Η Πολίτικη Κουζίνα της λογοτεχνίας!!Έχουμε δύο βιβλία σε ένα ή ένα βιβλίο μέσα σε ένα άλλο βιβλίο. Ξεκινάμε με την ευρηματική ιδέα του αδερφού της αφηγήτριαας να δημοσιεύσει μια νουβέλα γύρω από τη ζωή και την καθημερινότητα της οικογένειάς τους. Αφηγητές: τα κάστανα, οι ελιές, το μέλι, η ντομάτα, η φέτα κλπ. Κάθε φορά μια διαφορετική αφήγηση, μια διαφορετική ιστορία, μια διαφορετική οπτική γωνία. Λόγω του μικρού όγκου του, όπως παραπονέθηκαν όλοι οι εκδότες, η αφηγήτρια προσθέτει το χρονικό της συγγραφής της νουβέλας, τα πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα που ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούμε τις ζωές των δυο παιδιών, τον Ηλία και της Αθηνάς, αποσπόρια οικογένειας από την Αστυπάλαια, με έντονες γαστριμαργικές ικανότητες, γόνοι σεφ ή μαγείρων. Και το βιβλίο κλείνει με την αποκάλυψη ότι ο πατέρας των παιδιών δολοφονήθηκε, λόγω ενός συγγράμματος γλωσσολογίας που έπρεπε να κλαπεί για να το παρουσιάσει ο δολοφόνος σα δικό του, έθετε πρωτότυπες βάσεις γλωσσολογίας.
Ωραίο το στόρι, ωραίες οι ιδέες αλλά δυστυχώς δε με τράβηξε. Το διάβασα όμως ως το τέλος για να δω πού θα το πάει όμως η φλυαρία της αφηγήτριας και οι συνδυασμοί μεταξύ των δυο βιβλίων με απώθησαν. Κρατώ όμως στα θετικά το έξυπνο παιχνίδι της αφήγησης από φρούτα και λαχανικά σε πρώτο πρόσωπο και μια πρώτη απόπειρα καταγραφής τραγουδιών γαι φαγητά, σημαντικών γαστριμαργικών οδηγών 15ο και 16ου αιώνα (για βιβλιόφιλους), ζωγραφικων πινάκων με θέμα φαγητά και αποσπασμάτων από την παγκόσμια λογοτεχνία γύρω από το φαγητό και την κουζίνα. Κατά τα άλλα δεν.... :(
Πάνος Τουρλής