Στον πλανήτη Κόκκινο μια φορά

της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου

Στον πλανήτη Κόκκινο ζούσαν όλοι μια φυσιολογική ζωή ώσπου στην κορυφή του βουνού εμφανίστηκαν δύο πλάσματα από τον πλανήτη Γκρι και όλα άλλαξαν από τη μια στιγμή στην άλλη.  Ποια είναι αυτά τα πλάσματα και γιατί ήρθαν στον πλανήτη Κόκκινο; Τι σκοπούς έχουν; Πώς θα προστατευτούν οι κάτοικοι του πλανήτη Κόκκινου από τους εισβολείς; Κι αν τα συμπεράσματα είναι βιαστικά, τι μπορεί να συμβεί;

Η κυρία Τζένη Κουτσοδημητροπούλου γράφει μια ευφάνταστη και συγκινητική αλληγορία που βρίσκει εφαρμογή σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας. Κεντρική ιδέα είναι η ξαφνική εμφάνιση του διαφορετικού και ο τρόπος με τον οποίο οχυρωνόμαστε μακριά από αυτό, χωρίς να κάνουμε τον κόπο να το προσεγγίσουμε και να το γνωρίσουμε καλύτερα. Αυτό το διαφορετικό θα μπορούσε να είναι ένας μετανάστης ή ένας καινούργιος συμμαθητής ή συνάδελφος, οτιδήποτε εν γένει αλλάζει άρδην την κοινωνική, οικογενειακή ή επαγγελματική μας ζωή. Χωρίς φαντάζομαι να το γνωρίζει η συγγραφέας, η πρώτη αυθόρμητη αντίδραση των κατοίκων του πλανήτη Κόκκινου να υψώσουν τείχη απέναντι στους «εισβολείς» βρήκε πρόσφατα την παράλογη εφαρμογή της σε μέτρα προφύλαξης από μεγάλο κράτος ενάντια στη μετανάστευση, κάτι που κάνει ακόμη πιο ανατριχιαστική και ρεαλιστική την αφήγηση.

Δεν είναι τυχαίο που τη λύση για την προσέγγιση του «άλλου» τη δίνουν δυο μικρά παιδιά, οι θαρραλέοι Λέο και Λιλή, που αγνοούν τα τείχη και αρχίζουν να πλησιάζουν τους κατοίκους  του πλανήτη Γκρι. Το τι θα απογίνουν τα δύο παιδιά και ποιες εκπλήξεις τα περιμένουν θα αφήσω τους μικρούς αναγνώστες να το ανακαλύψουν μόνοι τους. Απλώς θα σημειώσω εδώ πόσο μου άρεσε η αναμενόμενη μεν, συγκινητική δε ανατροπή της ιστορίας και ο διακριτικός τρόπος με τον οποίο εντυπώνει η συγγραφέας στο μυαλό του μικρού αναγνώστη την αγάπη και τη δεκτικότητα που πρέπει να έχουμε απέναντι σε κάθε τι καινούργιο, χωρίς να παρασυρόμαστε από τη μάζα ή από ανόητες και ασταθείς διαδόσεις.

Η εικονογράφηση της κυρίας Σοφίας Παπαδοπούλου είναι ρεαλιστική και ποικιλόχρωμη, με εκφραστικές φυσιογνωμίες και ωραίες απεικονίσεις τοπίων. Το βλέμμα μάλιστα των κατοίκων του πλανήτη Κόκκινου στη σελίδα 12 είναι ακριβώς ό,τι συναντάμε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων σε καταυλισμούς προσφύγων: τρομαγμένο, γεμάτο απορία για το μέλλον και τη συμπεριφορά των «απέναντι».

Ταξιδέψτε «Στον πλανήτη Κόκκινο μια φορά» και αφεθείτε σε ένα ζεστό καλωσόρισμα του αλλιώτικου, του διαφορετικού, ανοίξτε το νου και αγκαλιάστε ανυστερόβουλα ό,τι έρχεται να ανατρέψει τη ζωή σας και ταυτόχρονα να την εμπλουτίσει. Στο βιβλίο διατίθεται κωδικός QR Code με την αφήγηση του βιβλίου ενώ στις τελευταίες σελίδες παρατίθενται πανέξυπνες ερωτήσεις και διασκεδαστικά παιχνίδια για την εμπέδωση και επεξεργασία της ιστορίας.

Πάνος Τουρλής