Θέλω να γίνω συγγραφέας

της Paola Zannoner

Πόσο απόλαυσα αυτό το βιβλίο δε λέγεται! Έξυπνο, σπιρτόζικο, πρωτότυπο, ευχάριστο, διασκεδαστικό, άμεσο, αυθόρμητο, πηγαίο, ειλικρινές! Η Μία είναι μαθήτρια γυμνασίου, δεκατριών ετών, κι ερωτευμένη με τον Σον. Θέλει πολύ να γίνει συγγραφέας κι όταν πραγματοποιείται διαγωνισμός δημιουργικής γραφής από γνωστή σχολή αποφασίζει να πάρει μέρος. Τυχαία βρίσκει το παιδικό της ημερολόγιο, που είναι γεμάτο από ιστορίες του οικογενειακού και σχολικού της περίγυρου. Έτσι αρχίζει να το διαβάζει, να εμπνέεται και να διορθώνει τις τεχνικές της. Πώς θα φανεί τελικά το διήγημά της στην κριτική επιτροπή; Θα καταφέρει να κερδίσει την καρδιά του Σον κι αν ναι, με ποιον τρόπο;

Κεντρικός άξονας του βιβλίου είναι το ημερολόγιο της Μία (Μαρία Βερόνικα Μαλταλιάτι για το ληξιαρχείο) και οι έξι ιστορίες που έχει γράψει και χωρίσει σε επιμέρους κεφάλαια. Η Μία, εκτός από τους γονείς της, έχει έναν αδελφό μεγαλύτερο, τον Μπέρνι, που δοκιμάζει όλες τις προεφηβικές και εφηβικές μόδες στη μουσική και στην εξωτερική εμφάνιση. Είναι σκανταλιάρα (όχι κακομαθημένη), περίεργη για τον κόσμο που την περιβάλλει και τρελαίνεται να λύνει μυστήρια κάθε είδους. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία ιστορία, ήταν όλες ευρηματικές και τόσο καλογραμμένες που ήταν σα να διάβαζα για ανθρώπους που κάπου τους γνώρισα κι εγώ, με κάποιον τρόπο βρεθήκαμε, κάτι είπαμε. Η Μία μεταμφιέζεται σε μάγισσα και ψάχνει τα χαμένα ποδόμακτρα της πολυκατοικίας, λατρεύει το ταγκό και όχι τα προξενιά, σιχαίνεται το ιγκουάνα που φέρνει σπίτι ο αδερφός της αλλά εξαρθρώνει μια σπείρα παράνομης εμπορίας κατοικίδιων, ανακαλύπτει έναν ετρουσκικό τάφο, συμμετέχει στον πιο αστείο, κωμικό, ευτράπελο γάμο που έχετε πάει ποτέ και στο τέλος πέφτει θύμα απαγωγής από σύγχρονους πειρατές!

Σε κάθε κεφάλαιο η Μία του σήμερα, με αφορμή κάποιον τρόπο αφήγησης, κάποια στιχομυθία, κάποια ανατροπή, κάποια συναισθήματα που δίνονται στο ημερολόγιο, περιγράφει τεχνάσματα που θα βοηθήσουν έναν επίδοξο συγγραφέα να κάνει τα κείμενά του καλύτερα. Χωρίς διδακτισμό, χωρίς αυστηρή κριτική, απλά, όμορφα και στρωτά, λες και συμμετείχα σε φιλική συζήτηση με πρόθυμο συγγραφέα, διάβασα για τους τρόπους αφήγησης, για τις ανατροπές και τις εκπλήξεις, για τη ζωντάνια που χρειάζεται ένας διάλογος, για το τι πρέπει να παραλειφθεί από την πλοκή για να μη βαρεθεί ο αναγνώστης και πολλά άλλα. Παράλληλα με αυτές τις ιστορίες προχωρά και η ιστορία της Μία με τον έρωτα της ζωής της, τον Σον, και την αγωνία ης να γράψει ένα ωραίο διήγημα και να πετύχει στον διαγωνισμό.

Το βιβλίο είναι για παιδιά από 12 ετών και πάνω, όμως συστήνω να το διαβάσουν και ενήλικες αναγνώστες, για όλους τους λόγους που περιέγραψα ανωτέρω!

Πάνος Τουρλής