Ένας σαμουράι, ένα σπαθί και το κεράσι της ζωής (Οι κατάσκοποι της γεωγραφίας #1)

της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου

Οι Κατάσκοποι της Γεωγραφίας ταξιδεύουν στον κόσμο και με την εφαρμογή Πορτολάνος λύνουν παράξενα μυστήρια! Στο πρώτο βιβλίο της σειράς η Μίκα Μπλερ ανακαλύπτει πως το σπαθί Honjo Masamune κρύβεται στο Κιότο κι αποφασίζει να το βρει, με τη βοήθεια του Ακίρα και του Χαρούτο. Τι συνέβη στον τελευταίο σαμουράι και τι είναι το «κεράσι της ζωής»;

Η Μίκα Μπλερ πείθει τη μητέρα της να την πάρει μαζί στο Κιότο κι η χαρά της είναι μεγάλη γιατί είναι φανατική των κόμικς μάνγκα ενώ σαρώνει στο κουίζ της εφαρμογής Πορτολάνος με τις σωστές της απαντήσεις. Εκεί ανακαλύπτει πως έχει χαθεί ένα σημαντικό σπαθί κι αποφασίζει να  λύσει το μυστήριο. Οι πληροφορίες για την καθημερινότητα στην Ιαπωνία είναι πολλές και σωστά ενταγμένες στην πλοκή, οπότε δεν κουράζουν και ταυτόχρονα δείχνουν έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, γεμάτο τεχνολογία, φώτα και ευγένεια! Βοηθός της Μίκα στην αναζήτηση είναι τα δίδυμα Ακίρα και Χαρούτο που μαζί γυρίζουν όλη την πόλη και της μαθαίνουν πτυχές του βίου και της νοοτροπίας των Ιαπώνων. Μάνγκα και τσάι, σαμουράι και γκέισες, κερασιές και ιδεογράμματα, οριγκάμι και σούσι γίνονται σταδιακά κτήμα της Μίκα ενώ μαθαίνουν τη Χιγκασιγιάμα, περιοχή του Κιότο γνωστή ως η παλιά τοποθεσία των σαμουράι. Κι όχι μόνο αυτά αλλά και μικρές αναφορές στη δεύτερη περιπέτεια της σειράς μέσα από τις συζητήσεις της Μίκα στον Πορτολάνο αυξάνουν το μυστήριο και την αγωνία για το τι μας περιμένει στο επόμενο αυτοτελές βιβλίο.

Τα τρία παιδιά βυθίζονται στον κόσμο των σαμουράι και της παλιάς γραφής στην αναζήτησή τους για το ιστορικό σπαθί του οποίου τα ίχνη χάθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και θεωρείται Εθνικός Θησαυρός. Μπλέκουν σ’ ένα συναρπαστικό κυνήγι θησαυρού με αινίγματα που βρίσκουν τυχαία και τους οδηγούν από το ένα βήμα στο επόμενο. Μουσείο Σαμουράι, το κάστρο Νίτζο με πατώματα που τραγουδούν, η λευκή αλεπού κιτσούνε και τόσα άλλα συγκροτούν ένα συναρπαστικό μυστήριο γεμάτο από ιαπωνικό πολιτισμό και κουλτούρα. Το τέλος με συγκίνησε γιατί μου έδειξε πως στη ζωή δεν έχουν μόνο τα χρήματα αξία αλλά και τα πολιτιστικά αγαθά όπως η ιστορία που έχει συνδεθεί άρρηκτα μαζί τους. Η εικονογράφηση είναι λεπτομερής, παραστατική, πολύχρωμη, με ολοσέλιδες ή μικρότερες εικόνες που αποτυπώνουν σωστά την πόλη και τις εκφράσεις των χαρακτήρων, τα τοπόσημα, τα μνημεία κι έτσι ταξιδεύουμε κι εμείς μαζί με τους ήρωες της εκάστοτε περιπέτειας σε τόπους μακρινούς και συναρπαστικούς.

Πάνος Τουρλής