Νικ δε Γκρηκ

του Χαράλαμπου Βοΐδη

 «Ο Νικόλαος Δάνδολος, πιο γνωστός ως Νικ δε Γκρηκ, είναι ένα σχεδόν μυθικό πρόσωπο. Όλοι έχουμε ακούσει τις ιστορίες για το Έλληνα τζογαδόρο που ήταν τόσο ικανός, ώστε να του απαγορευτεί η είσοδος σε κάποια καζίνο. Βέβαια μην φανταστείτε ότι ο Nick the Greek κέρδιζε πάντα. Όσο συχνά κέρδιζε περιουσίες τόσο τις έχανε, ιδίως στην Νέα Υόρκη. Υπάρχουν όμως πολλά περισσότερα - και πολύ ενδιαφέροντα - για την ζωή και την καριέρα του Nick the Greek και το βιβλίο αυτό μας τα μεταφέρει με τον καλύτερο τρόπο.

Πρόκειται για ένα πραγματικά διαφορετικό βιβλίο που σε μεταφέρει στο κλίμα μιας πολύ ενδιαφέρουσας εποχής. Σίγουρα αξίζει να το διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο, εάν μη τι άλλο για να δανειστεί μερικά στοιχεία από την φιλοσοφία και την ηθική του μεγάλου Έλληνα τζογαδόρου, του μεγάλου Νικ δε Γκρηκ. Το βιβλίο σφύζει από πληροφορίες και περιστατικά, και φαίνεται ότι έχει γίνει πολύ σοβαρή δουλειά. Ενώ δεν του φαίνεται είναι μεγάλο βιβλίο και σίγουρα θέλει πολλές ώρες για να διαβαστεί, παρόλο που διαβάζεται ευχάριστα.

Ο υπότιτλος του βιβλίου "φιλόσοφος τζογαδόρος" δεν είναι τυχαίος. Ο Νικ δε Γκρηκ ήταν ένα πολύ φιλοσοφημένο άτομο με αξιοθαύμαστη στάση στην ζωή. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η στάση του απέναντι στην χασούρα, κάτι που τρελαίνει έναν φυσιολογικό τζογαδόρο. Φαίνεται όμως ότι ήταν πάνω από όλα ένας καλός άνθρωπος: βοηθούσε πάντα τους άλλους (ποντάριζε εκ μέρους μεροκαματιάρηδων) και έφτανε σε σημείο να ευχαριστιέται όταν τον κέρδιζαν άξιοι αντίπαλοι (ιδίως νέα ταλαντούχα παιδιά). Η ηθική του ήταν αξιοθαύμαστη: Όλοι ήταν πρόθυμοι ανά πάσα στιγμή να του δανείσουν χρήματα, και ο Νικ δε Γκρηκ πάντα τα επέστρεφε, και με τόκο.

Εκτός από τα πολλά ενδιαφέροντα περιστατικά από την ζωή του Νικ δε Γκρηκ που αναφέρονται στο βιβλίο, με εντυπωσίασε ο κύκλος των γνωριμιών του. Π.χ. Ποιος γνωρίζει ότι ο Nick the Greek είχε γνωριμίες με σπουδαίες προσωπικότητες, μεταξύ άλλων και ο μαφιόζος Αλ Καπόνε; Όμως το πιο ενδιαφέρον που μαθαίνουμε από το βιβλίο είναι η αδιαφορία του Nick the Greek για το χρήμα. Έβλεπε το χρήμα ως μέσο για να παίζει και κατά συνέπεια προτιμούσε να παίζει και να χάνει από το να μην παίζει καθόλου. Θα μπορούσε να είχε κρατήσει ένα μικρό μόνο μέρος από τα απίστευτα κέρδη του ώστε να εξασφαλίσει την υπόλοιπη ζωή του, αλλά ο Νικ δε Γκρηκ δεν το έκανε. Δεν τον ενδιέφερε να το κάνει. Ίσως θα έπρεπε όλοι μας να διδαχθούμε κάτι από εκείνον.»

Αλέξανδρος