Με ταχύτητα, με δύναμη, με πάθος

του Βασίλη Παπαθεοδώρου

Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου έγραψε ένα ενδιαφέρον βιβλίο για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, διαλέγοντας είκοσι ιστορίες θάρρους, αυταπάρνησης, αντοχής, πείσματος και εσωτερικής δύναμης. Ταξιδεύουμε από το 1908 έως το 2016 για να γνωρίσουμε τον Κωνσταντίνο Τσικλητήρα, τον Μοχάμεντ Άλι, τον Ματίας Στάινερ, τη Φάνι Μπλάνκερς-Κοέν, τον Ντέρεκ Ρέντμοντ και να παρακολουθήσουμε τις αναμετρήσεις μεταξύ Λουτζ Λονγκ και Τζέσε Όουενς, Σουέο Οέ και Σουχέι  Νισίντα, Χανς Λίσε και Άλμα Ρίτσαρντς κ. ά..

Ο συγγραφέας, όπως γράφει και στον πρόλογο του βιβλίου, συνειδητοποίησε πως ο ηρωισμός και ο θρίαμβος μπορούν να πάρουν κι άλλες μορφές, δε χρειάζεται δηλαδή να σχετίζονται κατ’ ανάγκη με τη νίκη. «Οι Αγώνες δεν είναι μόνο νίκες και θρίαμβοι αλλά κυρίως προσπάθεια και υπέρβαση… είναι γεμάτοι από μικρές ανθρώπινες ιστορίες». Έτσι το βιβλίο αποτελείται από ιστορίες ανθρώπων «που κατάφεραν να υπερνικήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό, την κούρασή τους, την αρρώστια τους, τις διακρίσεις εναντίον τους, που πάλεψαν ενάντια στην ίδια τους τη μοίρα πολλές φορές… Σημασία είχε ο ίδιος ο αγώνας, που ήταν ένα μετάλλιο από μόνος του». Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου δεν έκανε καμία ταξινόμηση ούτε κράτησε χρονολογική σειρά, γιατί σημασία έχει «το διαχρονικό και πανανθρώπινο μήνυμα της υπέρβασης, της πίεσης, του αγώνα, της συμφιλίωσης». Οι ιστορίες αυτές παρουσιάζονται εμπλουτισμένες με στοιχεία μυθοπλασίας και είναι προϊόντα μεγάλης έρευνας σε πρωτογενείς πηγές.

Συγκινήθηκα με τη βοήθεια που έδωσε ο Λουτζ Λονγκ στον αντίπαλό του, έγχρωμο Τζέσε Όουενς στο Βερολίνο του 1936, ξαφνιάστηκα με την κίνηση του Εμίλ Ζάτοπεκ στη Μελβούρνη του 1956, χειροκρότησα τον Έρικ Μουσαμπάνι στο Σίδνεϊ του 2000, θαύμασα το μεγαλείο ψυχής και τη ζωή που έζησε ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας μετά τη Στοκχόλμη του 1912 αλλά και τη χειρονομία του Πίτερ Νόρμαν στο Μεξικό του 1968 για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δάκρυσα με το γεγονός που βίωσε ο Κάσιους Κλέι μετά τη νίκη του στη Ρώμη του 1960, έπαθα σοκ με τα γεγονότα στο πόλο στη Μελβούρνη του 1956, κατάλαβα γιατί η Φάνι Μπλάνκερς-Κοέν ονομάστηκε «Ιπτάμενη νοικοκυρά» στο Λονδίνο του 1948. Ποικιλία συναισθημάτων, γεγονότων και χαρακτήρων συγκροτούν την ιδανική πηγή πρώτων γνώσεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες για παιδιά από 10 ετών και πάνω.

Το βιβλίο συμπληρώνουν εισαγωγικά κείμενα του Γιώργου Μαυρωτά, Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού και πρώην αρχηγού Εθνικής Ομάδας Υδατοσφαίρισης και του Περικλή Ιακωβάκη, πρωταθλητή Κόσμου και Ευρώπης στα 400 μέτρα με εμπόδια ενώ πριν από κάθε ιστορία έχουμε σύντομο και περιεκτικό χρονολόγιο σε Ελλάδα και κόσμο.

Πάνος Τουρλής