Καλό θριλεράκι, στα χνάρια της αγγλικής λογοτεχνίας-θρίλερ. Μαθαίνουμε για την εικονική πραγματικότητα και για τα υπέρ και τα κατά της χρήσης της. Πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι για το κτίσιμο του σπιτιού της και πόσο επιβλαβής αν ξεχαστούμε μέσα στον κόσμο αυτόν και έτσι δυσκολευτούμε να ξαναζήσουμε στον πραγματικό κόσμο. Ένα μεγάλο μειονέκτημα είναι οι πάμπολοι όροι που χρησιμοποιεί (κυρίως χρηματο-οικονομικοί, μιας και ο πρωταγωνιστής είναι μεσίτης ή κάτι άλλο που δεν κατάλαβα). Ειδικά στο 1ο κεφάλαιο έχουμε βομβαρδισμό. Και δευτερευόντως τους τεχνικούς όρους. Δηλαδή αν αγνοήσει κανείς αυτά τα εμπόδια ίσως απολαύσει ένα καλό κι αξιοπρεπές θριλεράκι. Με φόντο τη Σκωτία και τις διεθνείς συνεργασίες της εταιρείας εικονικής πραγματικότητας μας αποκαλύπτονται τα μυστικά που κρύβονται πίσω από το χρηματιστήριο αξιών και τη δίψα για λεφτά. Μια εταιρεία που αξίζει πολλά όταν προωθήεσι στην αγορά το μυστικό της σχέδιο και φυσικά αυτό δεν συμφέρει κάποιους, που εποφαθλμιούν να την αγοράσουν πάση θυσία. Μου άρεσε το τέλος και ο τρόπος που παραδέχεται την ενοχή του ο ένοχος, μέσω της εικονικής πραγματικότητας συναντάει το θύμα του!Και στο δωμάτιο είναι μαζεμένοι όλοι οι ύποπτοι, κάτι που χρησιμοποιεί κατά κόρον η Αγκάθα Κρίστι. Άρα έχουμε κάτι αξιοπρεπές για την παραλία (αν μη τι άλλο).
Πάνος Τουρλής