βρει στο ταξίδι του αυτό; Θα έχει βοήθεια; Τι σκοπεύει να κάνει με τον λύκο;
Ο Μιλό, ακολουθώντας τα χνάρια του λύκου, συναντάει ανθρώπους που φοβούνται αυτό το πλάσμα, οπότε τα λόγια τους ατσαλώνουν την αποφασιστικότητα του νεαρού να νικήσει τον τελευταίο λύκο. Να όμως που κάτι αναπάντεχο θα αλλάξει για πάντα τη στάση και την ψυχολογία του και θα μου φέρει στα δάκρυα στα μάτια. Με συγγραφική δεξιοτεχνικά και ρεαλιστικά παραδείγματα ο συγγραφέας δείχνει την ανθρωπιά που πρέπει να κρατάμε πάντα μέσα μας και ανατρέπει την πλοκή, τονίζοντας με έξυπνο τρόπο και με λίγα λόγια πως πρέπει να μάθουμε να ζούμε ειρηνικά με όλα τα πλάσματα του Θεού. Η αποφασιστικότητα, το μίσος και η δίψα για εκδίκηση του Μιλό καταρρέει μπροστά σε κάτι αναπάντεχο και ξανακερδίζει την ανθρωπιά του, θα καταφέρει όμως να μεταλαμπαδεύσει αυτά τα καινούργια αισθήματα και στους χωριανούς του; Η εικονογράφηση της Ζυστίν Μπραξ είναι όπως πάντα άψογη, πολύχρωμη, σχεδόν τρισδιάστατη, με υπέροχες ολοσέλιδες εικόνες που παίζουν με τον ρεαλισμό και με τη φαντασία. Το χωριό, το δάσος, το γύρω τοπίο είναι υπέροχα, γεμάτα ταιριαστά χρώματα ενώ η γνωριμία με τον λύκο δίνεται με πρωτόφαντο τρόπο. Το παγωμένο χωριό δίνει τη θέση του στο σκοτεινό δάσος κι αυτό με τη σειρά του στη ζεστασιά της φωλιάς του λύκου και ταυτόχρονα από το μπλε πηγαίνουμε στο μαύρο κι από κει στο γκρίζο με ποικίλες άλλες αποχρώσεις να τα συνοδεύουν πάντα, κάτι που δημιουργεί αξέχαστους πίνακες γεμάτους λάμψη και ομορφιά. Τα αρχικά γράμματα του κειμένου έχουν αποτυπωθεί με μεταλλιζέ σχέδια, μια λεπτομέρεια που φαίνεται και στις εσωτερικές εικόνες, όπου πάντα κάτι μικρό θα λάμπει.
«Ο τελευταίος λύκος» είναι ένα σπουδαίο πασιφιστικό παραμύθι που πρεσβεύει πολλές διαχρονικές αξίες, από τη σημασία και τα προτερήματα της ειρήνης ως τον σεβασμό στο περιβάλλον και στα ζώα. Συγκινήθηκα, μπήκα σε σκέψεις, ταξίδεψα, προβληματίστηκα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Πάνος Τουρλής