Μπαμπά να μιλήσω;

του Γιάννη Βλαστού

Άλλη μια αυτοβιογραφία Κωνσταντινουπολίτη μας χαρίζουν οι εκδόσεις Τσουκάτου. Καλογραμμένη, καίρια, μεστή, γεμάτη πληροφορίες και προσωπικά βιώματα. Ο συγγραφέας με χιούμορ, πίκρα, απορία, αγανάκτηση, ελπίδα, υπερηφάνεια, χαρά μας καλωσορίζει στη ζωή του στην Πόλη, στην καθημερινότητά του, στην οικογενειακή του ζωή, στα επαγγελματικά του επιτεύγματα, στις σχολικές του επιδόσεις, στη θητεία του στο στρατό, στην οικογένεια που δημιουύργησε. Μια τοιχογραφία μιας ζωής που δε θα επιστρέψει στην αρχική της ρουτίνα, στους αρχικούς της ρυθμούς. Με κράτησε όμως το στυλ και το ύφος του κυρίου Βλαστού γιατί ήταν τόσο λογοτεχνικό και όμορφο, λυρικό και άμεσο, που δεν μπορούσα απλώς να ξεφυλλίσω το βιβλίο. Γενικά οτιδήποτε θεωρείται από αρκετούς δεδομένο ότι μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να το επισκεφθούν, να το ξανανιώσουν, να το γευτούν πάλι, ο συγγραφέας με τον τρόπο του μας δείχνει ότι αυτός, μεταξύ χιλιάδων, θα μείνει μόνιμα και οριστικά με τις αναμνήσεις, οι τόποι χάθηκαν, οι άνθρωποι χώρισαν, οι περιουσίες μοιράστηκαν. Διαβάστε το βιβλίο και θα περάσετε όμορφα με τις αναμνήσεις του συγγραφέα, θα δείτε με τα μάτια του τα πλοία να διασχίζουν τον Βόσπορο και θα οσφρανθείτε με τη μύτη του το αρωματικό τσάι που θα σας κρατάει συντροφιά στην ανάγνωση.

Πάνος Τουρλής