Το δεύτερο βιβλίο της σειράς με τον Ρογήρο τον γυρολόγο, με ελάχιστες αναφορές στο πρώτο, οπότε διαβάζεται άνετα και ευχάριστα! Εκπληκτική ιστορική αναπαράσταση, αληθινοί χαρακτήρες και ο Ρογήρος ο ξεχασιάρης, ο σωματώδης, ο άνθρωπος που παράτησε το μοναστικό σχήμα για να τριγυρίζει σε δάση και λόγγους, με κέρδισε απόλυτα! Αν σας άρεσε κι εσάς, ένα θα σας πω: έχουν γραφτεί ως το 2013 είκοσι δύο, ναι, 22 βιβλία, εκ των οποίων τα έξι μόνο μεταφράστηκαν στα ελληνικά (τουλάχιστον βάσει της Βιβλιονέτ). Υπομονή νά 'χετε και να διαβάζετε!1473, Ηνωμένο Βασίλειο. Στη δίνη του Πολέμου των Ρόδων (1455-1487), του πολέμου για την κατάκτηση του θρόνου της Αγγλίας μεταξύ των οίκων των Λάνκαστερ και της Υόρκης, απόρροια του Εκατονταετούς Πολέμου που έληξε μόλις το 1453. Η σωματική και νοητική αδυναμία του Ερρίκου του ΣΤ΄ να κυβερνήσει, ενέτεινε τη διάθεση του Ριχάρδου, δούκα της Υόρκης, να πάρει τον θρόνο. Φήμες κυκλοφορούν πως οι εξόριστοι στη Μάγχη Λανκαστριανοί ετοιμάζουν εξέγερση για να εκδικηθούν για την ήττα τους στο Τιούκσμπερυ. Ο Ρογήρος φτάνει στο Έξετερ και συναντά τυχαία τον Τίμοθυ Πλάμερ, αξιωματούχο του Ριχάρδου του Γκλώστερ, παλιό του γνώριμο από το πρώτο βιβλίο της σειράς. Έτσι παρουσιάζεται ενώπιον του Ριχάρδου, αδερφού του βασιλιά Εδουάρδου, που του αναθέτει μια αποστολή: να συνοδεύσει τον Φίλιππο Σπάρο, αγγελιαφόρο του βασιλικού οίκου και πρώην δουλέμπορο, ως το Πλύμουθ και να τον προστατέψει από επιθέσεις και απόπειρες δολοφονίας. Το μήνυμα του αγγελιαφόρου απευθύνεται στον Δούκα Φραγκίσκο, που φημολογείται ότι υποστηρίζει τον αντίδικο Ερρίκο Τυδώρ που καλοβλέπει τον θρόνο του Εδουάρδου, και του παρέχει εγγυήσεις ώστε, αν αληθεύουν οι φήμες, να μη συνεργαστεί με τον εχθρό.
Το κείμενο είναι πιο απλό και χωρίς πολλές ιστορικές λεπτομέρειες που θα κούραζαν ίσως τον αναγνώστη. Είναι γρήγορο, ανατρεπτικό, ολοζώντανο, με πολύ καλές περιγραφές της εποχής, του κλίματος, των συνηθειών, των κοινωνικών τάξεων, του φαγητού και γενικά των διασκεδάσεων. Ο Ρογήρος αποτυγχάνει στην αποστολή του και ο Φίλιππος είναι νεκρός. Ποιος τον σκότωσε και πώς, χωρίς να τον αντιληφθεί ο γυρολόγος; Μέχρι να έρθει ο δικαστικός αντιπρόσωπος, ο Ρογήρος αρχίζει να ψάχνει, να ρωτάει, να ερευνά («Ο Ηγούμενος του Γκλάστονμπερι Ιωάννης Σέλγουντ, πιο ευγενικός αυτός, είχε αναφερθεί, όταν με απάλλαξε από τα καθήκοντά μου στο Τάγμα, στην ακόρεστη περιέργειά μου, τρέφοντας τον ευσεβή πόθο πως θα τη χρησιμοποιούσα πάντα σε αναζήτηση της αλήθειας», σελ. 238). Και η λύση του μυστηρίου είναι τόσο ανθρώπινη και συγκινητική που δίνει μια άλλη διάσταση στην περιπέτεια. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε λίγες συγκριτικά σελίδες, κυλάει αβίαστα και δε θα αφήσετε το μυθιστόρημα από τα χέρια σας αν δεν το τελειώσετε.
Πάνος Τουρλής