Η Ευτυχία κλαίει που για άλλη μια φορά η μαμά της θα αργήσει στη δουλειά και δε θα είναι το απόγευμα στο σπίτι για να παίξουν. Η αδελφή της, η Μαργαρίτα, την πείθει για μια βόλτα και με ένα πολύ ωραίο παράδειγμα της δίνει να καταλάβει γιατί οι γονείς δεν μπορούν να βρίσκονται συνέχεια κοντά στα παιδιά τους.Η Θάλεια Κουνούνη, εργαζόμενη μητέρα και η ίδια, έγραψε ένα πολύ ωραίο παραμύθι για μικρά παιδιά και απέδωσε με εύληπτο τρόπο ένα καθημερινό παράπονο των παιδιών, που διογκώνεται δυστυχώς στις μέρες μας: οι γονείς λείπουν από το σπίτι γιατί δουλεύουν. Το παράδειγμα που έδωσε η συγγραφέας μου άρεσε πάρα πολύ και μου έδωσε να καταλάβω πόσο εύκολα μπορείς να βοηθήσεις ένα παιδί να καταλάβει τον κόσμο γύρω του, αρκεί να το αγαπάς και να θες να το βοηθήσεις ουσιαστικά. Η Ευτυχία είναι ένα γλυκό, ήρεμο κοριτσάκι που του λείπει η μαμά του (εντάξει, και ο μπαμπάς του!) αλλά είναι πρόθυμο να μάθει και να κατανοήσει πράγματα που δε γνωρίζει από την αρχή.
Αυτή η όμορφη ιστορία εικονογραφήθηκε από την Enja Schling και έντυσε πολύ ωραία τη βόλτα και το σπίτι των κοριτσιών. Το στυλ της μου θύμισε την τεχνοτροπία των manga ως προς την έκφραση των παιδιών ενώ τα χρώματα που διάλεξε είναι παλ, όμορφα, χαρούμενα και φωτεινά. Αγαπημένη μου σελίδα είναι η πρώτη της ιστορίας, όπου ο κήπος είναι καταπληκτικά δοσμένος και η τέχνη της εικονογράφου ξεδιπλώνεται αβίαστα.
Ένα τρυφερό, επεξηγηματικό παραμύθι που πραγματεύεται ένα ακανθώδες καθημερινό πρόβλημα για χιλιάδες οικογένειες αλλά δίνει μια πολύ πρωτότυπη λύση που θα βοηθήσει πολλά παιδιά να αγαπήσουν τους γονείς τους και να μην τους κακιώνουν που δεν μπορούν να περνάνε συνέχεια χρόνο μαζί τους.
Πάνος Τουρλής