Ο Αλέξανδρος δέχεται την πρόταση του Θανάση που γνώρισε στον στρατό να κατέβει στην Αθήνα και να δουλέψει ως dj στο μαγαζί της θείας του. Δεν μπορεί όμως να φανταστεί πώς θα εξελιχθεί η ζωή του από κει και πέρα και πόσες δυσκολίες θα γνωρίσει που θα του αλλοιώσουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα.
Ο Παύλος Ανδριάς στο νέο του μυθιστόρημα γράφει για τον κλασικό άμαθο νέο που έρχεται στη μεγάλη πόλη με όνειρα και φιλοδοξίες μόνο και μόνο για να πέσει κι αυτός θύμα της αδηφαγίας της. Γνωρίζει έναν κύκλο ανθρώπων και αρκετούς πειρασμούς που τον κάνουν να πιστεύει πως όλα θα εξελιχθούν έτσι από δω και πέρα, διασκεδαστικά, αναίμακτα και χωρίς έγνοιες. Σύντομα όμως διαπιστώνει πως είναι μπλεγμένος σ’ ένα γαϊτανάκι ψεμάτων και απάτης. Ο συγγραφέας, πολύ προσεκτικά, καταγράφει σκηνές εκβιασμών, αποπλάνησης και εξαπάτησης με χαρακτήρες πολύ ρεαλιστικούς ενώ η «σωσίβια λέμβος» του νεαρού, μια έξυπνη, μορφωμένη γειτόνισσα είναι ο φάρος που φωτίζει το μονοπάτι δίνοντας σωστές συμβουλές και προσέχοντας όσο μπορεί την πορεία του Αλέξανδρου. Ο πρωταγωνιστής θα βουτήξει στη λάσπη και θα φτάσει στα άκρα, θα έχει όμως τα κότσια, τη δύναμη και τη γνώση που απαιτούνται ώστε να κολυμπήσει χωρίς να αλλοιωθεί;
«Ο άνθρωπος που μιλούσε με τα σύννεφα» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με διεισδυτική ματιά, ρεαλισμό και ανατροπές που βουτάει στο σκοτάδι της νύχτας για να φέρει με τον δικό του τρόπο τον αναγνώστη στο πρώτο πρωινό φως.
Πάνος Τουρλής