Τίτλος: PEQUENA SELECCION DE POEMAS (Μικρή συλλογή Ποιημάτων)

Συγγραφέας: Συμεών

Κατηγορία: Ξένη  Ποίηση


Το να γράψει κανείς για την ποίηση του Συμεών είναι σαν να επιχειρεί να ρωτήσει την ψυχή του για τα αυτονόητα, όλα εκείνα δηλαδή που συντελούνται στο χώρο του μυστικού.
Μ' αυτό τον χώρο είναι που μας φέρνει σε επαφή ο Συμεών, με το τώρα, το εκεί, το εδώ, το παντού και το μέσα μας.
Κάθε Ποιητική του Συλλογή σου δίνει την αίσθηση ότι είναι ο απόηχος της παλλόμενης καρδιάς του και που κατορθώνει να συντονίζει και τη δική μας.
Τούτη η καλαίσθητη έκδοση, από την Άγρα και πάλι, είναι αυτή τη φορά στη μητρική του λαλιά, τα ισπανικά. Ο τίτλος της «Μικρή Συλλογή Ποιημάτων». Περιέχει 154 ποιήματα και 28 ζωγραφιές του ιδίου με σινική μελάνη. Η συνύπαρξή τους συναρπαστικά αρμονική.
Απετόλμησα να μεταφέρω στα ελληνικά μαζί με τις εντυπώσεις του Jacques Lacarriere και του νομπελίστα πλέον Mario Vargas Llosa, που υπάρχουν στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, ένα δυο ποιήματά του -υπακούοντας στο μέτρο τους- πρώτα γιατί μου ζητήθηκε από έναν φίλο, αλλά και σαν καλωσόρισμα στη γλώσσα που αγάπησε και επέλεξε να εκφραστεί ο Συμεών, ένας σπουδαίος ποιητής και ένας σπάνιος και πολυαγαπημένος φίλος.
Χ.Φ.
Μετάφραση οπισθόφυλλου

« Σύντομα και πυκνά είναι, λοιπόν, αυτά τα ποιήματα, στον τύπο των ιαπωνικών χαϊκού. Αλλά δεν είναι πραγματικά χαϊκού, διότι αυτά υπακούουν σε κανόνες σύνθεσης πολύ αυστηρούς. Θα τα ονόμαζα καλύτερα δευτερόλεπτα, λεπτά ή στιγμές αιωνιότητας, γιατί αυτό είναι που καταγράφουν. Είναι εσώτερες λάμψεις, αιφνίδιες φωταψίες, θαύματα αυθόρμητα, απρόοπτες συναντήσεις με το πραγματικό και το μη πραγματικό. Είναι ο ψαλμός από το κελάηδισμα ενός πουλιού, το τροπάριο μιας πηγής, το Κύριε Ελέησον του ανέμου. Όλοι αυτοί οι θόρυβοι, αυτά τα θροΐσματα, τα φυσήματα και οι ψίθυροι είναι που ο Μοναχός αισθάνεται εντός του, αλλά ταυτόχρονα μακριά απ'  αυτόν και ο οποίος τα περιγράφει συνοπτικά, όπως οι πινελιές ενός ιμπρεσιονιστή ζωγράφου.
JACQUES LACARRIERE
Σχετικά με το Συμεών Μνήμα, στο Το Όρος Άθως, εκδ. Imprimerie Nationale
«Ο πατήρ Συμεών εξηγεί ότι γι΄ αυτόν το να γράφει είναι ένας τρόπος να ζει πιο βαθειά τη φύση που τον περιβάλλει στο Όρος, ένας άλλος τρόπος θέασης και συνάντησης με τη στιγμιαία απολύτρωση και παραμυθία.
... Μοιάζει μ΄ αυτές τις σπάνιες εξαιρέσεις του ανθρωπίνου είδους ικανού ν΄ αλλάζει τη ζωή του κάθε φορά που νιώθει ότι σφάλλει, ακόμα και τούτη τη στιγμή. Για ποιο λόγο να κάνει κάτι τέτοιο; Για να μην αναλωθεί από τη ρουτίνα και μετατραπεί σε άγαλμα. Για να συνεχίσει, μέχρι την τελευταία του αναπνοή, να εξερευνά τις άπειρες δυνατότητες του κόσμου και της ζωής, μ΄ αυτή τη χαρούμενη περιέργεια με την οποία με ρωτά για όλα όσα ξέρω και δεν ξέρω.
... Γιατί εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ από τη γνωριμία μου με τον πατέρα Συμεών, που όταν αποχαιρετιόμασταν να έχω την εντύπωση ότι αποχωριζόμουν έναν παλιό και αγαπημένο φίλο; Μα για την ποιότητά του ως ανθρώπου, βέβαια...»
MARIO VARGAS LLOSA
Εφημερίδα El Pais, 29-9-02



Δύο ποιήματα από το βιβλίο σε μετάφραση


Φεγγάρι στη χάση

μόνη γυναίκα ερευνά

αχανή πόντο

 

1-6-02

Νήσος Pi Pi

Ταϊλάνδη

 

****

 

Μαύρη μοναξιά

κούπα πορσελάνινη

λευκή παρηγοριά

 

30-6-05

Εσπέρα στο Κελλί

***

*Μετάφραση: Χρήστος Φραδέλλος

Κάντε κλικ ΕΔΩ για να διαβάσετε την συνέντευξη του συγγραφέα στο CaptainBook.gr!



(X7w(#$SrfIZ