Μελάνι ανεξίτηλο

του Νάσου Χριστογιαννόπουλου

Επιφανειακό, ρηχό, πλατειάζει χωρίς λόγο, κακή χρήση των λέξεων (μα \"λαός του νησιού\";), υπόθεση τραβηγμένη από τα άκρα και η Ιστορία ανακατεμένη με άσχημο τρόπο με τη μυθοπλασία. Κάπως καλύτερα γραμμένη η ιστορία του 1688 αλλά πολές γυναίκες μπλέχτηκαν στη ζωή του Σαλέριο, πάρα πολλές αμπελοφιλοσοφίες και επαναλήψεις και πλατειασμοί, για τη δε υπόθεση του σήμερα (2006) δεν έχω λόγια: φλυαρία, κακή χρήση του χιούμορ σε άσχετα σημεία, η υπόθεση σέρνεται και επίσης πλατειάζει, ρηχοί χαρακτήρες, η Ιταλίδα στη ζωή του Λουδανού ανάθεμα κι αν κατάλαβα γιατί έπρεπε να αναφερθεί στην προηγούμενη ζωή της, όπου ήταν πόρνη και ο μαστροπός της την ανάγκαζε να τρώει τις ακαθαρσίες της, έλα! Ως προς την υπόθεση του λαθρεμπορίου καμία δράση, καμία ανατροπή, όλα τα ανέλαβε ο φίλος του Λουδανού, αστυνομικός, ο οποίος έπαιρνε κάνα τηλέφωνο πού και πού να μας ενημερώσει για τις εξελίξεις! Δεν κατάλαβα γιατί τα έγγραφα που ήταν κρυμμένα στην κασέλα έπρεπε να μας απασχολήσουν και να είναι συνεκτικός δεσμός των δύο ιστοριών. Αφήστε το καλύτερα!

Πάνος Τουρλής