Ο Αγησίλαος είναι μια φάλαινα που ζούσε μέσα σε ένα βιβλίο, ώσπου μια μέρα που πεινούσε πειραματίστηκε να φάει τα γράμματα του βιβλίου. Με μεγάλη του χαρά διαπίστωσε ότι η πείνα του καταλάγιαζε, οπότε ξαμολήθηκε σε όλα τα βιβλία της δημοτικής βιβλιοθήκης τρώγοντας γράμματα και εικόνες. Η κυρία Ευτέρπη, η βιβλιοθηκονόμος, παθαίνει εγκεφαλικό και αναρωτιέται πώς θα γλυτώσει από τη λαίλαπα! Ένα έξυπνο, διασκεδαστικό βιβλίο για τη δύναμη της γνώσης και τη φιλαλληλία.Το κείμενο είναι κατάλληλο για παιδιά από 6 ετών και πάνω, πολυεπίπεδο και με διαλεγμένο λεξιλόγιο που θα λατρέψουν οι μικροί αναγνώστες. Είναι ένα από τα λίγα βιβλία που κυκλοφορούν για να εξοικειωθούν τα παιδιά με τον χώρο μιας βιβλιοθήκης, οπότε για μένα, τον βιβλιοθηκονόμο, αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Ο κύριος Γιάννης Διακομανώλης, χάρη σε μια παρέα παιδιών, δείχνει τον σωστό τρόπο για να ρουφάει κανείς τη γνώση μέσα από τα βιβλία και όχι ακρίτως όπως ο Αγησίλαος κι επιπλέον συστήνει τον καλύτερο τρόπο για να ωφελήσει κάποιος την κοινωνία ως σύνολο και πόσο σωστό είναι αυτό για να γίνει βίωμα στα παιδιά ότι στη ζωή τους πρέπει και να δίνουν και να παίρνουν.
Τελικά, η ζημιά στη βιβλιοθήκη είναι ανεπανόρθωτη και αν όχι, πώς θα επιστρέψουν τα γράμματα και οι εικόνες πίσω στις σελίδες; Πώς μπορεί να βοηθήσει ο Αγησίλαος την κοινωνία που τον φιλοξενεί και πώς θα τον συγχωρέσουν που έφαγε όλη τους τη γνώση; Οι παραστατικότατες, ζωηρές, λεπτομερείς ζωγραφιές του κυρίου Χρήστου Δήμου, που αναπαριστούν με χαριτωμένο και ρεαλιστικό τρόπο το εσωτερικό μιας βιβλιοθήκης αλλά και το αστικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούνται τα παιδιά που θα βοηθήσουν τον Αγησίλαο, ντύνουν με τον καλύτερο τρόπο τις απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα.
Πάνος Τουρλής