Ένα υπέροχο και πρωτότυπο βιβλίο που συνδυάζει την εφηβική ψυχολογία με την επιστημονική φαντασία!Είμαστε μετά τον Δ΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Η Κίνα έχει επιτεθεί εναντίον των ΗΠΑ, που έχουν πτωχύνει οικονομικά και δεν μπορούν να ξεπληρώσουν τα δάνεια προς τη χώρα αυτή, εποφθαλμιώντας τη γεωστρατηγική της θέση. Έτσι δημιουργείται η Αμερικανική Πολιτεία της Κίνας, όμως η Ρωσία επιτίθεται εναντίον και της Κίνας και της Αμερικανικής Πολιτείας της Κίνας, κάτι που την αδυνατίζει και δίνει ευκαιρία στην Αμερικανική Πολιτεία, με αρχηγό τον Γκρέγκορι Ιλέα, να ανασυνταχθεί και να επιτεθεί με επιτυχία εναντίον των αντιπάλων της! Έτσι το νέο έθνος (πρώην ΗΠΑ) ονομάζεται Ιλέα. Το βασίλειο της Ιλέα διοικείται από τον βασιλιά (Ένα στην ιεραρχία) και η κοινωνία διαβαθμίζεται σε Οκτώ τάξεις (στο Οκτώ είναι οι επαίτες). Απαγορεύονται διά νόμου οι προγαμίαιες σχέσεις και η μεταμεσονύχτια κυκλοφορία στους δρόμους και οι κοινωνικές περιστάσεις κάνουν δύσκολες τυχόν σχέσεις μεταξύ ανώτερων και κατώτερων πολιτών. Ο διάδοχος του θρόνουν καλείται να επιλέξει τη μέλλουσα γυναίκα του ανάμεσα σε τριάντα πέντε υποψήφιες κοπέλες μεταξύ 16 και 18 ετών.
Έτσι η ιστορία μας ξεκινάει με την Αμέρικα Σίνγκερ, τραγουδίστρια και ζωγράφο που ανήκει στην κατηγορία Πέντε και η Επιλογή της ως υποψήφιας νύφης φέρνει προστριβές στην οικογένειά της. Η Αμέρικα είναι ερωτευμένη με τον Άσπεν Λέγκερ, οικιακό βοηθό και Έξι στην ιεραρχία, κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που δε θέλει να πάει στην Επιλογή. Η φτώχεια της οικογένειάς της και μια παρεξήγηση με τον Άσπεν θα κάμψουν τις αντιστάσεις της και θα δηλώσει συμμετοχή. Και επιλέγεται ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες να μεταβεί στο παλάτι για την τελική επιλογή μεταξύ άλλων τριάντα τεσσάρων κοριτσιών που επιλέχτηκαν κι αυτά από όλη τη χώρα.
Η ζωή της Αμέρικα αλλάζει, το ίδιο και η καθημερινότητά της αλλά και τα αισθήματά της όταν αρχίζει να γνωρίζει τον πρίγκιπα Μέιξον, του οποίου την καρδιά κατακτά χωρίς να το θέλει και χωρίς να το περιμένει. Στο παλάτι όμως επιτίθενται και αντάρτες που καιροφυλακτούν για να γκρεμίσουν τη μοναρχία της χώρας, βάζοντας σε κίνδυνο με τις συνεχείς επιθέσεις τους τους ενοίκους του παλατιού. Με έκπληξη η Αμέρικα, μέσα από ένα σωρό συναρπαστικά περιστατικά και ανατροπές, θα παραμείνει ανάμεσα στις έξι επικρατέστερες ενώ η τυχαία παρουσία του Άσπεν, που κατετάγη στον στρατό κι εντελώς τυχαία κληρώθηκε ως φρουρός του παλατιού, κάνει τα πράγματα απλώς χειρότερα!
Στην αρχή φαντάστηκα ότι θα διαβάσω ένα καθαρό chik-lit βιβλίο, με χαζογκόμενες να σφάζονται για τα όμορφα μάτια του πρίγκηπα, γατομαχίες και δολοπλοκίες, χωρίς κάτι ενδιαφέρον και ουσιαστικό! Κι όμως από την αρχή σχεδόν άλλαξα γνώμη. Μάλλον οφείλεται κυρίως στο ιστορικό υπόβαθρο και στο sci-fi περιβάλλον που εκτυλίσσεται η ιστορία. Σε ένα διαφορετικό μέλλον, σε μια άγνωστη κι όμως τόσο γνωστή χώρα, έχουμε μια πολύ ωραία διαδικασία επιλογής μελλοντικής βασίλισσας. Σας πληροφορώ ότι το βιβλίο έχει ελάχιστες αναφορές σε στυλ μαλλιών, ετικέτες ρούχων, μακιγιάζ κλπ. κι εμμένει πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις: έρωτες, παρεξηγήσεις, φτώχεια και ανέχεια, κοινωνική διαστρωμάτωση κλπ. Η κεντρική ιστορία της Αμέρικα, που παρά τις αντίθετες απόψεις της, καταφέρνει να μπει ανάμεσα στις επίλεκτες και παρά την αρχική αδιαφορία της (παραμένει στο παλάτι γιατί μέχρι να αποφασίσει ο βασιλιάς, η οικογένειά της ανταμείβεται από το κράτος) αρχίζει να ερωτεύεται τον πρίγκηπα, ο οποίος ξεχώρισε αμέσως τη διαφορετικότητά της από τις άλλες, ίσως θυμίσουν σε πολλά σημεία κοινοτοπίες που συναντά κανείς στα ρομάντσα. Όμως, η επιμονή της συγγραφέως στην περιγραφή των κοινωνικών τάξεων, στο χιούμορ και στο μυστήριο που κρύβεται γύρω από τους αντάρτες (ποιοι είναι και για τι ψάχνουν) είναι στοιχεία που θα σας κρατήσουν στο βιβλίο και θα καταλάβετε πόσο πολύ διαφέρει το κείμενο από ένα χαζό άρλεκιν! Με χαρά ανακάλυψα ότι στο μεταξύ ο Ψυχογιός κυκλοφόρησε και το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, Οι επίλεκτες, οπότε σπεύδω να το διαβάσω!
Χαρακτηριστικό απόσπασμα:
\"Ελπίζω να βρεις κάποια που να την αγαπήσεις τόσο πολύ, ώστε να μην μπορείς να ζήσεις μακριά της. Μα την αλήθεια. Κι ελπίζω να μη χρειαστεί ποτέ να μάθεις πώς είναι να προσπαθείς να ζήσεις μακριά της\" (σελ. 189).
Πάνος Τουρλής