Τρομοκράτες του ονείρου

του Δαμιανού Χατζημηνά

Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής. Την κεντρική ιδέα την παρακολουθείς άνετα. Το γράψιμο δε σε ξενίζει, δίνονται πρόσωπα και καταστάσεις αληθοφανή. Όμως η ποιητικότητα του όλου εγχειρήματος και τα σκόρπια κεφάλαια στο τέλος του βιβλίου που περισσότερο μπερδεύουν παρά ξεκαθαρίζουν το φινάλε της περιπέτειεας με δυσκόλεψαν και με ξένισαν αρκετά.

Ο Κισσός είναι τρομοκράτης και γνωρίζει τη Φατιμά. Είναι οργανωμένος σε τρομοκρατική φατρία και τον στέλνουν πρώτα στον Έβρο και μετά στην Κωνσταντινούπολη και τέλος στην Ανατολία για να ξεκινήσει μια νέα μορφή τρομοκρατίας. Βόμβα στη γέφυρα του Γαλατά στην Κωνσταντινούπολη και μετά τα βάθη της Ασίας, όπου ο Κισσός αγωνίζεται να μεταβεί προσπερνώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας και ξεφεύγοντας από όσους τυχόν τον θεωρούν ύποπτο για τρομοκρατία. Μετά, στα σκόρπια κομμάτια που προανέφερα, διαβάζουμε σκόρπιες σκέψεις και συζητήσεις χωρίς ειρμό λίγο καιρό μετά την οργάνωση και σύσταση της ομάδας Κονσερβοκούτια με στόχο στρατιωτικές τοποθεσίες και αξιωματικούς του αμερικανικού στρατού.

Από το βιβλίο θα κρατήσω το ωραίο γράψιμο και τα ωραία αποσπάσματα για την τρομοκρατία, τους λόγους ύπαρξής της, για το αν και κατά πόσο έχει κάποιος δικαίωμα να αντιστέκεται σε έναν νοερό εχθρό και σε έναν εχθρό που απειλεί άμεσα την οικογένειά του και την περιουσία του, καθώς και κατά πόσο όποιος καταφύγει στην ωμή, τρομοκρατική βία, έχει το δικαίωμα να σκοτώνει γυναικόπαιδα. Λιτά εγκυκλοπαιδικά και πραγματιστικά στοιχεία, χωρίς ίχνος και διάθεση διδασκαλισμού, θα σας κάνουν να σκεφτείτε πολλά πράγματα για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.

Πάνος Τουρλής