Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει μια διασκεδαστική ιστορία για τους φόβους των παιδιών και τα καθοδηγεί με έξυπνο τρόπο στο πώς να τους αντιμετωπίσουν. Φοβάστε τον κακό λύκο, τα φαντάσματα, τις κατσαρίδες, τον μπαμπούλα; Ήρθε η ώρα να απαλλαγείτε από αυτά και να γελάσετε με την καρδιά σας, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο.
Ο συγγραφέας καταφέρνει για άλλη μια φορά να εντρυφήσει σωστά στην παιδική ψυχολογία και να ετοιμάσει μια ιστορία γεμάτη ανατροπές και ευφάνταστες λύσεις. Έχει επιλέξει σχεδόν όλες τις φοβίες που είχαμε κι εμείς μικροί και σίγουρα έχουν ακόμη τα σημερινά παιδιά κι έχει σκεφτεί, με προσεγμένο και απλό λεξιλόγιο και με παραδείγματα από την καθημερινή ζωή, πώς μπορούν να τις αντιμετωπίσουν. Ποιος δε θυμάται πόσο σουρεαλιστική ήταν η φαντασία μας όταν ήμαστε ακόμη στο σχολείο και παίζαμε ανέμελα με συμμαθητές και φίλους; Έτσι κι εδώ, το γέλιο βγαίνει αυθόρμητα από έξοχες σκηνές καθημερινής τρέλας, λεπτομέρειες που κανείς δε θα φανταζόταν και όλα αυτά συγκροτούν ένα οικείο πλαίσιο που μπορεί να γεμίσει δύναμη και αυτοπεποίθηση τους μικρούς αναγνώστες.
Ταυτόχρονα όμως ο αφηγητής, που για όλα έχει μια λύση, παραδέχεται πως και ο ίδιος φοβάται κάτι που για κάποιους είναι σημαντικότερο: την απώλεια και τη μοναξιά. Έτσι λοιπόν, αν και γελούσα ασταμάτητα πριν από αυτό το σημείο, μόλις διάβασα γι’ αυτό το εμπόδιο, μπήκα σε σκέψεις, κάτι που δείχνει πως ο Βασίλης Παπαθεοδώρου ξέρει να διαβλέπει την ανθρώπινη ψυχολογία και να χειρίζεται με αναπάντεχες εξελίξεις την αγωνία του αναγνώστη. Παρ’ όλ’ αυτά, το παραμύθι σύντομα μου ξανάφερε το χαμόγελο στα χείλη γιατί οι φίλοι του αφηγητή του επεφύλαξαν μια έκπληξη για να τον καθησυχάσουν. Τι έκαναν; Αφήνω στα παιδιά να το ανακαλύψουν μόνα τους και να απολαύσουν αυτήν την υπέροχη, τρυφερή και διασκεδαστική ιστορία.
Η εικονογράφηση του Πέτρου Χριστούλια, χάρη στη γόνιμη φαντασία του συγγραφέα, έχει άφθονο χώρο να κινηθεί και πάμπολλες αφορμές για να στήσει πολύχρωμα και λεπτομερή σκηνικά που θα κεντρίσουν ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον των παιδιών. Οι μεσαιωνικοί πύργοι με τα φαντάσματα, το σκοτεινό παιδικό δωμάτιο με τα αναποδογυρισμένα έπιπλα, το πάρτι, η γειτονιά, η παιδική χαρά και άλλα σημεία ζωντανεύουν με παραστατικότητα, πολυχρωμία και ποικίλες οπτικές γωνίες. Μου άρεσε πάρα πολύ που όταν γνωρίσαμε τους φόβους έναν έναν στη συνέχεια άρχισαν να κάνουν παρέα μεταξύ τους, «στοιχειώνοντας» έτσι τον αφηγητή και την παρέα του. Η δε σκουληκαντέρα που αποχωρεί ηττημένη κατά κράτος στην τελευταία σελίδα του βιβλίου είναι «όλα τα λεφτά!»
«Δεν πιστεύω να φοβάσαι»! Με αυτά τα λόγια απευθύνεται ο Βασίλης Παπαθεοδώρου στα παιδιά από 4 ετών και πάνω, στα οποία δείχνει με έξυπνες ιδέες και αστείρευτη φαντασία πώς να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους και να γεμίσουν αυτοπεποίθηση. Γέλιο και φόβος, προβλήματα και λύσεις κάνουν παρέα στους μικρούς αναγνώστες και τους δίνουν ενέσεις θάρρους!
Πάνος Τουρλής