Ένα δυνατό, αληθινό μυθιστόρημα που το ρούφηξα σα νεράκι και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Η κυρία Βόικου με κάθε της νέο βιβλίο βελτιώνεται αισθητά και ταξιδεύει τον αναγνώστη σε ακόμη πιο άνετα και καλοφτιαγμένα καθίσματα! Το μυστικό της καταιγίδας με εξέπληξε ευχάριστα γιατί μύριζε φρεσκάδα από την αρχή ως το τέλος! Υπέροχες περιγραφές, αληθινοί χαρακτήρες, αληθοφανέστατα αίτια και αιτιατά, ένας καλοδουλεμένος ιστός πλοκής με ανατρεπτική πορεία!
1945. Σε ένα ακριτικό ηφαιστειογενές νησί των Δωδεκανήσων. Η Γερμανία έχει ηττηθεί και οι κατακτητές αποχωρούν από τον ελλαδικό χώρο. Στην πιο απόκρημνη παραλία του νησιού η Αννιώ, με ένα μωρό στο στήθος, φτάνει κάθιδρη στο ραντεβού της με τον Γερμανό διοικητή που ετοιμάζεται να το σκάσει με μια βάρκα. Ο Πάουλ την αγάπησε πολύ αλλά δεν μπορεί να την πάρει μαζί του. Η Αννιώ δεν μπορεί να πιστέψει στην προδοσία. Ο δοσίλογος Πετρής εκμεταλλεύεται την αδυναμία της, τη βιάζει και τη σκοτώνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Λογγίνου που είχε ακολουθήσει την Αννιώ από μακριά. Μια νύχτα με καταιγίδα η αθώα ψυχή της Αννιώς αποχαιρετά το μωρό της, ο Πετρής διαπράττει φόνο και ο Λογγίνος παίρνει υπό την προστασία του το ορφανό μωρό.
Σαράντα χρόνια αργότερα μια ξαφνική καταιγίδα πάνω από το νησί φέρνει τους ήρωες αντιμέτωπους με το σκοτεινό αυτό παρελθόν. Ο καμπούρης Λογγίνος, καντηλανάφτης και νεωκόρος στην εκκλησία, ο αυστηρός και αδίστακτος Πρόεδρος, η υποταγμένη στην ενδοοικογενειακή βία Πιπίτσα, η δασκάλα Κλειώ, η ορφανή Κατερίνα, χήρα του πεθαμένου από καρκίνο Πολύδωρου, είναι τα βασικά πρόσωπα που κατά τη σοφή μαεστρία της συγγραφέως πότε βγαίνουν στο φως και πότε αποσύρονται σε μια σιωπή όλο μυστικά. Τη νύχτα της καταιγίδας ένα σκάφος ξωκείλει στην ίδια απόμερη παραλία, με επιβάτες μια μπάντα από εύθυμους Ιταλούς και έναν καπετάνιο που έχει να αντιμετωπίσει το φόβο της μοναξιάς του και τα φαντάσματα του παρελθόντος του. Αυτό το ναυάγιο είναι η αφορμή να ξανάρθει ο ιδιοκτήτης του, ο Πάουλ, στο νησί.
Ο καμβάς της ιστορίας είναι άριστα δουλεμένος και οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται χωρίς βιασύνη μπροστά στον αναγνώστη. Πίσω από τη φιλήσυχη και φαινομενικά επίπεδη, ανιαρή και ανούσια κοινωνική ζωή του νησιού υπάρχουν μίση, πάθη, μυστικά, αμαρτίες που πρέπει να ξεπληρωθούν. Κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται! Ο μικρόκοσμος του νησιού είναι μια πυριτιδαποθήκη που περιμένει το φιτιίλι για να εκραγεί και να τινάξει στον αέρα τα καθώς πρέπει, τα κεκρυμμένα, τα ύπουλα, τις ενοχές, τις τύψεις.
Αγαπημένοι χαρακτήρες ο Λογγίνος και η Κλειώ, ο πρώτος με τις καμπούρες από τα κρίματα δίνει ένα ανατρεπτικό και λυτρωτικό τέλος στην ιστορία, ενώ η Κλειώ, με την πρωτόπρόσωπη αφήγησή της και τον αγαπημένο της σκαραβαίο Πελεγκρίνο, που πεισμώνει τις πιο κρίσιμες στιγμές και δεν παίρνει μπροστά, δίνει την εύθυμη νότα στο μυθιστόρημα. Δε θα ξεχάσω όμως ούτε την Πιπίτσα που κάνει την επανάστασή της, αδιαφορώντας για το τι θα πει ο κόσμος που συναναστρέφεται ως κυρία Προέδρου, ούτε την Κατερίνα, που έχει πολλά μαζεμένα για τον κύριο Πρόεδρο. Αλήθεια, ποιος είναι ο κύριος Πρόεδρος; Πώς αναρρήθηκε στην εξουσία; Τι θα βρει κανείς αν σκάψει στο χτες του;
Καλογραμμένο, αληθινό, καίριο και αγαπημένο μυθιστόρημα!
Πάνος Τουρλής
1945. Σε ένα ακριτικό ηφαιστειογενές νησί των Δωδεκανήσων. Η Γερμανία έχει ηττηθεί και οι κατακτητές αποχωρούν από τον ελλαδικό χώρο. Στην πιο απόκρημνη παραλία του νησιού η Αννιώ, με ένα μωρό στο στήθος, φτάνει κάθιδρη στο ραντεβού της με τον Γερμανό διοικητή που ετοιμάζεται να το σκάσει με μια βάρκα. Ο Πάουλ την αγάπησε πολύ αλλά δεν μπορεί να την πάρει μαζί του. Η Αννιώ δεν μπορεί να πιστέψει στην προδοσία. Ο δοσίλογος Πετρής εκμεταλλεύεται την αδυναμία της, τη βιάζει και τη σκοτώνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Λογγίνου που είχε ακολουθήσει την Αννιώ από μακριά. Μια νύχτα με καταιγίδα η αθώα ψυχή της Αννιώς αποχαιρετά το μωρό της, ο Πετρής διαπράττει φόνο και ο Λογγίνος παίρνει υπό την προστασία του το ορφανό μωρό.
Σαράντα χρόνια αργότερα μια ξαφνική καταιγίδα πάνω από το νησί φέρνει τους ήρωες αντιμέτωπους με το σκοτεινό αυτό παρελθόν. Ο καμπούρης Λογγίνος, καντηλανάφτης και νεωκόρος στην εκκλησία, ο αυστηρός και αδίστακτος Πρόεδρος, η υποταγμένη στην ενδοοικογενειακή βία Πιπίτσα, η δασκάλα Κλειώ, η ορφανή Κατερίνα, χήρα του πεθαμένου από καρκίνο Πολύδωρου, είναι τα βασικά πρόσωπα που κατά τη σοφή μαεστρία της συγγραφέως πότε βγαίνουν στο φως και πότε αποσύρονται σε μια σιωπή όλο μυστικά. Τη νύχτα της καταιγίδας ένα σκάφος ξωκείλει στην ίδια απόμερη παραλία, με επιβάτες μια μπάντα από εύθυμους Ιταλούς και έναν καπετάνιο που έχει να αντιμετωπίσει το φόβο της μοναξιάς του και τα φαντάσματα του παρελθόντος του. Αυτό το ναυάγιο είναι η αφορμή να ξανάρθει ο ιδιοκτήτης του, ο Πάουλ, στο νησί.
Ο καμβάς της ιστορίας είναι άριστα δουλεμένος και οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται χωρίς βιασύνη μπροστά στον αναγνώστη. Πίσω από τη φιλήσυχη και φαινομενικά επίπεδη, ανιαρή και ανούσια κοινωνική ζωή του νησιού υπάρχουν μίση, πάθη, μυστικά, αμαρτίες που πρέπει να ξεπληρωθούν. Κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται! Ο μικρόκοσμος του νησιού είναι μια πυριτιδαποθήκη που περιμένει το φιτιίλι για να εκραγεί και να τινάξει στον αέρα τα καθώς πρέπει, τα κεκρυμμένα, τα ύπουλα, τις ενοχές, τις τύψεις.
Αγαπημένοι χαρακτήρες ο Λογγίνος και η Κλειώ, ο πρώτος με τις καμπούρες από τα κρίματα δίνει ένα ανατρεπτικό και λυτρωτικό τέλος στην ιστορία, ενώ η Κλειώ, με την πρωτόπρόσωπη αφήγησή της και τον αγαπημένο της σκαραβαίο Πελεγκρίνο, που πεισμώνει τις πιο κρίσιμες στιγμές και δεν παίρνει μπροστά, δίνει την εύθυμη νότα στο μυθιστόρημα. Δε θα ξεχάσω όμως ούτε την Πιπίτσα που κάνει την επανάστασή της, αδιαφορώντας για το τι θα πει ο κόσμος που συναναστρέφεται ως κυρία Προέδρου, ούτε την Κατερίνα, που έχει πολλά μαζεμένα για τον κύριο Πρόεδρο. Αλήθεια, ποιος είναι ο κύριος Πρόεδρος; Πώς αναρρήθηκε στην εξουσία; Τι θα βρει κανείς αν σκάψει στο χτες του;
Καλογραμμένο, αληθινό, καίριο και αγαπημένο μυθιστόρημα!
Πάνος Τουρλής