Κανελόνια μετά φόνου

της Εύας Κασιάρου

   Ο Γιώργος Μακρής, ιδιοκτήτης του εστιατορίου   που έχει την περίφημη σπεσιαλιτέ «Τα κανελόνια   της Ελπίδας» στην Πειραϊκή, βρίσκεται νεκρός   και το έγκλημα το ομολογεί ένας νεαρός έφηβος.   Είναι όμως αυτός ο ένοχος ή συνέβη κάτι άλλο   εκείνη τη μοιραία μέρα; Θα καταφέρει η   δημοσιογράφος Μαριάννα Παππά να βρει την   άκρη σε αυτό το δύσκολο αίνιγμα; Γιατί   ομολόγησε την ενοχή του ο δεκαπεντάχρονος   Μίλτος Κοντούδης; Τι τον συνδέει με την κόρη   του νεκρού, Έλλη; Τι φοβάται ο συμμαθητής των   παιδιών, Αριστείδης και πώς μπλέκει τα   πράγματα περισσότερο;
   Πρόκειται για ένα ανατρεπτικό και γρήγορο   αστυνομικό μυθιστόρημα για εφήβους, γεμάτο   εκπλήξεις και απανωτές ανατροπές. Η ιστορία   έχει όσα πρόσωπα χρειάζονται για να   μεταφέρονται οι υποψίες από το ένα στο άλλο και   διάφορες επιμέρους ιστορίες που   εμφανίζονται σιγά σιγά και οδηγούν σταδιακά   στην τελική αποκάλυψη. Το παρελθόν παίζει   σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις κι έτσι παράλληλα   με το σήμερα μαθαίνουμε και κάποιες πληροφορίες για όσα προηγήθηκαν του φόνου. Το σύνολο είναι άρτιο, προσεγμένο και συναρπαστικό.
Η συγγραφέας, που δοκιμάζεται πρώτη φορά στο συγκεκριμένο είδος κι επιπλέον έχει και το δύσκολο εφηβικό κοινό να προσελκύσει, μπορώ να πω πως τα κατάφερε αρκετά καλά, μιας και ο χειρισμός της πλοκής ήταν ικανοποιητικός, οι ιστορίες δέθηκαν σωστά, ο ένοχος και ο τρόπος που αποκαλύφθηκε ήταν χαρακτηριστικά απόλυτα ρεαλιστικά αλλά πάνω απ’ όλα η κυρία Κασιάρου κατάφερε να περάσει τους δικούς της προβληματισμούς και τις ανησυχίες για τη συμπεριφορά των παιδιών σε αυτήν την ηλικία, πώς επηρεάζονται από το κοινωνικό, σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον, πώς χειρίζονται τα μέσα δικτύωσης και πώς αντιδρούν σ’ ένα καταπιεστικό σπιτικό. Η συμπεριφορά των γονιών του παιδιού που δήλωσε ένοχος καθρεφτίζανε απόλυτα ένα μη ασφαλές περιβάλλον και αντιπροσωπεύανε με ρεαλισμό ένα ποσοστό τέτοιου είδους οικογενειών. Από την άλλη, η Έλλη μεγάλωσε σ’ ένα σχετικά νεοπλουτίστικο περιβάλλον, με γονείς που την κακομάθανε κι έτσι η περιπέτεια που θα ζήσει μετά τη δολοφονία του πατέρα της θα τη φέρει αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα για την οποία ποτέ δεν ήταν προετοιμασμένη. Η κυρία Κασιάρου αγκάλιασε με αγάπη και παρατήρησε με προσοχή κάθε αντίδραση αυτών των παιδιών, τα τοποθέτησε σε μια συναρπαστική ιστορία και έπλεξε γύρω τους μια ανατρεπτική πλοκή.
Τα «Κανελόνια μετά φόνου» είναι ένα μυθιστόρημα γρήγορο, στακάτο, με παραστατικούς διαλόγους, σωστή ατμόσφαιρα, καλή ψυχογράφηση χαρακτήρων, κάτι που οφείλεται σε διαρκείς συζητήσεις με ψυχολόγους που η ίδια η συγγραφέας υλοποίησε, και ένταση που με κράτησε ως την τελευταία σελίδα.

Πάνος Τουρλής