Το 2ο βιβλίο της σειράς με την ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν. Δυστυχώς από τις πρώτες σελίδες καταλαβαίνεις ότι πρέπει να είχες διαβάσει το 1ο βιβλίο της σειράς αλλά είναι αργά: η υπόθεση του βιβλίου έχει σκάσει στα μούτρα από τις πρώτες σελίδες, πεζά και ωμά, οπότε χάθηκε και η μαγεία της ατμόσφαιρας. Επομένως ΜΗ διαβάσετε το Tuesday\'s gone αν δεν έχετε διαβάσει το Blue Monday. Σε γενικές γραμμές το 2ο βιβλίο της σειράς προσφέρει ό,τι και το πρώτο: αγωνία, σασπένς, μια αντιπαθητικιά πρωταγωνίστρια και μια πρωτότυπη ιστορία δολοφονίας.SPOILERS
Η Φρίντα Κλάιν εξακολουθεί να μη μου αρέσει (όπως γράφω και στο Blue Monday). Τώρα η θέση της χειροτερεύει απέναντί μου: εκμεταλλεύεται πάλι ένα άτομο για να πάρει το τελικό κλειδί της υπόθεσης στα χέρια της, βουτάει τον πρώην της που είχε φύγει για Αμερική και γύρισε στην Αγγλία για να παντρευτεί και μάλιστα τον βουτάει την ημέρα του γάμου του και τον ξαναβάζει στη ζωή της, έρωτα κάμνουσα μεθ\' αυτού, δεν τα βλέπω καλά τα πράματα, σύντομα μάλλον θα επισκεφτεί συνάδελφο για να ξεμπλέξει τα συναισθήματά της και τη ζωή της.
Επίσης σε αυτό το βιβλίο δυστυχώς εμφανίζεται λιγότερο η σπιρτάδα και το πνεύμα του Γιόζεφ, μιας και στην αρχή λείπει στην πατρίδα του αλλά επιστρέφει με ένα μυστικό. Και δεν έχω καταλάβει ακόμη σε τι βοηθά στην εξέλιξη της πλοκής και στην ηθική βελτίωση της Φρίντα να απασχολεί σχεδόν όλο το βιβλίο η υστερική κατάσταση της ανηψιάς της μέσα σε μια διαλυμένη οικογένεια και να έχουμε οικογενειακά συμβούλια, εύθραυστες ισορροπίες μεταξύ κόρης, μάνας και νέου συντρόφου μάνας.
Η κατ\' εξοχήν υπόθεση ανατρεπτική όπως πάντα, καλοδοσμένη όπως πάντα, ανατριχιαστική, μπλεγμένη. Ένα πτώμα σε αποσύνθεση. Ποιος είναι; Ποιος τον σκότωσε και γιατί; Πώς κατάφερνε να πείθει τα θύματά του να κάνουν το δικό του, αποσκοπώντας στο εύκολο κέρδος; Μήπως είχε συνεργό; Κι αυτός ο συνεργός, όταν καταλάβει ότι εγκατελείφθη από τον πάτρονά του, πώς θα αντιδράσει; Μήπως θα ακολουθήσει τα βήματά του; Αλήθεια, ο Ντιν Ριβ, ο σατανικός δίδυμος του 1ου βιβλίου γιατί χασκογελάει μέσα από τις σελίδες; Ναι, αναγνώστες μου, η Φρίντα Κλάιν οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο Ντιν Ριβ πήρε τη θέση του αδερφού του, τον οποίο σκότωσε για να τον παρουσιάσει ως Ντιν Ριβ και να γλυτώσει από την παγίδα του νόμου. Ακόμη χειρότερα, ο Ντιν Ριβ παρακολουθεί τη Φρίντα Κλάιν από τόσο κοντά, που της σώζει τη ζωή στο τέλος και της στέλνει μήνυμα ότι το έκανε \"γιατί θέλει να είναι αυτός που θα της καταστρέψει τη ζωή\"!
Σημειώσεις του Σπιρτούλη:
1) δεν υπάρχει συνέχεια και αλληλουχία με το 1ο βιβλίο της σειράς. Στο 1ο βιβλίο το ίδρυμα όπου εργάζεται η Φρίντα λέγεται Γουόρχάουζ και παραμένει αμετάφραστο ενώ εδώ το μεταφράσανε ως Αποθήκη. Στο 1ο βιβλίο ο συμπαθητικός φίλος της Φρίντα λέγεται Γιόζεφ ενώ εδώ μεταφράστηκε ως Τζόζεφ.
2) με κούρασε το γεγονός ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των σκηνών σε ένα κεφάλαιο. Δηλαδή σε ένα κεφάλαιο έχουμε π. χ. τρεις διαφορετικές σκηνές (η Φρίντα στο τμήμα, το θύμα στο δικό του χώρο, ο Τζόζεφ). Ε, δεν υπάρχουν διαχωρισμοί μεταξύ αυτών των ενοτήτων, στα κεφάλαια έχουμε ενιαία ροή κειμένου και συνεχείς παραγράφους, δεν χωρίζονται οι επιμέρους ενότητες ούτε με ευκρινές κενό ούτε με αρχή παραγράφου πιο έξω από τις επόμενες για να καταλάβει ο αναγνώστης ότι τώρα διαβάζει άλλη ενότητα. Αυτό κουράζει και ξαφνιάζει γιατί λόγω του ενιαίου κειμένου ο αναγνώστης δε συνειδητοποιεί ότι διαβάζει κάτι άλλο.
Πάνος Τουρλής