
Ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα, με διαρκή κλιμάκωση της αγωνίας και έναν πρωτότυπο τρόπο αφήγησης: παράλληλα με την πλοκή, έχουμε και τα ίδια τα σκίτσα των πτωμάτων, ζωγραφισμένα από τον συγγραφέα, Τζόναθαν Σαντλόφερ! Εκπληκτικές γραμμές, τρομερή δύναμη στο σκίτσο του, ο συγγραφέας και ζωγράφος δίνει μιαν άλλη διάσταση στο θρίλερ, μιας και δε φείδεται συναισθημάτων. Αρκετές φορές ανατρίχιασα με την πιστότητα και την αληθοφάνεια των εικόνων που έκανε το χέρι του! Ίσως βέβαια ακριβώς λόγω των γνώσεων ανατομίας, η περιγραφή κάπου ξέφευγε, δηλαδή αν κάποιος έλεγε ψέματα ή άλλα έλεγε και άλλα εννοούσε ο Νέιθαν το καταλάβαινε περιγράφοντας τους μυς του προσώπου με ιατρικούς όρους για να τεκμηριώσει την άποψή του, εκεί ψιλοχάθηκα. Μου άρεσε η γιαγιά του καλλιτέχνη Ροντρίγκεζ, η οποία ήταν πιστή της Σαντερία (αφρικανική θρησκεία με έντονα στοιχεία θρησκευτικού συγκρητισμού) και με βαθιά πίστη αλλά και ένα έντονο τρίτο μάτι, κάτι που μεταδόθηκε και στον εγγονό της.
Κατά τα άλλα, έχουμε αρτηριοσκληρωτικούς καρεκλοκένταυρους που θέλουν αποτελέσματα, αγνοώντας την πραγματικότητα, μια γυναίκα διευθύντρια που αγωνίζεται να επιβιώσει σε ανδροκρατούμενο περιβάλλον χωρίς να κάνει λάθη που θα της στοιχίσουν τη θέση, ο Νέιθαν έχει ένα δύσκολο παρελθόν (ο αστυνομικός πατέρας του δολοφονήθηκε από έμπορο ναρκωτικών), Νέιθαν και Τέρι έχουν τα δικά τους διαπροσωπικά σκαμπανεβάσματα, ο δολοφόνος είναι ρατσιστής και μέλος μιας οργάνωσης μίσους, από αυτές που έχουν κατακλύσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και όχι μόνο και το τέλος είναι συναρπαστικότατο! Επιπλέον, αφήνει μια πόρτα ανοιχτή για να συνεχίσει η σειρά με πρωταγωνιστή τον σκιτσογράφο αστυνομικό και σε επόμενο βιβλίο!
Πάνος Τουρλής