Ο Αντίλ έχει πατρίδα

της Εύης Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου

Ο Αντίλ είναι ένα προσφυγόπουλο, που του λείπει η πατρίδα, παρ’ όλο που ακόμη θυμάται τον σοφό παππού του να του λέει «Πατρίδα είναι εκεί όπου μπορεί και ανθίζει το χαμόγελό σου». Μια νύχτα λοιπόν ο Αντίλ ζει μια πρωτόγνωρη εμπειρία: στοιχεία της φύσης τον καλούν με τη σειρά τους το καθένα κοντά τους, με την υπόσχεση πως ξέρει ποια πατρίδα του ταιριάζει. Θα υποκύψει ο Αντίλ σε κάποιο από αυτά; Θα παρασυρθεί από παιδιάστικο ενθουσιασμό; Τι θα ακολουθήσει: τη θάλασσα, τον άνεμο, τα αστέρια ή τίποτε από αυτά; Τελικά πού βρίσκεται αυτή η πατρίδα;

Ένα υπέροχο ποιητικό και αλληγορικό παραμύθι, κατανοητό από μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, που με συγκίνησε. Δεν είναι μόνο η σοφή επιλογή των «πειρασμών» και οι παραλληλισμοί που κρύβονται από πίσω αλλά και η εξαιρετική γραφή της κυρίας Τσιτιρίδου-Χριστοφορίδου που δεν απλώνεται στιγμή, παραμένει στο επίκεντρο του θέματος και περιγράφει σχεδόν δωρικά το κάθε περιστατικό. Ήδη από τις πρώτες σελίδες δείχνει ξεκάθαρα πως το παραμύθι της είναι για όλους και αφηγείται μια ιστορία που απαντάται δυστυχώς συχνά σε όλες τις εποχές. Ο Αντέλ είναι ένα προσφυγάκι σε ένα χωριό. Δε μας νοιάζει όμως ποιος είναι ούτε πού είναι. Απλώς «βγήκε από το αντίσκηνο…και το χωριό απέναντι αναπαυόταν από τον κάματο». Κι αμέσως μετά έρχεται ο παππούς με τα σοφά του λόγια, ένας άνθρωπος που τον πήραν «στα υγρά παλάτια τους τα κύματα». Εξαιρετική λοιπόν η εισαγωγική τοποθέτηση του θέματος.

Και πάμε στους πειρασμούς: το πεφταστέρι με την πρόκληση των άγνωστων γαλαξιών, η θάλασσα με το πλατύ περιεχόμενό της, ο αυστηρός και βιαστικός Άνεμος που υπόσχεται ταξίδια «αφ’ υψηλού», μια αυτάρεσκη καμήλα με την προκλητική όαση είναι τα στοιχεία που θα προκαλέσουν την παιδική φαντασία του μικρού Αντίλ και βασίζονται ακριβώς σε παιδικές αντιλήψεις για το άγνωστο και τη λαχτάρα των όπου γης παιδιών, κυνηγημένων και ασφαλισμένων, για περιπέτεια και εκπλήξεις. Τι θα κάνει ο Αντίλ και ποια νομίζει εκείνο πως είναι η πραγματική του πατρίδα;

Μια υπέροχη ιστορία με ανατρεπτικό τέλος, βαθιά συγκινητική, διαχρονικά αληθινή, που ζωντανεύει χάρη στην ατμοσφαιρική και λεπτομερέστατα παραστατική εικονογράφηση της κυρίας Κατερίνας Βερούτσου, η οποία με τις λεπτομέρειές της και τη δύναμη των γραμμών της με άφησε να χαζεύω για ώρες την εκάστοτε πρόκληση (αγαπημένη μου, η θάλασσα, με τις πάμπολλες μικρολεπτομέρειες που συγκροτούν έναν ρεαλιστικό υποβρύχιο κόσμο). Ο Αντίλ λοιπόν έχει πατρίδα, ανακαλύψτε κι εσείς ποια είναι αυτή και με ποιον τρόπο του δίνει το θάρρος να αντιμετωπίσει σωστά και με βαθιά φιλοσοφία την εμπειρία που ζει εκείνο το βράδυ. Ένας ιδανικός σύντροφος για τα παιδιά και μια καλή αρχή για πάμπολλες συζητήσεις με τους γονείς περί οικογένειας και προσφυγιάς.

Πάνος Τουρλής