Η Ελένη είναι μια γυναίκα παντρεμένη με δυο κόρες κι έχει πληγωθεί πολύ στο παρελθόν από έναν Αιγόκερω. Είναι ευτυχισμένη στην καθημερινότητά της κι όμως, λίγο πριν από ένα σημαδιακό Πάσχα στην Κέρκυρα, ένας νέος έρωτας θα έρθει ακάλεστος στη ζωή της…. πάλι από Αιγόκερω!Διασκεδαστικό, κοινωνικό και ρεαλιστικό μυθιστόρημα που με ενέταξε στην καθημερινότητα μιας οικογένειας, με καλωσόρισε στη γυναικεία ψυχολογία και με ταξίδεψε στις πασχαλινές συνήθειες της Κέρκυρας. Η Ελένη έχει δυο πλάσματα που τα μεγαλώνει αγαπώντας τα όλο και περισσότερο και προσπαθώντας να σταθεί στο πλάι τους όσο μπορεί και ξέρει καλύτερα. Τα αδέρφια της, Αγγελική και Κωνσταντίνος, ο Μιχάλης, ο απαγορευμένος καρπός και η κολλητή της φίλη, Κάτια, είναι οι άνθρωποι που συμπληρώνουν το παζλ και συγκροτούν μια μικρογραφία της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Είναι άνθρωποι καθημερινοί, οικείοι και η πένα της κυρίας Αρβανιτάκη ζωντανεύει παραστατικά τις ζωές τους. Η αφήγηση μεταφέρεται αρμονικά από το σήμερα στο χτες και το αντίστροφο και φωτίζεται όσο γίνεται περισσότερο η ψυχοσύνθεση της Ελένης ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις αντιδράσεις και τη νοοτροπία της.
Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι αναφορές στο νησί της Κέρκυρας, μιας και η κυρία Αρβανιτάκη έλκει από κει την καταγωγή της. Ήθη κα έθιμα, ξεχωριστοί ντόπιοι που δίνουν την απαραίτητη σπιρτάδα στο μυθιστόρημα και χαρίζουν άφθονο γέλιο και συγκίνηση με τις λωλάδες τους, η ντόπια κουζίνα, το φυσικό κάλλος του νησιού, όλα αποδίδονται με φωτεινά χρώματα και με όσες λεπτομέρειες απαιτούνται χωρίς να κουράσουν.
Η αλήθεια είναι πως είμαι αρκετά μονογαμικός για να αγαπήσω την Ελένη και την εξωσυζυγική της περιπέτεια, όσο κι αν κατάφερε η συγγραφέας να ρίξει άπλετο φως στον εσωτερικό της κόσμο και να αιτιολογήσει επαρκώς μια τέτοια κίνηση. Ένιωσα επίσης πως ο σύζυγος, ο Νάσος, δεν περιγράφεται επαρκώς και ίσως να μην εντόπισα εγώ το κομβικό σημείο που έλειπε από την Ελένη για να στραφεί σε έναν άλλο άντρα. Η αγωνία αυτής της περιπέτειας, η λαχτάρα του αμαρτωλού φιλιού και ταυτόχρονα ο καταιγισμός των σκέψεων για το ορθόν της πράξεως ή όχι είναι λεπτομέρειες που δίνονται σε ικανοποιητικό βαθμό, μόνο που το τέλος με άφησε με ένα μεγάλο ερωτηματικό. Η συγγραφέας προτίμησε να αφήσει το ένστικτο να οδηγήσει τα πράγματα κι έτσι ένιωσα σα να υπάρχει μια εκκρεμότητα ή ίσως μια υπόσχεση για δεύτερο βιβλίο).
«Αγκαλιά με τους Αιγόκερους» λέγεται το πρώτο μυθιστόρημα της κυρίας Αρβανιτάκη, που είχε κυκλοφορήσει το 2008 με τίτλο «Πάσχα στην Κέρκυρα» και τώρα εκδόθηκε με μεγαλύτερη προσοχή στην κεντρική ιστορία και σεβασμό στη ζωή της Ελένης και των δικών της ανθρώπων. Τρυφερό και γλυκό, με αγωνίες και ερωτηματικά, με τροφή για σκέψη και με ένα ιδανικό ρομαντικό φόντο, το νησί της Κέρκυρας, το βιβλίο αυτό με συντρόφεψε για αρκετές μέρες.
Πάνος Τουρλής