Ένα εξαιρετικό βιβλίο που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η Ποίηση δεν πρέπει να είναι \"είδος πολυτελείας\" και έχει νόημα μόνο όταν παίρνει τις πραγματικές της διαστάσεις της μέσα στην καθημερινότητα του κάθε ανθρώπου. Ευρηματικοί στίχοι με αφηγηματική ροή που δεν σε συγχέουν ούτε σε ταλαιπωρούν με αφηρημένες και αόριστες έννοιες. Άλλωστε, κρίνοντας και από το πρώτο βιβλίο του ποιητή, Φιλίππου Αγγελή, \"Το αγαπημένο παιδί της Μοναξιάς\", είναι σαφές ότι δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε αγώνα εντυπωσιασμού του αναγνώστη, τουναντίον μοιάζει νά στέκεται δίπλα του και να τον παίρνει από το χέρι εξηγώντας του μία πραγματικότητα όπως είναι, με τα καλά και τα στραβά της. Να σημειώσω ότι το βιβλίο περιέχει 25 μακροσκελή ποιήματα, καθένα από τα οποία συνοδεύεται και από μία ασπρόμαυρη φωτογραφία που έχει επιμεληθεί ο Μάριος Αντωνίου. Μία πολύ όμορφη παραγωγή, ένα πολύ ενδιαφέρον λεύκωμα, προσεγμένο - κάτι που σπανίζει ιδιαίτερα στις εκδόσεις ποιητικών συλλογών. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!