
Το βιβλίο αυτό λοιπόν μας αφηγείται την ιστορία των ανακαλύψεων και των παρατηρήσεων του Δαρβίνου με ωραίο, στρωτό και απλό τρόπο. Δεν αναλύει διεξοδικά τις θεωρίες ώστε να κουραστεί ο αναγνώστης και χρησιμοποιεί διαφορετικές τεχνικές αφήγησης: η εποχή του Δαρβίνου ξεδιπλώνεται μέσα από την αυτοβιογραφία του και τις επιστολές της κόρης του, Ελίζαμπεθ, ενώ στο σήμερα έχουμε έναν αγώνα δρόμου σπουδαστών βιολογίας να ανακαλύψουν γιατί ο Δαρβίνος καθυστέρησε να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα των ερευνών του.
Ομολογώ ότι η κεντρική ιδέα που αποτελεί και το \"μυστήριο\" του βιβλίου είναι πολύ αδύναμη: η θεωρία της φυσικής επιλογής δε διατυπώθηκε από τον Δαρβίνο, ούτε είχε αυτός την έμπνευση. Η ανατροπή της πραγματικής ταυτότητας της μελέτης που άλλαξε για πάντα την επιστημονική κοινότητα ανήκει σε κάποιον που δεν πηγαίνει το μυαλό σας. Τώρα, αλήθεια ή ψέμα δεν ξέρω, δεν το έχω μελετήσει τόσο διεξοδικά, όμως το βρήκα πολύ αδύναμο. Επιπλέον δεν είναι δυνατόν το ημερολόγιο της Ελίζαμπεθ να είναι γραμμένο απλά στο πίσω μέρος ενός λογιστικού τετραδίου το οποίο έχουν σίγουρα εξερευνήσει διεξοδικά οι αρχειονόμοι και το βρήκε ο πρωταγωνιστής απλά ξεφυλλίζοντάς το.
Το βιβλίο το συνιστώ για να προσεγγίσετε έστω σε πρώτο στάδιο τον δαρβινισμό και τη θεωρία της εξέλιξης, για το ωραίο γράψιμο και τη σωστή ανάπλαση της εποχής, για τους ωραίους χαρακτήρες και για τη διεξοδική μελέτη που έχει κάνει ο συγγραφέας. Και μόνο.
Πάνος Τουρλής