Στο στόμα του λύκου

του M. J. Arlidge

«Στο στόμα του λύκου» η επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις, μια γυναίκα που αφήνεται στα παιχνίδια του σαδομαζοχισμού για να εκτονώσει την ένταση της ημέρας και την καταπίεση της ζωής της, αναλαμβάνει μια υπόθεση δολοφονίας που τελέστηκε σε ένα κλαμπ σαδομαζοχισμού. Ξέρει πολύ καλά τον κόσμο αυτόν, τους άγραφους κανόνες του και τις συνθήκες κυριαρχίας και υποδούλωσης, μόνο που δεν πρέπει να έρθει στο φως η μυστική της αυτή ταυτότητα. Πώς θα καταφέρει λοιπόν να λύσει την υπόθεση χωρίς να εμπλακεί συναισθηματικά και χωρίς να δείξει ότι ξέρει καταστάσεις, μεθόδους και διαδικασίες που ίσως τη βοηθήσουν να έρθει πιο κοντά στον δολοφόνο, μιας και οι εφημερίδες (και όχι μόνο) καραδοκούν για να σπιλώσουν την υπόληψή της;

Για άλλη μια φορά ο συγγραφέας καταπιάνεται με ένα θέμα-ταμπού και βυθίζει τον αναγνώστη σε αυτόν τον σκοτεινό και γεμάτο πόνο κόσμο. Στολές, εργαλεία, συναντήσεις, λεξιλόγιο (μαντς, στολές, απελάτες, ψαλίδι πανικού, βρεγμένα σεντόνια κλπ.), σχέσεις αφέντη και δούλου είναι καλά μελετημένα και σωστά τοποθετημένα για να δημιουργήσουν ρεαλισμό και ένταση στην υπόθεση. Όπως και να το κάνουμε, είναι μια σεξουαλική πτυχή που δεν είναι ευρέως αποδεκτή κι έχει τόση εχεμύθεια και κανονισμούς που όσοι δεν ασχολούνται με τον σαδομαζοχισμό δύσκολα καταλαβαίνουν την ανάγκη όσων υποκύπτουν σε αυτά τα θέλγητρα. Κατά την πορεία των ερευνών γίνονται και συλλήψεις λάθος ατόμων, κάτι που δίνει την ευκαιρία στον M. J. Arlidge να δείξει με πολύ συναισθηματισμό και ευαισθησία τις αλλαγές που γίνονται σε μια ήρεμη, τακτοποιημένη, οικογενειακή ζωή, έτσι και βγει κάτι τέτοιο στο φως. Ευθιξία, απόπειρες αυτοκτονίας και μια υπόληψη κηλιδωμένη για πάντα. Ο συγγραφέας δεν παίρνει θέση υπέρ ή κατά των σαδομαζοχιστών, αντιθέτως, προτιμά να καταγράψει με ενάργεια και διεισδυτικότητα την καθημερινότητά τους και τις συνέπειες κάποιων πράξεών τους ως φυσικό επακόλουθο. Από την άλλη, στο παιχνίδι βάζει και μία τρανσέξουαλ, μόνο που έχω την αίσθηση πως για τον δικό της ψυχισμό δεν έσκαψε και πολύ βαθιά.

Εκτός από το κοινωνικό κομμάτι της τομής διάφορων προσωπικοτήτων και το αστυνομικό κομμάτι, μιας και ο δολοφόνος προκαλεί κι άλλους θανάτους, η ιστορία της Έλεν Γκρέις μπαίνει σε μια κρίσιμη τροχιά. Όσο εύκολο είναι για τον αναγνώστη να παρακολουθήσει τα προηγούμενα βιβλία της σειράς αν τα πάρει με τυχαία σειρά, τόσο δε θα ευχαριστηθεί το «Στόμα του λύκου» αν το ξεκινήσει χωρίς να έχει διαβάσει τα προηγούμενα. Η υπόθεση είναι εντελώς προσωπική για την επιθεωρήτρια, ο δολοφόνος κινείται σε χώρους που ξέρει και η ίδια, και σύντομα διαπιστώνει μια συγκλονιστική και τραγική αλήθεια. Έτσι όπως εξελισσόταν η υπόθεση λοιπόν κατάλαβα πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κλείσιμο λογαριασμών και ολοκλήρωση ενός μεγάλου μέρους του παρελθόντος των χαρακτήρων, κάτι που έδωσε μια νέα δυναμική ώθηση στην ανάγνωση του βιβλίου και με άφησε με ανοιχτό στόμα, γιατί το αστυνομικό κομμάτι ολοκληρώνεται μεν, δεν τελειώνει εδώ όμως, μιας και οι συνέπειες περιγράφονται στο επόμενο βιβλίο! Δεν μπορώ να γράψω περισσότερα, γιατί η πλοκή είναι μια συνεχής έκπληξη από σελίδα σε σελίδα ενώ η κεντρική ιδέα των φόνων είναι ένα αναμενόμενο από καιρό φινάλε που με στενοχώρησε μεν αλλά έτσι έπρεπε να γίνει.

Ως προς τους ανθρώπους που συναναστρέφονται την Έλεν Γκρέις, σκιαγραφούνται με απόλυτη αληθοφάνεια ενώ με τα μειονεκτήματά τους, τις λάθος εκτιμήσεις και την ξεροκεφαλιά τους βοηθάνε να δυσχεράνει η θέση της επιθεωρήτριας! Η Τσάρλι Μπρουκς, χάρη στις ενέργειες της Έλεν και λόγω της εξαιρετικής της ανδρείας σε προηγούμενο βιβλίο, προήχθη κι αυτή σε αρχιφύλακα, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια άτυπη κόντρα με την επίσης αρχιφύλακα Σάντερσον, κάτι που είχαν διαβλέψει οι ανώτεροί τους όμως η Γκρέις επέμενε. Η Τσάρλι δεν καταφέρνει να απολαύσει ούτε τη  μητρότητα ούτε και τον γάμο της, μιας και τα καθήκοντά της αρχίζουν να της ροκανίζουν απίστευτο χρόνο. Ταυτόχρονα, λόγω της έχθρας με τη Σάντερσον, και οι δύο γυναίκες κάνουν χοντρές αβλεψίες για την επίλυση της υπόθεσης, κάνοντας την Έλεν να νιώσει σαν τρόπαιο ανάμεσά τους ενώ το χειρότερο είναι πως αν η μία πει κάτι που είναι σωστό, από πείσμα η άλλη θα αντιπαρατεθεί μαζί της! Πώς θα εξελιχθεί αυτή η συνεργασία και τι συνέπειες θα προκαλέσει στην καριέρα της Έλεν Γκρέις;

Ταυτόχρονα, ο παντρεμένος αστυνομικός διευθυντής Τζόναθαν Γκάρνταμ, που ευτυχώς δεν έχει τη στενομυαλιά της προκατόχου του κι έτσι δε δημιουργεί προβλήματα στην επιθεωρήτρια, αρχίζει να νιώθει αισθήματα γι’ αυτήν τη γυναίκα, ειδικά από τη στιγμή που του αποκαλύπτει κάτι σημαντικό κατά την πορεία των ερευνών. Ο τρόπος σκέψης του, οι αντιδράσεις του και η στάση του θα εκκινήσουν μια μεγάλη και απρόβλεπτη χιονοστιβάδα που δε θα τον αφήσει να βλέπει καθαρά την αλήθεια. Τέλος, η δημοσιογράφος Εμίλια Γκαρανίτα, που είναι στο μονοπάτι του πολέμου για την Έλεν Γκρέις, κάνει τα πάντα για να βρει αποκλειστικές πληροφορίες για τη δολοφονία και να την καλύψει δημοσιογραφικά. Η πανέξυπνη αυτή γυναίκα σύντομα θα καταλάβει την αλήθεια για την πορεία των ερευνών κι έτσι η πραγματική ταυτότητα της Γκρέις θα είναι βούτυρο στο ψωμί της! Ένας έντονος, άσχημος και ανήθικος πόλεμος ξεκινάει!

Το νέο βιβλίο με την Έλεν Γκρέις «Στο στόμα του λύκου» (δώστε προσοχή στον αγγλικό τίτλο «Little boy blue» και στους στίχους αυτού του παιδικού ποιήματος) είναι ένα κλείσιμο λογαριασμών, μια συναρπαστική περιπέτεια και ταυτόχρονα μια διεισδυτική καταγραφή χαρακτήρων που έρχονται αντιμέτωποι με το σκοτεινό φεγγάρι της σεξουαλικότητας και τον λαμπρό ήλιο της ατάραχης εργασιακής και κοινωνικής τους ρουτίνας. Ανατροπές, εκπλήξεις, σασπένς και μια ευρηματική κεντρική ιδέα μου στοίχισαν άλλη μια ξάγρυπνη νύχτα μέχρι να το τελειώσω και ανυπομονώ για τη συνέχεια, το «Φτου και βγαίνω», μιας και θέλω να δω τι θα συμβεί στην αγαπημένη μου επιθεωρήτρια μετά τη λύση αυτής της υπόθεσης.

Πάνος Τουρλής